ای هدیه كه می‌روی به سویش
چند بار در زندگی‌تان هدیه گرفته‌اید؟ در تولدها، سالگردها، مناسبت‌های مذهبی و باستانی، آشنایی‌های شیرین و حتی خدانگهدارهای تلخ همیشه هدیه‌هایی رد و بدل می‌شود و این یعنی همه ما برای حفظ و تحكیم روابط‌مان با آدم‌های اطراف و ساختن خاطره‌هایی خوب با آنها باید شیوه برگزیدن هدیه‌ای درخور طرف مقابل‌مان را یاد بگیریم.
هدیه‌دادن اگر چه بظاهر آسان به نظر می‌رسد، اما در حقیقت كم پیش نیامده است كه خیلی از ما، پس از آن كه تحفه‌ای را تقدیم عزیزی كرده‌ایم، فهمیده‌ایم او چندان از هدیه‌مان خوشش نیامده است و توی چشم‌هایش، آن برق شادی كه انتظارش را می‌كشیدیم نیست، اما نگران نباشید. هیچ‌گاه برای یاد‌گرفتن دیر نیست حتی همین حالا كه ما می‌خواهیم جزئیاتی ظریف از راه‌های انتخاب هدیه مناسب را به شما یاد بدهیم.
چی؟ واسه كی؟ برای چه كاری؟
هدیه را می‌دهید دستش و او مشتاق و بی‌تاب، كاغذ كادو را باز می‌كند، اما همین كه چشمش به آن می‌افتد، خنده روی لبش می‌ماسد و خیلی سرد می‌گوید؛ «همممم... ممنون...» و می‌گذاردش روی میز عسلی كنار دستش و لبخندی زوركی می‌نشیند روی لبش. همه اینها نشانه‌هایی است كه به شما می‌گویند «حواست هست؟ او هدیه‌ات را نپسندیده!»
توجه داشته باشید مهم‌ترین نكته در خرید هدیه این است كه به جای در نظر‌گرفتن صرف سلیقه خودتان، سلیقه طرف مقابل‌تان را هم در نظر بگیرید. برای مثال شاید شما عاشق رنگ زرد باشید، اما اگر مطمئن نیستید كه او هم به اندازه شما عاشق این رنگ است و پیش‌تر فهمیده‌اید كه معمولا در انتخاب‌هایش این رنگ را نادیده می‌گیرد چه لزومی دارد كه همه هدیه‌هایش را زرد بگیرید؟
می‌گویید سخت است كه از سلیقه دیگران آگاه شوید؟ نه زیاد! شاید به اندازه كافی تلاش نكرده‌اید. می‌خواهید یك راه خوب برای آگاهی از علایق بستگان و دوستان نزدیك‌تان یادتان بدهیم؟ دفترچه یادداشت كوچكی برای خودتان درست كنید.
در این دفترچه مناسبت‌های مهم در ارتباط با دوستان و بستگان‌تان را یادداشت كنید. مثلا بنویسید روز ازدواج یا اولین دیدارتان یا تولد آشنایان و دوستان‌تان چه وقت است.
هدیه كه می‌خرید حتما باید متناسب با جیب‌تان باشد؛ چرا كه طرف مقابل هم در پاسخ به محبت شما برایتان هدیه‌ای می‌گیرد و به احتمال زیاد آن را متناسب با قیمت هدیه‌ای كه به او داده‌اید، انتخاب می‌كند. هر چه هدیه شما گران‌تر باشد، هدیه او نیز گران‌تر خواهد بود
حالا نام آدم‌هایی را كه مناسبت‌های مربوط به آنها را نوشته‌اید یك بار دیگر بنویسید، اما این بار باید هر كدام از نام‌ها را بالای یك صفحه سفید یادداشت كنید. در این صفحه‌های سپید، شما باید سلایق هر فرد را به مرور زمان زیر اسمشان اضافه كنید. نگران نباشید این اطلاعات را در ارتباط با دیگران و در طول گفت‌وگو با آنها به دست می‌آورید. برای نمونه من دفترچه‌ای دارم كه در یكی از صفحه‌های آن زیر اسم سارا نوشته‌ام:
ـ سارا متولد سال 1360 است.
ـ از وسایل خانه به عنوان هدیه بیزار است.
ـ عاشق روسری‌های بلند و پر از گل است بخصوص اگر پر از گل و بوته باشد.
