سلامت شغلی کارگران ساختمانی
«کارگران ساختمانی، بیشترین قربانیان حوادث شغلی»؛ این خبر هر چند وقت یکبار در رسانه‌ها مطرح می‌شود، اما در واقعیت کمتر کسی است که به اصل موضوع توجه داشته باشد و متاسفانه هر سال تعداد زیادی از کارگران ساختمانی در اثر آسیب‌های شغلی یا دچار معلولیت می‌شوند یا جانشان را از دست می‌دهند.
در واقع، اگر بخواهیم به مشکلات مرتبط با سلامت شغلی کارگران ساختمانی اشاره کنیم، با تنوع چشمگیری مواجه خواهیم شد.
کارگران ساختمانی بویژه گچکارها و نقاش ها در معرض خطر مواجهه با گرد و غبار همیشگی قرار دارند، به طوری که آسم و حتی سرطان ریه از جمله مشکلات تنفسی شایع این افراد محسوب می شود.
این در حالی است که استفاده از ماسک و شست وشوی مرتب بینی با آب نمک تا حد زیادی از بروز این بیماری ها پیشگیری می کند.
از کمردرد تا آرتروز
کارگران ساختمانی در طول روز مجبور به جابه جایی مصالح هستند و در بیشتر مواقع نیز بارهای سنگینی را حمل می کنند و ادامه این روند به مرور زمان به بروز کمردردهای مزمن و همچنین آرتروز منجر می شود.
به همین علت به کارگران ساختمانی توصیه می شود مصالح سنگین را دونفره حمل کنند و اگر شرایط به گونه ای بود که فرد باید به تنهایی بار مورد نظر را بلند یا حمل کند، باید هنگام بلندکردن تا حد امکان بار را به سطح بدن نزدیک نگه دارد تا فشار وارد شده بر همه قسمت های بدن تقسیم شود و نقطه خاصی مثل گردن یا کمر آسیب نبیند، اما در بهترین شرایط هم نباید بار بیش از 15 کیلوگرم را بلند یا حمل کرد؛ چرا که آسیب های جسمی ناشی از این کار قابل پیشگیری نیست.
همچنین کارگرانی که بنابه شرایط کاری شان مجبورند ساعت های طولانی ایستاده کار کنند، باید در ازای هر یک ساعت کار به مدت 10 دقیقه بنشینند و استراحت کنند و دو تا سه دقیقه از این 10 دقیقه را به نرمش های ساده گردن، کمر، شانه و مچ دست و پا اختصاص دهند.
انبار کردن غیراصولی
رعایت نکردن استانداردهای مربوط به انبارکردن مصالح ساختمانی از جمله نکاتی است که جان کارگران ساختمانی و حتی دیگر شهروندان را تهدید می کند.
به عنوان مثال، انبارکردن مصالح ساختمانی در کنار دیوار یا تیغه باید طوری انجام شود که فشار بیش از اندازه به دیوار یا تیغه وارد نکند.
همچنین نباید بیش از ده کیسه شن و ماسه، سیمان، آهک یا گچ روی هم قرار گیرد، مگر آن که محل های مخصوصی برای انبارکردن آنها در نظر گرفته شده باشد.
الوارها، تیر آهن ها، ورق ها و لوله های فلزی، آجرها و سفال ها نیز باید با ارتفاع کم، طوری روی هم چیده شود که امکان غلتیدن و ریزش آنها روی کارگران وجود نداشته باشد.
خطر سقوط را جدی بگیرید
طبق استانداردها، افرادی که در ارتفاعی بیش از 180 سانتیمتر مشغول به کار هستند، باید از طناب و وسایل حمایتی برای جلوگیری از سقوط استفاده کنند، اما متاسفانه این قانون از سوی کارگران ساختمانی جدی گرفته نمی شود و سقوط از ساختمان های در حال ساخت به دلیل اشتباهات فردی و ایمن نبودن داربست ها یکی از عمده ترین دلایل مرگ و میر میان کارگران است، بنابراین به همه کارگران ساختمانی توصیه می شود نکات ایمنی را رعایت کنند، چرا که حادثه خبر نمی کند.
بخش سلامت تبیان
منبع : جام جم - فرزاد ابوطالبی ، کارشناس بهداشت حرفه ای
مطالب مرتبط:
