راه‌اندازی یک شبکه خانگی

‌‌شبکه کابلی

اساساً یک شبکه محلی کابلی به یک‌سری سیستم‌های رایانشی که توسط یک شبکه کابلی به یکدیگر متصل هستند اطلاق می‌شود که با استفاده از یک مسیریاب (router) کنترل می‌شود.

‌مسیریاب: اصلی‌ترین اجزای یک شبکه خانگی است که شما یک سر کابل شبکه را به آن متصل می‌سازید و سر دیگر این کابل شبکه نیز به یک وسیله دارای قابلیت شبکه شدن که به یک درگاه اتصال شبکه مجهز است، متصل می‌شود. اگر که بخواهید وسایل شبکه‌ای دیگری را به مسیریاب اضافه کنید، شما به کابل‌های مخصوص شبکه و مسیریابی با پورت‌های شبکه بیشتر نیاز دارید. این پورت‌های اتصال، چه روی مسیریاب و چه روی سایر وسایل شبکه، (LAN) یا پورت‌های اتصال شبکه محلی نامیده می‌شوند. همچنین آنها با نام پورت‌های RJ45 نیز شناخته می‌شوند. لحظه‌ای که وسیله را به مسیریاب متصل می‌کنید، یک شبکه کابلی برپا کرده‌اید. وسایل شبکه‌ای که به پورت شبکه RJ45 مجهز هستند،‌ وسایل آماده به کار در شبکه نامیده می‌شوند.

‌‌نکته: البته شما در صورت عدم دسترسی به مسیریاب می‌توانید از خیر آن گذشته و دو رایانه را با استفاده از یک کابل شبکه به شکل یک شبکه دوتایی به یکدیگر متصل سازید. جهت این کار نیاز به پیکربندی آدرس آی‌پی (IP address) به صورت دستی داشته یا باید از کابل کراس اور (crossover) استفاده کنید. اما در واقع هیچکس برای برپاسازی یک شبکه کاربردی واقعی، این کار را نمی‌کند.

‌ـ ‌درگاه‌های اتصال LAN: معمولا یک مسیریاب خانگی دارای چهار پورت LAN است. این یعنی این وسیله می‌تواند میزبان یک شبکه متشکل از چهار ابزار وسیله شبکه شده توسط کابل باشد. اگر قصد دارید تا شبکه بزرگ‌تری را پایه‌ریزی کنید، به یک سوئیچ یا یک هاب نیاز دارید که وظیفه هر دوی آنها این است که بر تعداد پورت‌های LAN مسیریاب بیفزایند. معمولا یک مسیریاب می‌تواند تا 250 ابزار شبکه‌ای را به هم وصل کند، در حالی که نیاز بیشتر خانه‌ها و حتی موسسه‌های تجاری کوچک از این تعداد کمتر است.

اکنون پورت‌های LAN شبکه با دو سرعت استاندارد یافت می‌شوند. اولی اترنت (Ethernet) که سقف سرعت انتقال داده آن 100 مگابیت بیت بر ثانیه (یا حدود 13 مگابایت بر ثانیه) است و دومی اترنت گیگابایتی (Gigabite Ethernet) که سقف سرعت انتقال داده‌ای برابر با یک گیگابیت بر ثانیه (حدود 125 مگابایت بر ثانیه) است. به عبارت دیگر در ظرف یک دقیقه یک لوح فشرده سی‌دی (تقریبا 700 مگابایت داده یا 250 ترانه دیجیتال) را روی یک اتصال شبکه اترنت می‌توان منتقل کرد. در حالی که با اترنت گیگابایتی چنین کاری را می‌توان در زمان پنج ثانیه به انجام رساند.

در عالم واقعیت سرعت عادی یک اتصال شبکه اترنت حدود هشت مگابایت بر ثانیه است و اترنت گیگابایتی از سرعت انتقال داده‌ای بین 45 تا 80 مگابایت بر ثانیه برخوردار است. سرعت واقعی یک اتصال شبکه به عوامل مختلفی مانند کاربران، جنس کابل و میزان ترافیک شبکه بستگی دارد.

سرعت یک اتصال شبکه با پایین‌ترین سرعت هر جزء که در شبکه نقش دارد تعیین می‌شود. برای مثال جهت داشتن یک شبکه کابلی اترنت گیگابایتی بین دو رایانه، هر دو رایانه، مسیریابی که آنها به آن متصل هستند و کابل‌هایی که آنها را به هم پیوند داده‌اند، باید بتوانند اترنت گیگابایتی را پشتیبانی کنند.

اگر یک وسیله مجهز به اترنت گیگابایتی را همراه یک وسیله مجهز به اترنت معمولی به یک مسیریاب شبکه کنید، اتصال بین این دو با سقف سرعت درگاه اتصال شبکه اترنت که صد مگابیت بر ثانیه است، برقرار خواهد شد.

منبع: کلیک