تبیان، دستیار زندگی
شب آخرى كه امام در پاریس بودند به نزدیكانشان كه در پاریس بودند گفتند من دست بیعتم را از شما برداشتم راضى نیستم كه یكى از شما به زحمت بیافتد فردا خودم تنها به ایران مى روم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

من تنها به ایران مى روم

من تنها به ایران مى روم

شب آخرى كه امام در پاریس بودند به نزدیكانشان كه در پاریس بودند گفتند من دست بیعتم را از شما برداشتم راضى نیستم كه یكى از شما به زحمت بیافتد فردا خودم تنها به ایران مى روم.

به مناسبت نزدیک شدن سالروز تبعید از حضرت امام از ترکیه به عراق به ذکر خاطراتی از آن وقایع خواهیم پرداخت.

تبعید به ترکیه

سحرگاه 13 آبان 1343 ه ش. دوباره کماندوهاى مسلح اعزامى از تهران، منزل امام خمینى در قم را محاصره کردند. شگفت آنکه وقتِ بازداشت، همانند سال قبل مصادف با نیایش شبانه امام خمینى بود. حضرت امام بازداشت و به همراه نیروهاى امنیتى مستقیماً به فرودگاه مهرآباد تهران اعزام و با یک فروند هواپیماى نظامى که از قبل آماده شده بود، تحت الحفظ مأمورین امنیتى و نظامى به آنکارا پرواز کرد. عصر آن روز ساواک خبر تبعید امام را به اتهام اقدام علیه امنیت کشور! در روزنامه ها منتشر ساخت. على رغم فضاى خفقان، موجى از اعتراض ها به صورت تظاهرات در بازار تهران، تعطیلى طولانى مدت دروس حوزه ها و ارسال تومارها و نامه ها به سازمان هاى بین المللى و مراجع تقلید جلوه گر شد.

آیت الله حاج آقا مصطفى خمینى نیز در روز تبعید امام بازداشت و زندانى شد و پس از چندى در 13 دیماه 1343 به ترکیه نزد پدر تبعید گردید. دوران تبعید امام در ترکیه بسیار سخت و طاقت فرسا بود. حضرت امام حتى از پوشیدن لباس روحانیت در آنجا ممنوع شده بود. اما هیچ یک از فشارهاى روانى و جسمى نتوانست ایشان را وادار به سازش کند. محل اقامت اوّلیه امام، هتل بولوار پالاس آنکارا (اتاق 514 ـ طبقه 4) بود. فرداى آن روز براى مخفى نگاه داشتن محل اقامت، امام را به محلى واقع در خیابان آتاتورک منتقل کردند. چند روز بعد (21 آبان 1343) براى منزوى تر ساختن ایشان و قطع هرگونه ارتباطى، محل تبعید را به شهر بورسا واقع در 460 کیلومترى غرب آنکارا نقل مکان دادند.

تبعیـد امـام خمینـى از تـركیه به عراق

روز 13مهر ماه 1344 حضرت امام به همراه فرزندشان آیت الله حاج آقا مصطفى از ترکیه به تبعیدگاه دوم یعنى کشور عراق، اعزام شدند. علل و انگیزه ها از تغییر محل تبعید امام، عمدتاً عبارت بودند از: فشارهاى مداوم جامعه مذهبى و حوزه هاى علمیه داخل و خارج و تلاشها و تظاهرات دانشجویان مسلمان خارج کشور براى آزادى امام، تلاش رژیم شاه براى عادى جلوه دادن اوضاع و اقتدار و ثبات خویش به منظور جلب حمایت بیشتر امریکا، مشکلات امنیتى و روانى دولت ترکیه و افزایش فشارهاى داخلى جامعه مذهبى ترکیه، و از همه مهمتر تصور رژیم شاه از اینکه فضاى ساکت و سیاست ستیزِ آن ایام در حوزه نجف و وضعیت رژیم حاکم بر بغداد خود مانعى بزرگ براى محدود نمودن فعالیتهاى امام خمینى خواهد بود.

