تبیان، دستیار زندگی
عید فقط جسمانی نیست؛ عید باید روح انسان را نیز جلا دهد،عید واقعی عیدی است که روح انسان شاد باشد، عیدی است که انسان مقرب درگاه الهی شده باشد، پس مبادا با آلودگی، غفلت از یاد خدا،لباس عصیان بر تن و انگشتر ستم بر دست، ماه رمضان را به پایان بریم و توشه ای جز
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

همه روزها عید است اگر...!

عید فطر


عید، روزی است که خداوند آن را از میان دیگر روزها برگزیده و ویژه هدیه بخشیدن و جایزه دادن به بندگان خویش ساخته است ؛ به آنان اجازه داده تا در این روز بر خوان کرم او بنشینند و آرزوهای خویش را از او بخواهند.
زیانکار در این روز کسی است که از معنی عید غافل ماند و به جای تلاش برای حضور در محضر خدا، با دست زدن و قهقهه زدن در مجالس گناه به شادی های کوچک سرگرم شود. حضور در مجلس انس با خدا و همنشینی با بندگان برگزیده او را به حضور در مجلس لهو و همنشینی با عوام بفروشد،و دنیا را بر آخرت ترجیح دهد، براستی که چه خسارت سنگینی و چه زیان شرم آوری...برخی فقط عید را در گناه و سرگرمی و خوشی های زودگذر می بینند، در حالیکه در مفهوم عید معانی عمیقی نهفته است؛ این اعمال و کردار ماست که روزها را عید می کند.

عید همگان

امروز برای ما عید است و فردا هم برای ما عید است و هر روزی را که در آن معصیت خدا نکنیم آن روز برای ما عید است. مولا علی (علیه السلام) :"کلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِید"(1) در هر روزی که نافرمانی خدا نکنی (گناه نکنی) آن روز عید تو است.

این فرمایش امیرمومنان(علیه السلام) اشاره به این موضوع دارد که روز ترک گناه، روز پیروزى و پاکى و بازگشت به فطرت نخستین است. در فرهنگ غنی اسلامی روزهای عید علاوه بر شادی و شادمانی آمیخته با امور معنوی و یاد خداست و در حقیقت اعیاد برخواسته از آیین های دینی و مذهبی هستند.این روایت معیار جدیدی برای عید نامیدن یک روز به ما معرفی کرده است. از منظر معنویت قدسی آن روزی که در آن شخص قدمی به خدا نزدیک شود یا دست کم از خدا دور نشود روز عید است و شایسته است که آن شخص آن روز را جشن بگیرد.

عید فقط جسمانی نیست؛ عید باید روح انسان را نیز جلا دهد،عید واقعی عیدی است که روح انسان شاد باشد، عیدی است که انسان مقرب درگاه الهی شده باشد، پس مبادا با آلودگی، غفلت از یاد خدا،لباس عصیان بر تن و انگشتر ستم بر دست، ماه رمضان را به پایان بریم و توشه ای جز حسرت برنداریم.

امروز برای ما عید است و فردا هم برای ما عید است و هر روزی را که در آن معصیت خدا نکنیم آن روز برای ما عید است. مولا علی (علیه السلام) :"کلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِید"(1) در هر روزی که نافرمانی خدا نکنی (گناه نکنی) آن روز عید تو است.

خطب امیر المۆمنین على بن ابى طالب(علیه السلام) یوم الفطر فقال: «ایها الناس! ان یومکم هذا یوم یثاب فیه المحسنون و یخسر فیه المبطلون و هو یوم اشبه بیوم قیامکم، فاذکروا بخروجکم من منازلکم الى مصلاکم خروجکم من الاجداث الى ربکم و اذکروا بوقوفکم فی مصلاکم وقوفکم بین یدى ربکم، و اذکروا برجوعکم الى منازلکم رجوعکم الى منازلکم فی الجنة. عباد الله! ان ادنى ما للصائمین و الصائمات ان ینادیهم ملک فی آخر یوم من شهر رمضان ابشروا عباد الله فقد غفر لکم ما سلف من ذنوبکم فانظروا کیف تکونون فیما تستانفون.»(2)

