وضعیت قرمز آبی ها در بزنگاه آسیا

تیم فوتبال استقلال در حساس ترین دیدار خود در سالهای اخیر با مشکلات عجیبی دست و پنجه نرم می کند.

استقلال نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا سربزنگاه با وضعیت قرمز مواجه شده است. شکست دو بر صفر در بازی رفت. آمادگی قابل توجه حریف، محرومیت تیموریان و نکونام، مصدومیت خسرو حیدری و اکبرپور و... این ها گوشه ای از بحران در استقلال است. آبی ها علاوه بر این در تهران هم با حاشیه هایی سخت مواجه هستند. محرومیت قلعه نویی، موضع گیری برخی رسانه ها نسبت به سرمربی استقلال ، جنجال سازی برخی از عوامل فدراسیون همه و همه باعث شده تا استقلال شرایط سختی را در کنار خود احساس کند.

در این بین قلعه نویی باید هم پریشان خاطر باشد. مربی که اکنون با کسب بهترین نتایج ممکن در داخل صدای منتقدان را تا حدود زیادی خاموش کرده برای فرار از انگ ضعف در مسابقات برون مرزی به یک عنوان بین المللی نیاز دارد. این عنوان می تواند حتی حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا باشد. اتفاقی که می تواند روز چهارشنبه رخ دهد. از این رو ژنرال آبی ها باید هم این بازی را مرگ و زندگی فرض کند.

استقلال که در بازی رفت دو بر صفر مغلوب شد به همه چیز فکر کرده الا این که بدون دو بازیکن اصلی اش در میدان حاضر باشد. محرومیت همزمان تیموریان و نکونام بدجوری دست قلعه نویی را در حنا گذاشته است. اگرچه ساموئل و منتظری می توانند تا حدودی مشکلات امیر را حل کنند اما با رفتن منتظری به مرکز زمین قطعا خط دفاع استقلال را ضعیف تر از قبل می کند. حضور اکبرپورو جمشیدیان با فاصله ای که از بازی گرفته اند نیز خیلی مایه امیدواری نیست. در این میان می تواند منتظر ترکیب های متفاوتی در استقلال بود. این که استقلال خط دفاع خود را مستحکم کند و با حضور منتظری در این منطقه امیدواری ها به خسرو حیدری و مهدی نظری بست تا آنها پایه گذار گل باشند. این به نظر معقولانه ترین راه است. حداقل استقلال می تواند شروعی با این تفکر داشته باشد تا اگر به گره سخت تری  خورد وارد بازی انتحاری شود. در این بین حضور قاضی در کنار مجیدی یا برهانی در خط حمله آبی ها را به کار امیدوار می کند. استقلال اما راهکار های دیگری را می تواند مد نظر قرار دهد. حضور ساموئل، منتظری و نظری در مرکز زمین می تواند برای آبی ها روزنه امیدی برای مقابله با خط میانی خوب حریف باشد تا شاید با احاطه بر این منطقه اسباب حمله و گلزنی فراهم آید.

در این میان آنچه تا ثانیه پایانی مهم است و استقلال نباید یک لحظه از آن غافل شود بحث حفظ دروازه است. دریافت هر گل در این بازی با دو برابر شمارده شدن آن یک فاجعه و سوت پایان است. از این رو آبی ها باید خود را به شدت برای حفظ دروازه برنامه ریزی کنند. حضور مهاجمی فرصت طلب و آماده به نام دامیانوویچ که در بازی رفت به شدت تاثیرگذار هم بود کار مدافعان استقلال را سخت و حساس می کند. خوشبختانه این بازیکن هوشیار خیلی در زمین فعال نیست و به جای آن که خلاقیتی از خود بروز دهد بیشتر منتظر لغزش مدافعان است. همان اتفاقی که در گل اول بازی رفت روی داد. اگر در آن صحنه روی برگشت توپ توسط رحمتی مدافعان تمرکز لازم را داشتند مهاجم حریف به گل نمی رسید.

در یک ارزیابی کلی باید گفت استقلال روز سختی دارد. این تیم با حریفی آماده روبروست اما فراموش نکنیم فوتبال ایران در شرایطی سخت از این هم توانسته موفق باشد. این یک شعار نیست. این یک واقعیت تاریخی است. اشاره ای کوتاه به آنچه در بازیهای اخیر تیم ملی در راهیابی به جام جهانی رخ داد گوشه ای از این تاریخ است. دیدارهایی که خوشبختانه چند بازیکن فعلی استقلال در آن نقش مهمی داشتند. حریف استقلال تیم قابل احترامی است اما باید باور کرد که شکست ناپذیر نیست. این تیم چند بازیکن معمولی دارد که می توان با شناخت ضعف های آنها از همان نقطه ضربه را وارد ساخت. مرور صحنه گلی که قوچان نژاد به کره جنوبی زد ما را با این واقعیت روبرو می کند که وقتی ملی پوشان کره ای این چنین ضعیف هستند به طور حتم این ضعف در نزد بازیکنانی که راهی به تیم ملی ندارند بیشتر است. این همان نکات کلیدی روانی است که قلعه نویی باید باورش را در نزد یارانش به وجود آورد.

کلام آخر این که همه اینها با یک چیز کامل می شود. عامل مهمی به نام تماشاگر و تشویق 90 دقیقه ای که امیدوارم باز هم در ورزشگاه آزادی شاهد آن باشیم. پرهیز از ایجاد فشار روانی و دو دستگی توصیه ای موکد برای  این تماشاگر است. تماشاگری همهشه و سر بزنگاه نشان داده در کنار تیم لحظه ای برای پیروزی و موفقیت آرام و قرار ندارد.

بهمن اسدی

بخش ورزشی تبیان