خنده‌ای که تن دیگران را  می‌لرزاند!

یک لحظه شادی که باعث روزها و ماه ها و بلکه سال‌ها سلب خوشی از خانواده ای است چقدر ارزش دارد؟ یک لحظه خوش بودن که به اندازه ی یک ترساندن یک لحظه ای یا یک سکته یک ثانیه ای است.

از زشت‌ترین کارهای آدمی این است که برای چند لحظه خنده و خوشی، کسی را بترساند. تصور زشتی این کار کافی است تا سبب شود از مرتکب شدن آن خودداری کنیم. این چه خوشی و چه لحظه ی شادی است که تن دیگری را بلرزانیم؟

اصلاً این چه زندگی است که ما خوش باشیم و دیگران ناخوش؟ مگر یک لحظه شادی که باعث روزها و ماه ها و بلکه سال‌ها سلب خوشی از خانواده ای است چقدر ارزش دارد؟ یک لحظه خوش بودن که به اندازه ی یک ترساندن یک لحظه ای یا یک سکته یک ثانیه ای است.

از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که پیامبر اعظم (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند: اگر کسی به مومنی نگاهی بیندازد که بواسطه آن بترسد، خدا او را می ترساند در روزی که (روز قیامت) سایه ای جز سایه خدا وجود ندارد: «مَن نَظَرَ إلى‏ مۆمنٍ نظرةً یُخیفُهُ بها أخافَهُ اللَّهُ تعالى‏ یومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلّهُ». (منتخب میزان الحکمه و میزان الحکمه ج 1 ص 86 به بعد)

و نیز امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «مَنْ رَوَّعَ مُۆْمِناً بِسُلْطَانٍ لِیُصِیبَهُ مِنْهُ‏ مَکْرُوهٌ‏ فَلَمْ یُصِبْهُ فَهُوَ فِی النَّارِ وَ مَنْ رَوَّعَ‏ مُۆْمِناً بِسُلْطَانٍ لِیُصِیبَهُ مِنْهُ مَکْرُوهٌ فَأَصَابَهُ فَهُوَ مَعَ فِرْعَوْنَ وَ آلِ فِرْعَوْنَ فِی النَّار»؛ کسی که مۆمنی را از سلطانی بترساند به اینکه از جانب آن سلطان بدی به او میرسد و نرسد او در آتش است، و اگر بترساند او را به اینکه از سلطانی به او بدی میرسد و برسد با فرعون و پیروان فرعون در آتش است. (کافی (ط- دارالحدیث)، ج ‌4، ص 108.)

ابی عبدالله (علیه السلام) قال: «من اعان علی مومن به شرط کلمه لقی الله عز و جل یوم القیامه مکتوب بین عینیه: آیس من رحمتی؛ هر که با جزیی از یک کلمه به زیان مومنی کمک کند، روز رستاخیز خدا را در حالی دیدار می کند که میان دو چشمانش نوشته شده است: نومید از رحمت من.» (کافی، کلینی، ج 2، ص 368)

ترساندن در رانندگی

از جمله مصادیق این عمل زشت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- بوق زدن ناگهانی؛ مخصوصاً بوق‌هایی که صدای ناهنجار دارند پشت سر افراد مخصوصا افراد سالخورده یا خردسالان؛

2- سرعت زیاد در اماکن پر رفت و آمد عابرین پیاده. (مانند نزدیک مدرسه ها)

3- ویراژ دادن و پیچیدن جلوی وسایل نقلیهء دیگر؛

4- صدای ترمزهای شدید و بی دلیل که بعضی ایجاد می کن‌اند و...؛

5- رانندگان وسایل عمومی بیش از همه در این زمینه مسئولیت دارند؛ راننده ای که خواب آلوده رانندگی می کند، خواب را بر چشمان مسافرینش حرام می کند.

راننده ای که با سرعت زیاد و بدون مهابا در پیچ و خم های جاده می تازد (صرفاً به این علت که خود نمی ترسد یا سرویس دارد!)، جان به لب مسافرین می رساند.

6- بعضی رانندگان با رانندگی خواب آلوده و پر سرعت، این ترس «به جای» مسافرین را گاه به واقعیت تبدیل کرده و جان ده ها انسان را به خطر می اندازند. می دانید بی دقتی در امور مذکور اگر منجر به مرگ تنها یک انسان شود، چه عاقبتی را برای راننده به ارمغان می آورد؟

أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا به غیر نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الأَرْضِ فَکَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا: هر کس کسی را- جز به قصاص قتل، یا [به کیفر] فسادی در زمین- بکشد، چنان است که گویی همه مردم را کشته باشد. (32 مائده)

منبع: سبقت در اخلاق آزاد! ؛ نوشته محمد قربانی مقدم