هم میزبانی و هم میهمانی!

انسان خلیفه خداست و این مقامی است که خود رب العالمین به ما عطا کرده است.انسان بر خلاف فرشتگان اختیار دارد و می تواند سیر صعودی داشته باشد و خود را از فرش به عرش اعلی رساند و گام به جایی نهد که حتی جبریل ملک نیز اجازه ورود به آن را نداشته باشد.

متاسفانه بسیاری از انسان ها قدر خود را نداسته و گرفتار دنیا و هوای نفس می شوند و به جای پیمودن قوس صعودی و عروج به ملکوت ، سیر نزولی دارند و چنان خوار و ذلیل می شوند که حتی خونخوارترین حیواننات نیز از آنان بهتر و برترند.

ماه مبارک رمضان به ویژه دهه سوم آن و به خصوص شب قدر فرصت های بسیار نابی هستند که می توان از آنها بهره ها برد و با شستشوی زنگار صفحه دل در چشمه زلال معرفت می توان ره صد ساله را یک شبه طی کرد و خود را در زمره سالکان الی الله قرار داد.

در ماه مبارک رمضان خدا خود را میزبان ما نامیده و ما را دعوت به میهمانی نموده است .در این ماه لطف خدا بیش از سایر ماه های سال بر بندگان شامل می شود از این رو طالبان قرب الهی و دوستداران راه خدایی آسان تر و سریع تر می توانند به مقصد و مقصود خود دست یابند.

در ماه مبارک رمضان اگر انسان شکسته دل شد و در فراغ محبوب آه از نهادش برخواست و اشک از چشمانش جاری شد هم میزبان خداست و هم میهمان او و این زیباترین حالت است که نصیب هر کس نمی شود.

مفسر بزرگ قرآن کریم حضرت آیت الله جوادی آملی در این باره می فرماید:

سلوك الهی در هر زمان و زمینی میسّر است لكن در دو مقطع میسّرتر و آسان‌تر است. آن مقطعی كه انسان میزبان خداست یا آن مقطعی كه خدا میزبان اوست.

ایشان با بیان اینکه خداوند دو بار مسئله ضیافت و میزبانی را مطرح كرده است، فرمودند:

در جریان سیر زمینی, خدا ضیافت خاصّ خود را مشخص كرد فرمود حاجیان و معتمران كه احرام كوی حق بستند و به كعبه آمدند و در كنار كعبه به طواف و نماز و زیارت مشغولند این ها جزء ضیوف‌الرحمان هستند میهمانان الهی‌اند .در این ضیافت، خدای سبحان میزبان است و آنها میهمان اند و در سرزمین وحی آن تغذیه ضیافتی, تغذیه وحیانی است .

و گاهی هم در زمانی ویژه ذات اقدس الهی این میزبانی خود را اعلام می‌كند مثل اینكه فرمود ماه مبارك رمضان مخصوصاً دهه سوم بالأخص ایام قدر مرحله ضیافت الهی است و روزه‌داران جزء ضیوف‌الرحمان‌اند و خدای سبحان میزبان روزه‌دار خواهد بود.

معظم له با بیان اینکه در جریان ضیافت, خدا میزبان است تا انسان‌ها را شبیه فرشته كند، اظهار داشتند:

گاهی خدا مهمان می‌شود و انسان میزبان است كه فرمود: «أنا عند المنكسرة قلوبهم» كسی كه قلبش شكسته است كسی كه متضرّع است و كسی كه فقط می‌گوید «یا الله»، هر چند خداوند (مَعَكُمْ أَیْنَ مَا كُنتُمْ) هست و«مع كلّ شیء» هست لا بالمقارنه, لكن آن معیّن ویژه كه جریان میهمانی را مطرح می‌كند در دل‌های شكسته است. دلی كه بشكند و از غیر خدا بریده شود و به خدای سبحان اوّاب و مُنیب بشود آن دل میزبان ذات اقدس الهی است.

آیت الله جوادی آملی با بیان اینکه اگر انسان هم مهمان الهی باشد و هم میزبان، زودتر می تواند به اسمای الهی بار یابد، فرمودند:

اگر كسی خواست سلوك الهی داشته باشد یا باید مهمان الهی باشد یا میزبان الهی و اگر جمع شد چه بهتر

یك قدم بر خویشتن نه                   وان دگر در كوی دوست

ما جریان طیّ‌الأرض را شنیده‌ایم ، طیّ‌السماء را شنیده‌ایم اما طیّ ارض و سماء را كه انسان یك لحظه بتواند از خاك تا (یَنَالُهُ التَّقْوَی مِنكُمْ) بار یابد را جمع بین این دو میزبانی و مهمانی فراهم می‌كند.

اگر انسان توانست هم میزبان الهی و هم مهمان الهی باشد و هم لیالی قدر داشته باشد و هم دهه سوم ماه پربركت رمضان را به خوبی ادراك كند این می‌تواند كادح الی الله باشد (كَدْحاً فَمُلاَقِیهِ) ،می‌تواند با سرعت این راه را طی كند از هر طیّ‌الأرضی قوی‌تر می‌تواند این راه را سیر كند و به اسمای الهی بار یابد.

فرآوری: مهدی صدری

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منابع:

پایگاه اطلاع رسانی علوم وحیانی اسراء