بی بی سی باخت!

انتخابات های ایران از آن دست انتخاباتی است که علاوه بر داخل ایران، توجه بسیاری در خارج از کشور به آن معطوف می شود و به نوعی برای خارج از ایران نیز مهم است که چه کسی و یا چه گروهی در انتخابات ایران پیروز خواهد شد.

این که جریان معارض ایران و رسانه هایشان چه خواسته هایی از انتخابات ایران دارند را باید به صورت یک طیف در نظر گرفت؛ طیفی که در یک سوی آن خواسته حداکثری و در یک سوی آن خواسته حداقلی است. خواسته حداکثری رسانه های معارض ایران این است که اولا مشارکت در انتخابات بسیار پایین و در نهایت اینکه فردی پیروز انتخابات باشد که کمترین قرابت را با جمهوری اسلامی و بیشترین قرابت را با جریان معارض داشته باشد؛ و اگر اینها محقق نشد در سوی دیگر طیف انتخابات با آرامش برگزار نشده و لااقل پیروز انتخابات نسبت به سایر کاندیداها میزان استکبار ستیزی کمتری داشته باشد.

طبق سناریوی فوق مشخص می شود که رسانه های غربی چه جهت گیری را در انتخابات خرداد ماه اتخاذ کنند؛ جهت گیری که البته از مدتها و ماه ها قبل آغاز شده است. جهت گیری عمده رسانه های غربی تا قبل از سال 88 بر تحریم انتخابات و تلاش برای مشارکت حداقلی بود اما پس از سال 88 این تلاش ها جهت قابل توجهی پیدا کرد تا از یک کاندیدای نزدیک به این جریان دفاع شود.

در این میان رسانه دولتی بی بی سی فارسی نقش قابل توجهی در میان رسانه های معارض ایران به خصوص در بخش فارسی زبانان دارد. بر همگان واضح و مبرهن است که انتخابات 92 رنگ و بوی دیگری داشت. از یک سو در جریان انتخابات مجلس نهم علی رغم تلاش این رسانه ها مبنی بر تحریم انتخابات با توجه به عدم حضور اصلاح طلبان، مشارکت به طور چشم گیری افزایش یافت و از سوی دیگر جریان مورد حمایت این رسانه ها مجددا در انتخابات شکست خورد اما حالا این رسانه ها در حال حاضر سعی در ایجاد جنگ روانی دارند که این طور القا کنند در انتخابات این دوره مردم شرکت نخواهند کرد مگر اینکه زندانیان سیاسی آزاد و کاندیدای مطرح اصلاح طلب ها به میدان بیایند و رد صلاحیت هم نشود!

حالا اما در رسانه بی بی سی فارسی این مسئله به صورت جدی مطرح است که چه جریان و شخصی بیشترین ظرفیت را برای تحقق خواسته های آنان در میان کاندیداهای احتمالی انتخابات دارد؟ اصلاح طلبان یا جریان انحرافی؟ چیزی که طی ماه های گذشته باعث اختلاف نظر های شدید در میان کارکنان و کارشناسان بی بی سی فارسی شده بود. در حالی که گمانه زنی های بسیاری مبنی بر عدم حضور یا حضور چهره های شاخص جریان فتنه و انحراف، و به طور ویژه حضور یا عدم حضور آقایان هاشمی، خاتمی و اسفندیار مشایی در انتخابات ایران مطرح شد و در ماه گذشته بی بی سی فارسی نیز با این مسئله دست و پنجه نرم می کرد که کدام فرد بیشترین قرابت را با خواسته های آنها دارد.

برخی گزارش ها حاکی از آن بود که بدنه میانی و کارمندان بی بی سی فارسی در حالی به شدت حامی کاندیداتوری سید محمد خاتمی هستند و سعی می کنند  اخبار مربوط به وی را پوشش کامل بدهند که مدیران ارشد این رسانه فارسی زبان دولت انگلیس نظر دیگری داشتند و در این مورد با کارمندان و سردبیران بی بی سی فارسی اختلاف شدیدی پیدا کردند.

در حالی که کارمندان بی بی سی معتقد به کاندیداتوری سید محمد خاتمی بودند مدیران ارشد  بی بی سی فارسی اعتقاد داشتند که اسفندیار رحیم مشائی بیشترین همخوانی را با خواسته های آنها دارد و بیش از خاتمی می تواند برای جمهوری اسلامی بحران ایجاد کند. عملکرد و سخنان لیدر جریان انحرافی آن روزها به جایی رسیده بود که مدیران ارشد بی بی سی فارسی معتقد بودند این اسفندیار رحیم مشایی است که می تواند بیشترین قرابت را با جریان معارض ایران داشته باشد؛ ظرفیت هایی که حتی محمد خاتمی هم به دلیل شخصیت تردیدگرایش ندارد.

از دوگانه مشایی- خاتمی اما خاتمی شخصیتی دارد که می خواهد همواره درون نظام ایران تعریف شود و از سویی پایگاه اصلاح طلبان را هدایت کند همین باعث شده است که بسیاری از رفتار های خاتمی نظیر رای دادن وی در انتخابات مجلس نهم مورد انتقاد شدید جریان های اپوزسیون شود به طوری که در گمانه زنی های سیاسی این نکته به عنوان چالش خاتمی مطرح می شد که در صورت حتی تایید صلاحیت وی در انتخابات ایران، وی ظرفیت های میر حسین موسوی و مهدی کروبی برای رهبری جریان معارض را نخواهد داشت و وی همواره تلاش می کند در مرز نظام حرکت کند اما مدیران ارشد بی بی سی فارسی علی رغم اختلاف نظر با بدنه میانی بر این نظر پافشاری می کردند که مشایی ظرفیت بحران سازی بیشتری نسبت به خاتمی دارد کسی که می تواند لااقل در صورت القای تشکیک در انتخابات ایران ظرفیت بحران سازی داشته باشد.

باید توجه داشت که تکرار سناریوهای نخ نما شده از جانب بی بی سی و سایر رسانه های استکبار حکایت تازه ای نیست. آنان بی آنکه بخواهند اعتراف کنند روسیاهی دروغ بزرگی بنام "تقلب " برچهره تک تک شان نشسته است . لذا با استفاده از هر روشی سعی می کنند با دمیدن در کوره اختلاف که همان روش و منش اسلاف گذشته شان است به هدف شان برسند.

در واقع مهمترین برنامه آنها در انتخابات گذشته ایجاد تردید در صحت انتخابات بود ،اما وقتی در ایجاد تشکیک سلامت انتخابات به نتیجه ای نمی رسند به سراغ راهکار ایجاد اختلاف بین مسئولان می روند لذا در کش و قوس های سیاسی داخلی که هیچ ربطی به خارجی ها ندارد از برخی تنش های بوجود آمده در سطح مسئولین رده بالای نظام که بیشتر اختلاف سلیقه است ،جهت پیشبرد نقشه های مداوم این بنگاه خبر پراکنی که تحت مدیریت بهایی ها و صهیونیست ها اداره می شود استفاده می نماید.

منابع: ویستا / عصر امروز