فیس‌بوک چرند است

اظهارات شاعر جنجالی آلمانی بار دیگر در صدر رسانه ها قرار گرفت

«گونتر گراس»، شاعر سرشناس آلمانی که هر از چند گاهی با اظهارات جنجالی خود تیتر روزنامه‌های بین‌المللی می‌شود، این‌بار درباره شبکه‌ اجتماعی فیس‌بوک سخن گفته و آن را "مزخرف و چرند" خوانده است.

خالق رمان «طبل حلبی» در گفت‌وگو با وب‌سایت آلمانی «لوکال» گفت: متعجبم چرا بیشتر مردم پس از رسوایی سازمان امنیت ملی آمریکا، هنوز از فیس‌بوک استفاده می‌کنند؟

به گزارش هاآرتز، چندی پیش فاش شد که سازمان‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس از برنامه‌هایی برای جمع‌آوری اطلاعات درباره مردم در شبکه‌ اجتماعی فیس‌بوک استفاده می‌کنند.

این شاعر آلمانی که طی سال گذشته چندین‌بار با اشعار و مصاحبه‌های خود سیاست‌های رژیم اشغالگر قدس را مورد تهاجم قرار داد، در ادامه گفت: تعجب می‌کنم چرا میلیون‌ها نفر با دانستن چنین اطلاعاتی از فیس‌بوک فاصله نمی‌گیرند و می‌گویند می‌خواهیم در آن عضو باشیم. فیس‌بوک تماما مزخرف است.

برجسته‌ترین نویسنده معاصر آلمان با وجود داشتن هشت فرزند و 16 نوه عضو فیس‌بوک نیست و در این‌باره می‌گوید: وقتی یکی از آن‌ها به من می‌گوید در فیس‌بوک است، من ملاحظات خاص خودم را دارم... می‌گویم کسی که 500 دوست دارد، هیچ دوستی ندارد. از نظر من تجربیات مجازی اصلا جایگزین تعاملات در زندگی واقعی نمی‌شوند.

گونترگراس نویسنده، نمایشنامه‌نویس، شاعر، مجسمه ساز، نظریه‌پرداز، منتقد سیاسی و برنده جایزه ادبی نوبل، در سال 1927 در شهر دانتسیگ آلمان به دنیا آمد.

وی در سال 1944 سرباز کمکی خلبانان جنگنده‌های آلمانی بود و در همان سال‌ها به یکی از فرماندهان آلمانی تبدیل شد.

گراس در جریان جنگ جهانی دوم زخمی شد و به یکی از بیمارستان‌های نظامی آلمان انتقال یافت. در همان زمان‌ها به اسارت ارتش آمریکا درآمد و تا پایان جنگ جهانی دوم در اسارت ارتش آمریکا باقی‌ماند.

وی پس از آزادی به کشاورزی پرداخت و سپس به عنوان کارگر در یک مرکز تولید پتاسیم مشغول به کار شد.

وی در سال 1947 تحصیلات آکادمیک خود را در دوسلدورف آغاز کرد. سال 1956 به پاریس مهاجرت کرد و در همان‌ سال‌ها نخستین رمان خود با نام طبل حلبی را به رشته تحریر درآورد که در سال 1959 منتشر شد.

کتابی که شهرت جهانی برای گونترگراس به ارمغان آورد. این کتاب در ایران یک بار توسط سروش حبیبی و یک بار نیز توسط محمود صدریه به فارسی برگردانده شده است.

گراس که تاکنون جوایز بی‌شمار و همچنین دکترای افتخاری دانشگاه‌های آمریکا را به عنوان نویسنده برجسته و هنرمند پیکرتراش کسب کرده است، در سال 1983 به عنوان رئیس آکادمی هنرهای برلین برگزیده شد و با تغییر دولت در سال 82، به عضویت حزب سوسیال دموکرات آلمان درآمد.

وی ابتدا به واسطه اشعارش شهرت یافت و در یک مسابقه رادیویی، در سال 1955 جایزه گرفت. دو سال بعد اشعار و نقاشی‌هایش را با عنوان امتیازات مرغان باد، به چاپ رساند.

اما در میان داستان‌های گراس، طبل حلبی از معروفترین آثار اوست. قهرمان این رمان، فردی است که رشدی غیرطبیعی دارد و به واسطه آن دیدگاهی غیرمعمول نسبت به دنیای اطرافش دارد. شرح وقایع در داستان به ترتیب تاریخ وقوع آنهاست.

داستان از شیوه ارائه فوق‌العاده‌ای برخوردار است و بازتاب‌های کنایی در آن به چشم می‌خورد. طنزی که بارها در داستان تکرار شده با دهشت حاکم بر آن در تضاد است.

گونترگراس در طبل حلبی کوتوله کم عقلی را به تصویر می‌کشد که مدام بر طبل حلبی‌اش می‌کوبد و آوارگی 30 سال اول زندگی‌اش را نقل می‌کند.

آشپزهای بدجنس، اثر دیگر گراس (1956) است که نمایشنامه‌ای بر اساس آن در سال 1961 در برلین غربی روی صحنه رفت.

رمان سفره ماهی (1977) وی، به عدم کنترل انسان بر خواسته‌ها و امیالش می‌پردازد. در این رمان طبقات مختلف برلین، نمایانده شده است.

شهر دانتسیگ به عنوان محل نمایش دوران جنگ جهانی دوم، شخصیت‌هایی از طبقه خرده بورژوا و شیوه روایی رئالیسم در سه داستان طبل حلبی، موش و گربه و سال‌های سگی عامل پیونددهنده این سه داستان است. این سه داستان با نام تریولوژیک دانتسیگ نیز معروف هستند.

گونترگراس که برنده نوبل ادبیات سال 1999 است. وی در کتاب کندن پوست پیاز، اعتراف کرد [گونتر گراس: برایم خفقان‌آور بود] که در زمان حکومت نازی‌ها و در 17 سالگی سرباز ارتش آلمان بوده است.

این موضوع باعث جنجال تازه‌ای در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی شد. به اعتقاد منتقدان، این اعتراف‌ها بسیار دیر انجام شده است.

منابع: ایسنا/همشهری