تبیان، دستیار زندگی
جمعه پانزدهم شهریور ماه نود و دو. ورزشگاه آزادی تهران. بازی شهرآورد استقلال و پرسپولیس از لیگ برتر ایران موسوم به خلیج فارس ...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دربی 77 از زاویه دیگر


جمعه پانزدهم شهریور ماه نود و دو. ورزشگاه آزادی تهران. بازی شهرآورد استقلال و پرسپولیس از لیگ برتر ایران موسوم به خلیج فارس ...

داربی

با خودم تصمیم گرفتم پس از سال ها به ورزشگاه آزادی بروم و از نزدیک شاهد بازی باشم. این انگیزه را وقتی پیدا کردم که از نگاه دوربین های تلویزیون در این چند ساله ی اخیر خیلی شنیدم و دیدم که مسۆولین ورزش و مدیران و مسۆولان باشگاه ها بر این باور شدند که فرهنگ و ورزش در مقوله ی جدایی ناپذیر از هم هستند و ادعا کردند که روی فرهنگ به اندازه ی ورزش سرمایه گذاری نموده اند.

ورزش و مخصوصاً ورزش های گروهی همچون فوتبال اثرات بسیار زیادی بر روی جامعه ی جوان کشور داشته است. مقوله ی ورزش فرصتی است که اگر درست از ان بهره نبریم تبدیل به تهدیدی بزرگ برای فرهنگ جوامع خواهد شد.

پای به ورزشگاه آزادی گذاشتم. تا چشم کار می کرد جوان می دیدی. جوانانی پرشور و پرهیجان، با گویش های مختلف. معلوم بود عده ای از شمالند و عده ای از جنوب کشور. مازنی و آذری ولی ....

صدهزار جوان؛ صحنه ی بی نظیری است. اما حیف!

برای من و برای همه ی شما عجیب خواهد بود وقتی در بین این همه جوان قرار می گیری و ساعت ها به حرف ها، شعارها و اعمال آنان نظاره می کنی و نه تنها ارزشی نمی یابی بلکه آن چه می بینی جز ضدارزش نیست.

ساعت ها فحش و ناسزا، ساعت ها هنجارشکنی، ساعت ها دود و سیگار ...

بازی ساعت 50/18 شروع می شد و من از ساعت 16 در ورزشگاه حاضر بودم. حسرت خوردم و متأثر و متأسف شدم وقتی سیگاری را بر لبان نوجوان 13 یا 14 ساله دیدم که از نوجوان کنارش طلب آتش می کرد حسرت خوردم وقتی کودکی را دیدم که بی آنکه معنی شعاری را که بزرگترها می دانند و چیزی جز دشنام و سخنان بسیار زشت و زننده بود بدانند آن را تکرار می کرد.

احساس کردم که یا مسۆولین چشمان خود را بر روی واقعیات بسته اند، یا نمی دانند و نمی خواهند ....

یادم است که از مسۆولی سوال شد که تأثیرات فرهنگیِ ورزش و مخصوصاً فوتبال چیست؟ و ایشان به عنوان یک مسۆول عالی رتبه ی فدراسیون و لیگ فوتبال پاسخ دادند همین که این همه جوان را برای ساعتی سرگرم کرده و از خلاف دور نگه می دارد. حرفش درست اما آیا کافی است؟ آیا نباید از فرصت این حضور و این شور و علاقه ی بی حد استفاده کرد. در کشوری که خیرین حاضرند بازیکنی را از لیگ امارات که نام جعلی بر خود نهاده به خاطر عرق ملّی با پرداخت مبلغ هشتصد هزار دلار به تیمی در ایران منتقل نمایند و در کشوری که فرهنگ بسیار غنی اسلامی و ایرانی با سابقه ی طولانی داشته و در این زمینه داعیه دار است نمی توان این ضعف فرهنگی را درمان کرد؟

آقایان مسۆول فکر می کنیم که فقط با تنبیه (کسر امتیاز و ...) می توانیم فرهنگ سازی کنیم، خیر. باید ایجاد انگیزه کرد.

یادم است که از مسۆولی سوال شد که تأثیرات فرهنگیِ ورزش و مخصوصاً فوتبال چیست؟ و ایشان به عنوان یک مسۆول عالی رتبه ی فدراسیون و لیگ فوتبال پاسخ دادند همین که این همه جوان را برای ساعتی سرگرم کرده و از خلاف دور نگه می دارد. حرفش درست اما آیا کافی است؟ آیا نباید از فرصت این حضور و این شور و علاقه ی بی حد استفاده کرد

باشگاه ها باید به این باور برسند که فرهنگ ورزشی هستند و باید در بخش فرهنگ هم سرمایه گذارای نمایند و برنامه های قوی فرهنگی ارائه دهند. و به قول مسۆول اسبق فدراسیون فوتبال تا این باورها و این ساختارها تغییر نکرده است بهتر است بساط را جمع کنیم و با حرف و شعار همدیگر را رنگ ننماییم.

نویسنده تنها به بخش مختصری از آسیب های فضای فوتبال کشور آن هم در بخش ورزشگاه ها اشاره کرده است و خود می داند که این قصه سر دراز دارد.

ما بر این باور هستیم که راهکارهای بسیار زیادی برای تبدیل این تهدیدات به فرصت وجود دارد و گروه ها و افراد صاحب نظر بسیاری وجود دارند که در این خصوص بتوانند به فدراسیون ها و باشگاه ها یاری برسانند.

مشکل فعل خواستن است که وجود خارجی ندارد، دغدغه است که عملی نیستند در حد شعار باقی مانده است.

در پایان باز اشاره می کنم که لیوان لیگ فوتبال نیمه های پری هم دارد که باید دیده شود. اما متأسفانه تأثیر قسمت خالی آن بیش از نیمه ی پر آن است.

نقد ما دلسوزانه بود و بس

نورمحسنی

بخش ورزشی تبیان