ـ بشدت به عطرهای شیرین آلرژی دارد.
ـ گیاهان را دوست دارد.
ـ عاشق فیلم و تئاتر است.
این اطلاعات را هر بار كه می‌خواهم برای سارا هدیه‌ای بگیرم یك بار مرور می‌كنم و می‌دانم كه او از هدیه‌گرفتن جارو برقی یا سشوار یا عطرهای شیرین خوشحال نمی‌شود، اما اگر برایش یك ماهی گلی یا كاكتوس یا روسری تركمنی ببرم حتما گونه‌هایش از شدت شادی گل می‌افتد. هدیه تولد او حتی می‌تواند دو بلیت سینما یا تئاتر باشد و با توجه به سنش باید فیلم یا تئاتری را انتخاب كنم كه از تماشایش بی‌حوصله نشود.
وقتی می‌خواهید هدیه بگیرید، بهتر است این چند پرسش را با خودتان مرور كنید. مطمئن باشید پاسخ به این پرسش‌ها در انتخاب هدیه مناسب كمك‌تان می‌كند:
ـ سن و جنسیتش چیست؟
ـ ارتباط ما با هم در چه حد صمیمی است؟
ـ این هدیه چه كاربردی برای او دارد؟
ـ آیا آنچه برایش می‌خرم متناسب با سلیقه اوست؟
به جیب‌تان نگاه كنید
هدیه كه می‌خرید حتما باید متناسب با جیب‌تان باشد؛ چرا كه طرف مقابل هم در پاسخ به محبت شما برایتان هدیه‌ای می‌گیرد و به احتمال زیاد آن را متناسب با قیمت هدیه‌ای كه به او داده‌اید، انتخاب می‌كند. هر چه هدیه شما گران‌تر باشد، هدیه او نیز گران‌تر خواهد بود.
بنابراین به مرور زمان شما و او وارد یك بازی می‌شوید كه در آن هر دو، دائم هدیه‌های گرانقیمت را با هم رد و بدل می‌كنید. اگر هر دویتان جیب‌هایی پر داشته باشید این بازی شاید سرگرم‌كننده شود، اما اگر یكی از شما جیب‌های خالی داشته باشد آن‌وقت هر بار هدیه‌دادن و هدیه‌گرفتن برایش یك عذاب غیرقابل وصف می‌شود.
حواستان به بسته‌بندی باشد
خیلی وقت‌ها یك بسته‌بندی خلاقانه، علاقه مخاطب را به هدیه چند‌برابر می‌كند. گاهی هم پیش می‌آید كه هدیه‌ای فقط به این خاطر كه ظاهر مناسبی ندارد از چشم هدیه‌گیرنده می‌افتد. پیچیدن كاغذ كادو دور یك هدیه تنها راه بسته‌بندی‌اش نیست.
نكته: یكی از بدترین رفتارها پس از هدیه‌دادن این است كه گاهی سراغ آن را بگیرید، فرض كنیم شما گلدانی برای دوست‌تان خریده‌اید و حالا تصور كنید كه به خانه‌اش رفته‌اید و نخستین كاری كه پس از سلام و احوالپرسی انجام داده‌اید این بوده كه پرسیده‌اید «پس آن گلدان كه برایت گرفتم كو؟!»
شما می‌توانید از انواع روبان‌ها برای زیباتر‌كردن هدیه‌تان استفاده كنید. روی آن حتی می‌توانید شاخه گلی بگذارید یا لفافی كنفی دورش بپیچید. یكی از خلاقانه‌ترین بسته‌بندی‌هایی كه من تاكنون دیده‌ام را دختركی پنج‌ساله به من داده است. این هدیه، جوجه‌ای در یك جعبه مقوایی سوراخ‌دار بود و آن دخترك، برای بسته‌بندی‌اش، روی كاغذ سفید بزرگی با مداد شمعی، عكس من و خانواده‌اش را نقاشی كرده بود و آن را دور جعبه جوجه پیچیده بود و یكی از بادكنك‌هایش را هم با چسب روی كاغذ كادویش چسبانده بود.
سراغ‌گرفتن از هدیه چند نوع ضرر دارد: اول این كه به هدیه‌گیرنده می‌فهمانید خرجی كه برایش كرده‌اید همیشه گوشه ذهنتان است و از خاطرتان نمی‌رود.
