حکم زنای محصنه چیست؟

زنا به رابطه جنسی میان زن و مردی بدون وجود رابطه زوجیت میان آن‌ها گفته می‌شود. مردی که مرتکب زنا شده ‌است را زانی، و زن زناکار را زانیه می‌خوانند.

در اسلام، زنا از گناهان بزرگ است و در شریعت ممنوع گشته است. در قرآن نیز آیاتی وجود دارند که شان نزول آنها درباره تحریم زنا می‌باشد.

زنا دارای موارد مختلفی است که برای هر کدام از آنها کیفرها و حدود جداگانه‌ای در اسلام وجود دارد.

- زنای با محارم

ـ زنای به عنف

ـ زنای غیر محصنه

ـ زنای محصنه

ما در این قسمت به توضیح بعضی از  این موارد می پردازیم:

زنای با محارم : زنای با محارم به معنای آن است که مثلاً یک مرد با یکی از زنهایی که جزو محارم نسبی وی هستند و ازدواج کردن با آنان حرام است، زنا کند. محارم نسبی مانند: مادر، خواهر، دختر، دختر خواهر، دختر برادر، عمه و یا خاله.

مجازات زنای با محارم : کیفر آن بنابر نظر بعضی از فقها اعدام است، ولی مفاد بعضی از روایات این است که با شمشیر یک ضربه به گردن او بزنند و اگر زنده ماند او را در حبس نگه دارند تا بمیرد، و احوط (احتیاط واجب)  رعایت این دستور است. حکم اعدام در زنا با زنانی که بواسطه شیر خوردن محرم شده‌اند یا به سبب ازدواج محرم شده‌اند - مانند مادر زن - محل اشکال است، ولی نسبت به زن پدر جاری است. همچنین در این حکم فرقی نمی‌کند که مرد زنا کننده مجرد باشد و یا متاهل.

در زنای با محارم، در صورتی که زن به انجام عمل زنا راضی بوده، آن زن نیز اعدام می‌شود.

زنای غیر محصنه : زنای غیر محصنه به زنایی گفته می‌شود که شخص زناکار (زن یا مرد) فاقد همسر و مجرد باشد و به اختیار خود زنا کرده باشد. به زبان ساده تر به زنای شخص مجرد، زنای غیر محصنه گفته می‌شود.

مجازات زنای غیر محصنه : در این نوع از زنا، کیفر شخص زناکار درمرتبه اول یکصد ضربه شلاق است، و اگر سه مرتبه زنا کند و در هر مرتبه حد خورده باشد، کیفر او در مرتبه چهارم اعدام است. مرد را در حالی شلاق می‌زنند که ایستاده باشد، و نباید ضربات شلاق بر سر و صورت و عورت او وارد شود. اگر مرد را هنگام زنا برهنه یافته‌اند، جز عورت بقیه بدن او باید برهنه باشد و اگر با لباس یافته‌اند بنابراحتیاط به هر نحو که او را یافته‌اند شلاق خواهد خورد. زن را در حالی شلاق می‌زنند که نشسته باشد و بدن او با لباس پوشیده باشد، و از شلاق زدن به سر و صورت او خود داری نمایند.

و دو سوال فقهی در این مورد:

همانطور که گفتیم زنا عبارت است از عمل زناشویی با غیر همسر شرعی (دائم یا موقت) که از نظر قرآن، گناه بزرگى بوده و خداوند درباره آن مى‏فرماید: "نزدیک زنا نشوید؛ چرا که عمل بسیار زشت و راه و روش بدى است." (اسراء، 32. "وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنى‏ إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِیلًا". درباره حرمت زنا، نک: فرقان، 68و 69؛ اعراف، 33؛ انعام، 151؛ کلینی، یعقوب، ترجمه مصطفوی، سید جواد، اصول کافی، ج 3 ، ص 391 ؛ نجفی، محمدحسن، حر عاملی، وسائل الشیعه، ج28، کتاب الحدود، جواهر الکلام، ج 41، ص260و 258)

این عمل اگر توسط زن شوهردار یا مردی که همسر دارد، انجام شود، به آن زنای محصنه می گویند. (البته به چنین مردی که زنا انجام دهد،محصن گفته می شود که به طور عموم به زنای چنین مرد وزنی زنای محصنه گفته می شود)

کسی که تجاوز به عنف می کند و با زنی به زور و اکراه زنا نماید، محکوم به اعدام می شود. (امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 439، حد الزنا، الاکراه علی الزنا؛ خوئی، سید ابوالقاسم، مبانی تکمله المنهاج، ص 194، مسألة 153، إذا أکره شخص إمرأة علی الزنا فزنی بها قتل من دون فرق فی ذلک بین المحصن و غیره)

منابع:

سایت اسلام کوئیست

ویکی پدیا