امیرالمۆمنین علی (علیه السلام) در روز عید فطر خطبه خواند و فرمود: ای مردم این روز شما روزی است که در آن نیکوکاران ثواب داده می‌شوند و بدکاران زیانکار می‌گردند و شبیه‌ترین روز است به روز قیامت. پس یاد کنید به بیرون آمدنتان از منزل‌هایتان به سوی نمازگاهتان، بیرون آمدن خودتان را از قبرها به سوی پروردگارتان، و یاد کنید به ایستادنتان در نمازگاهتان، ایستادنتان در برابر پروردگارتان، و یاد کنید به بازگشت به سوی منازلتان (بازگشت خود را به سوی منازلتان) در بهشت یا آتش.و بدانید بندگان خدا! کمتر چیزی که برای مردان و زنان روزه‌دار است این است که فرشته‌ای در روز آخر رمضان ندا می‌کند: شادمان باشید بندگان خدا به تحقیق گناهان گذشته شما آمرزیده شد. پس نگاه کنید چگونه می‌باشید در اعمال و رفتار آینده که چگونه آغاز می‌کنید.

نماز عید فطر، رهبر معظم انقلاب اسلامی

نماز عید امام رضا(علیه السلام)

یک روز مامون به امام رضا(علیه السلام) پیشنهاد کرد که نماز عید را شما بخوانید. امام رضا قبول نکرد. اما با اصرار و فشار به امام رضا گفت: که نماز عید را شما باید بخوانی. تا آنکه حضرت فرمود: اگر مرا از این امر معاف دارى، خوشتر دارم و اگر معاف نکنى، همچنان که پیغمبر و امیر المۆمنین علیهما السلام نماز عید خواندند می خوانم» مامون هم که رسول الله را ندیده بود گفت:«هرگونه خواهی بخوان. » مامون به اداره دربارش دستور داد سرداران و تمام مردم صبح زود در خانه امام رضا (علیه السلام) حاضر باشند.

مردان‏ و زنان‏ و کودکان در میان راه و پشت بامها بر سر راه امام رضا (علیه السلام) نشستند، و سرداران و لشکریان در خانه آن حضرت گرد آمدند، چون خورشید طلوع کرد، امام (علیه السلام) غسل‏ نمود و عمامه سفیدى که از پنبه بود، بسر گذارد، یک سرش را روى سینه و سر دیگر را میانه دو شانه انداخت و دامن به کمر زد و بهمه پیروانش دستور داد چنان کنند.

آنگاه عصاى پیکان دارى بدست گرفت و بیرون آمد، پا برهنه بود و پیراهن خود را هم تا نصف ساق به کمر زده بود چون حرکت کرد،سر به سوى آسمان بلند کرد و چهار تکبیر گفت، که گویا آسمان و دیوارها با او هم آواز بودند، سرداران و مردم آماده و سلاح پوشیده و بهترین زینت را نموده، دم در ایستاده بودند، سپس امام رضا (علیه السلام) نزد در ایستاد و فرمود:«اللَّه اکبر، اللَّه اکبر، اللَّه اکبر، [اللَّه اکبر] على ما هدانا، اللَّه اکبر على ما رزقنا من‏ بهیمة الانعام، و الحمد لله على ما أبلانا»

شهر مرو از گریه و ناله و فریاد به لرزه در آمد، سرداران چون امام رضا (علیه السلام) را پا برهنه دیدند، از مرکبهاى خود فرود آمدند و کفشهاى خود را به کنار گذاشتند، حضرت پیاده راه می رفت و در سر هر ده قدم می ایستاد و سه تکبیر مى‏فرمود. از خانه تا صحرا همینطور رفت یک ولوله‌ای شد و همچنان روحانیتی داشت که شهر تکان خورد. به مامون گفتند: «اگر این نماز عید خوانده بشود حکومت تو برچیده می‌شود. بالاخره آمدند و امام رضا را از وسط راه برگرداندند.(3)

پس نمازی نماز عید است که طاغوت را بلرزاند.

کلام آخر:

"اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَایَانَا" خدایا! همینطور که ماه رمضان را از من جدا می‌کنی، من را هم از گناهانم جدا کن.

پی نوشتها:

1ـ نهج البلاغه حکمت 428.

2ـ میزان الحکمه،ج 7، ص 131-132.

3ـ کافى، ج‏1، ص‏488.

زهرا انصاری نسب      

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.