پنج هدف از منظر قرآن مطرح است که انسان را به هدف نهایی که عناوین مختلفی مثل قرب الهی ، لقاء الله، سیر إلی الله، وصول به عندالله و عباراتی از این قبیل برای آن انتخاب کردند ، برساند.
اصلاً چرا خدا انسان را خلق کرد که بعد لازم باشد به کمال برسد؟ چرا از ما نظرخواهی نشد؟ اگر از ما نظرخواهی می کردند می گفتیم نه ما نمی خواهیم آفریده بشویم که بخواهیم بهشت برویم یا نرویم.
چرا انسان از ابتدا در آخرین حد کمال یعنی همان کمال نهائیش آفریده نشد تا اینقدر در دنیا اذیت نشود ؟ چرا از همان اول خداوند انسان ها را به بهشت نبرد و این همه مراحل دنیا بعد از دنیا در برزخ و قیامت برایش ایجاد کرد؟
در روایات، بسیار به مسئله توسعه و تنگی رزق اشاره شده و نقل شده که این وسعت و تنگی بر اساس ظرفیت افراد است. چرا خداوند این ظرفیت را به همه عطا نکرده؟ و توزیع این ظرفیت بر اساس چه معیاری است؟ چرا برخی پولدار و برخی بی پول هستند؟
در چند مقاله پیشین قسمتهایی از گفتگوی علمی استاد حبیب الله جلالیان را به شما دوستان عزیز ارایه دادیم .در این مجال آخرین بخش این گفتگو را تقدیم می کنیم. امیدواریم توانسته باشیم به هدف خود از این تلاش رسیده باشیم .
افرادی هستند که به ظاهر ایمان به خدا و پیامبر و کتاب آسمانی دارند اما عمل صالحی در رفتار و کردار آن ها دیده نمی شود، آیا تنها به خاطر داشتن یک ایمان ظاهری شامل تخفیف در عذاب می شوند؟
کسانی که در عمر کوتاه 30 ،40 و ... سال گناه می کنند اگر مثلا40 هزار سال خدا عمر به آنها می داد چکار می کردند؟ آیا گناه نمی کردند؟ با اینکه این افراد می دانند که به زودی خواهند مرد اما گناه می کنند .حال اگر به آنها بگویند شما 4 میلیون سال زنده باش ، چه خ
دنیا آن کششی که عدل واقعی در آن اجرا بشود را ندارد. مثال های فراوان دیگری هم می توان زد، مثلا یک نفر همه عمرش کار خوب کرده و در خدمت بندگان خدا بوده، حال از دنیا رفته و پاداش کارهایش را ندیده است .شخص دیگری برعکس همه عمرش در حال ضرر زدن و اذیت بندگان خدا
انسان در دو زمینه در فطرتش استعداد دارد یکی در زمینه استعدادهای عقلانی که فطرت عقل به آن می گویند و یکی هم در زمینه کشش های قلبی و کششهای که نسبت به فضیلت دارد و به آن فطرت دل می گویند