احکام حجر الأسود

امام باقر‌ (علیه السلام) می‌فرماید: «سه سنگ وجود دارد که از بهشت به زمین آورده شده‌اند: مقام ابراهیم (سنگی که ابراهیم بر آن پا نهاد و کعبه را ساخت)، سنگ بنی اسرائیل (سنگی که به وسیله معجزه الهی، حضرت موسی (علیه السلام) بدان ضربه می زد و از آن برای بنی اسرائیل آب بیرون می آمد)، و حجر الأسود که خداوند آن‌را به ابراهیم داد در حالی‌که بسیار سفید و تابان بود و به جهت گناه انسان‌هایی که آن‌را لمس کرده بودند سیاه شد».

در این مقاله به طرح چند پرسش و پاسخ در باب مسائل حج می پردازیم:

حجرالأسود سنگ سیاهی است متصل به کعبه که در نزد مسلمانان بسیار ارزشمند و مقدس است. سنگی که از بهشت آمده و  به نقل روایات در ابتدا سفید بود و بر اثر لمس انسان‌های گناه‌کار سیاه شده است.

امام باقر‌ (علیه السلام) می‌فرماید: «سه سنگ وجود دارد که از بهشت به زمین آورده شده‌اند: مقام ابراهیم (سنگی که ابراهیم بر آن پا نهاد و کعبه را ساخت)، سنگ بنی اسرائیل (سنگی که به وسیله معجزه الهی، حضرت موسی (علیه السلام) بدان ضربه می زد و از آن برای بنی اسرائیل آب بیرون می آمد)، و حجر الأسود که خداوند آن‌را به ابراهیم داد در حالی‌که بسیار سفید و تابان بود و به جهت گناه انسان‌هایی که آن‌را لمس کرده بودند سیاه شد». (بحار الأنوار، ج 12، ص 84)

این سنگ توسط حضرت ابراهیم (علیه السلام) در یکی از گوشه‌های کعبه قرار داده شد و در طواف و زیارت کعبه مستحباتی برای آن وجود دارد.

احکام حجر الأسود

احکامی درباره‌ی حجر الأسود در منابع فقهی وجود دارد که بر اساس روایات پی‌ریزی شده‌اند. از جمله این احکام استحباب استلام (استلام به معنای لمس کردن می باشد. این لغت در مواردی چون لمس کعبه، حجر الاسود و ... استفاده می شود) حجر الأسود است که در روایات به‌صورت مطلق برای مرد و زن آمده است.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «... و چون به حجر الأسود نزدیک شدى، دست‌ها را به دعا بردار و خدا را حمد و ثنا کن و بر پیامبر خدا درود و صلوات بفرست و از خدا درخواست کن تا دعا و ثنایت را بپذیرد. بعد از آن حجر الأسود را در آغوش بگیر و ببوس و اگر نتوانستى با دست خود مسح کن و اگر نتوانستى به‌سوى آن اشاره کن‏...» . (وسائل الشیعه، ج 13، ص 313 و 314)

همچنین از آن‌ حضرت درباره‌ی مواقعی از طواف، که مردم برای استلام حجر الأسود هجوم می‌آورند، پرسیده شد که امام (علیه السلام) فرمود: «اگر اطراف حجر الأسود را خالى یافتى، استلام کن و به طواف بپرداز، وگرنه از دور، با دست خود اشارت کن». (کافی، ج 4، ص 405)

فقهای بزرگوار نیز بر اساس این روایات حکم به استحباب استلام و بوسیدن حجر کرده‌اند. (برای نمونه ر.ک: فاضل لنکرانى، محمد، مناسک حج، ص 190)

همان‌گونه که از روایات (وسائل الشیعة، ج 13، ص 326) به دست می‌آید، استحباب بوسیدن و استلام در برخی زمان‌ها برداشته شده؛ یکی از این موقعیت‌ها، زمان شلوغی و ازدحام بسیار است که انجام استلام آزار و اذیت‌هایی را به دنبال می‌آورد. این استثنا در مورد مردان و زنان صادق است.

یعنی پس از برگشتن از حج بتواند زندگی خود را به طور معمول اداره كند و دچار قرض و مشكل مالی نشود. (مناسک محشی 9 مرجع، ص37، م40)

اگر قبل از استقرار حج بر او، پول را در مصارف شرعی خرج كند و از استطاعت خارج شود حج بر او واجب نیست. (با توجه به مسئله23 مناسک محشی)

اگر قبلاً حج بر او مستقر نشده است انجام حج نیابتی برای او واجب نیست. (استفتائات امام خمینی(ره)، ج1، ص434، س1)

منابع:

اسلام  کوئیست

اندیشه قم

استفتائات امام خمینی(ره)، ج1

مناسک محشی 9 مرجع

وسائل الشیعة، ج 13

کافی، ج 4

بحار الأنوار، ج 12