امام خمینى پس از ورود به بغداد براى زیارت مرقد ائمه اطهار(ع) به شهرهاى کاظمین، سامرا و کربلا شتافت و یک هفته بعد به محل اصلى اقامت خود یعنى نجف عزیمت کرد. استقبال پر شور طلاب و مردم از ایشان در شهرهاى مذکور، خود بیانگر آن بود که برخلاف تصور رژیم شاه پیام نهضت پانزده خرداد در عراق و نجف نیز هوادارانى یافته است. گفتگوى کوتاه امام با نماینده اعزامى عبدالسلام عارف، رئیس جمهور عراق، و ردّ پیشنهاد مصاحبه رادیو ـ تلویزیونى از سوى امام، از همان آغاز ثابت کرد که او شخصیتى نیست تا اصالت مبارزه الهى خویش را وجه المصالحه رژیم هاى حاکم بر بغداد و تهران قرار دهد. این مشى استوار در تمام دوران اقامت امام در عراق باقى بود و از این جهت نیز امام خمینى یکى از نادر رهبران سیاسى جهان است که در اوج مشکلات و فشارها نیز حاضر به وارد شدن در زد و بندهاى سیاسى معمول و مصالحه بر سر آرمانهاى خویش نشد.

هجرت امام خمینى از عراق به پاریس

در دیدار وزراى خارجه ایران و عراق در نیـویـورك تصـمیـم به اخراج امام خمینـى از عراق گرفته شـد. روز دوم مـهـر 1357 مـنزل امـام در نجف بـوسیله قـواى بعثـى محاصره گردیـدانعكاس ایـن خبـر با خشـم گستـرده مسلمانان در ایران، عراق و دیگـر كشـورها مـواجه شـد .

روز 12 مهر ،امام خمینى نجف را به قصد مرز كـویت ترك گـفـت. دولت كویـت با اشاره رژیـم ایـران از ورود امـام بـه ایـن كـشـور جلوگیـرى كـرد. قـبـلا صحـبـت از هجـرت امام بـه لبـنـان و یا سـوریه بـود امـا ایشان پـس از مشـورت با فـرزنـدشان ( حجه الاسلام حاج سیـد احمـد خمینـى ) تصمیـم بـه هجـرت به پاریـس گرفت. در روز 14 مهـر ایشان وارد پاریس شدند .

و دو روز بعد در منزل یكى از ایرانیـان در نوفـل لـوشـاتــو ( حـومـه پاریـس ) مستقـر شـدنـد. مامـوریـن كاخ الیزه نظر رئیـس جـمهـور فـرانسه را مبنـى بـر اجتناب از هرگـونه فـعـالیـت سیاسـى بـه امام ابلاغ كـردنـد. ایـشـان نیز در واكـنـشــى تنـد تصـریح كـرده بـود كه ایـنگونـه محدودیتها خلاف ادعاى دمكراسى است و اگر او ناگزیر شـود تا از ایـن فرودگـاه بـه آن فـرودگـاه و از ایـن كـشـور بـه آن كـشـور بـرود بـاز دست از هـدفهایـش نخـواهـد كشیـد .

امام خمیـنى در دیـماه 57 شـوراى انقلاب را تكشیل داد. شاه نیز پـس از تشكیل شـوراى سلطـنـت و اخـذ راى اعـتـماد بـراى كـابینه بختیار در روز 26 دیـماه از كشـور فـرار كـرد. خـبـر در شـهـر تهران و سپـس ایران پیجید و مردم در خیابانها به جشـن و پایكـوبى پرداختند.

من تنها به ایران مى روم

شب آخرى كه امام در پاریس بودند به نزدیكانشان كه در پاریس بودند گفتند من دست بیعتم را از شما برداشتم راضى نیستم كه یكى از شما به زحمت بیافتد فردا خودم تنها به ایران مى روم چون اگر كارى داشته باشند با من دارند و كسى با شما كارى ندارد شماها اگر از كشورهاى دیگر آمده اید و درس یا كار دیگرى دارید مى توانید سركارتان برگردید اگر انشاء الله برنامه اى رشد كه مى آیید ایران . (زن روز،شماره 53)

