لوئى توماس
كمتر خانوادهاى در عربستان دیده مىشود كه نام یكى از فرزندان خود را «محمد» نگذارد و اصولاً انتشار این نام در عالم، بیشتر از انتشار نام پطرس و یوحناست. محمد(ص)، پیغمبر عرب، اول كسى بود كه وحدت ملى عرب را عملى كرد و آن قبایل را در زیر یك پرچم گردآورد و هنگامى كه ظهور نمود، نه تنها عربستان، بلكه جهان، محتاج به ظهورش بود. او با قوه و اعمال نفوذ، وحدت عرب را ایجاد نكرد؛ بلكه بر اثر كلام شیرین و اخلاق نیك خود، قلوب این قوم را تسخیر كرد تا آنان از روى میل از او پیروى كرده، به گفتههایش ایمان آوردند. حقاً مىتوان گفت كه فرزند مكه صفایى داشت كه در سایر پیغمبران یافت نمىشد. در او نیرویى بود كه با آن، میان دلهاى متفرق، ایجاد ائتلاف مىكرد و به طورى آنها را متحد مىكرد كه در پندار و احساس، در حكم یك دل بودند.