بازگشت امام خمینى به ایران پس از 14 سال تبعیـد

اوایل بهمـن 57 خبر تصمیم امام در بازگشت بـه كـشور منتشر شد. هر كس كه مى شنید اشك شوق فرو مى ریخت. مردم 14 سال انتظار كشیده بـودنـد. اما در عیـن حال مردم و دوستان امام نگـران جان ایشان بـودند چرا كه هنوز دولت دست نشانده شاه سر پا و حكومت نظامى بر قرار بود. اما امام خمینى تصمیـم خویـش را گرفته و طى پیامـهـایى به مردم ایران گـفـته بـود مى خـواهد در ایـن روزها سرنـوشـت سـاز و خطیر در كنار مردمـش باشد. دولت بخـتیار با هماهنگى ژنرال هایزر فـرودگـاههاى كشـور را به روى پـروازهـاى خـارجى بست.

دولت بختیار پـس از چنـد روز تـاب مقـاومـت نیـاورد و ناگزیـر از پذیرفتـن خـواست ملت شـد. سرانجام امام خمینـى بامداد 12 بهمـن 1357 پـس از 14 سال دورى از وطـن وارد كشـور شـد . استقبال بـى سـابـقـه مـردم ایـران چنـان عـظیـم و غیـر قـابل انكـار بــود كه خبرگزاریهاى غربـى نیز ناگزیر از اعـتـراف شـده و مستـقـبـلیـن را 4 تا 6 میلیون نفر برآورد كردند .

خلاصه ای از روز شمار تبعید حضرت امام خمینی (س)

*16 مهرماه سال 1341 جلسه مهم حضرت امام خمینی (س) با مراجع قم در رابطه با انجمنهای ایالتی و ولایتی

*11 آذر ماه سال 1341 لغو تصویبنامه ساختگی انجمنهای ایالتی و ولایتی به دنبال مبارزات پیگیر حضرت امام خمینی (س) و صدور پیام حضرت امام خمینی (س) در مورد ختم این غائله

*2 بهمن سال 1341 تحریم رفراندوم غیر قانونی و قلابی شاه از سوی حضرت امام خمینی (س)

*2 فروردین ماه سال 1342 فاجعه خونین مدرسه فیضیه به دست عمال رژیم شاه

*15خرداد سال 1342 دستگیری شبانه حضرت امام خمینی (س) . قیام تاریخی ملت ایران در اعتراض به دستگیری حضرت امام (س)

*4 تیرماه سال 1342 انتقال حضرت امام خمینی (س) از پادگان قصر به سلولی در عشرت آباد.

*21 فرودین سال 1343 سخنرانی تاریخی حضرت امام خمینی (س) در مسجد اعظم قم پس از آزادی از حبس و حصر.

*4آبان 1343 سخنرانی کوبنده حضرت امام خمینی (س) به مناسبت طرح اسارتبار کاپیتولاسیون.

*13 آبان 1343 بازداشت و تبعید حضرت امام خمینی (س) به ترکیه

*21آبان سال 1343 انتقال حضرت امام خمینی (س) از آنکارا به بورسای ترکیه

*13 مهرماه سال 1344 انتقال حضرت امام خمینی (س) از ترکیه به بغداد

*16مهرماه 1344 حرکت امام خمینی (س) از سامرا به کربلا بعد از تبعید به عراق

*23 مهرماه 1344 ورود و استقرار حضرت امام خمینی در نجف بعد از تبعید به عراق

*23 آبان 1344 شروع درسهای حوزه ای حضرت امام خمینی در نجف پس از تبعید به عراق

*12 اردیبهشت 1356 پیام حضرت امام خمینی (س) به مناسبت چهلم شهدای قم

*2 مهرماه 1357 محاصره منزل حضرت امام خمینی (س) توسط نیروهای بعثی عراق

*10 مهرماه 1357 هجرت حضرت امام خمینی (س) از عراق به سوی کویت

*13 مهرماه 1357 هجرت حضرت امام خمینی (س) از عراق به فرانسه

*12 بهمن 1357 بازگشت امام خمینی (س) به میهن اسلامی پس از 14 سال تبعید.


منبع:

سایت شهید آوینی

سایت غدیر

سایت امام خمینی ره

تهیه و فرآوری: جواددلاوری، گروه حوزه علمیه تبیان