دوم این كه شاید او هدیه شما را نپسندیده و آن را به دیگری بخشیده باشد یا شاید هم هدیه‌تان از بین رفته باشد
این زبان هدیه خنثی‌كن...
حرف‌هایی كه در لحظه هدیه‌دادن بین شما و طرف مقابل رد و بدل می‌شود، اهمیت دارد. باید از پیش، جملاتی را برای او آماده كرده باشید. جملات گاهی كلیشه‌ایست مثل اصطلاح معروف «قابل شما را ندارد» اما همیشه خلاقیت، طعم خاطره‌ها را بهتر می‌كند. مثلا فكر كنید آن كلیشه همیشگی بهتر است یا این توضیح «هدیه‌ام فقط یك یادگاری است كه دلم می‌خواهد با دیدنش همیشه یادم بیفتی...».
علاوه بر این، باید ششدانگ حواستان را در لحظه هدیه‌دادن و پس از آن جمع كنید كه حرفی از قیمتش نزنید. مثلا دوستی را مجسم كنید كه دقیقا وقتی شما چشم‌ها را می‌بندید و احساساتی می‌شوید و شاخه گلی را كه برایتان آورده بو می‌كنید، می‌گوید «چقدر هم رز گران شده! دیدی؟! شاخه‌ای 5000 تومان! مگر سر گردنه است!»
نه، اصرار نكنید! حتی حق ندارید برای نشان‌دادن ارزش هدیه‌تان، غیرمستقیم اشاره‌ای به قیمتش داشته باشید! برای نمونه به یاد دارم دوستی وقت هدیه‌دادن یك گردنبند سنگی می‌گفت «خیلی مراقبش باش عزیزم... این را از پاساژ... خریدم... راستی متوجه شدی از یك برند معروف است... برچسبش را ببین.»
پس كجاست آن هدیه ما؟!
یكی از بدترین رفتارها پس از هدیه‌دادن این است كه گاهی سراغ آن را بگیرید. فرض كنیم شما گلدانی برای دوست‌تان خریده‌اید. او آن روز به شما گفته گلدان را روی پیشخوان بالای شومینه خانه‌اش خواهد گذاشت. حالا تصور كنید كه به خانه‌اش رفته‌اید و نخستین كاری كه پس از سلام و احوالپرسی انجام داده‌اید این بوده كه پرسیده‌اید «پس آن گلدان كه برایت گرفتم كو؟!» به نظرتان این رفتار پسندیده است؟
سراغ‌گرفتن از هدیه چند نوع ضرر دارد: اول این كه به هدیه‌گیرنده می‌فهمانید خرجی كه برایش كرده‌اید همیشه گوشه ذهنتان است و از خاطرتان نمی‌رود.
دوم این كه شاید او هدیه شما را نپسندیده و آن را به دیگری بخشیده باشد یا شاید هم هدیه‌تان از بین رفته باشد. مثلا شال گردنی كه برایش گرفته‌اید رنگ پس داده باشد یا گلدانی كه این همه سراغش را می‌گیرید شكسته باشد یا... .
سوم این كه پرسیدن درباره هدیه‌تان به معنای تجاوز به حریم خصوصی اوست، چون به محض این كه هدیه‌ای را به دیگری می‌دهید این شیئ جزئی از اموالش می‌شود و بنابراین برای تصمیم‌گیری درباره به كاربردن یا نبردنش اختیار دارد.
هدیه‌های خطرناك
هدیه‌گرفتن و هدیه‌دادن به هر حال خوب است، اما برخی هدیه‌ها هم خطرناك است. برای نمونه، دوستی را می‌شناسم كه در دیدار با نامزدش به او كتابی درباره شیوه‌های رژیم‌گرفتن داده بود! طبیعتا نامزدش پرسیده بود «منظورت این است كه من زیادی چاق هستم؟!» و او خندیده بود كه «نه اصلا... فقط دلم خواست این را بخوانی...» حتما حدس می‌زنید كه بعد چه اتفاقی افتاد... اما ما برای این كه گزارش‌مان پایان تلخی نداشته باشد، بقیه ماجرا را تعریف نمی‌كنیم و در عوض چند نوع هدیه خطرناك دیگر را هم به شما معرفی می‌كنیم:
هدیه‌هایی كه خودمان هدیه گرفته‌ایم: این نوع هدیه‌ها چند اشكال دارد. اول این كه ممكن است دوستی كه هدیه را به ما داده، آن را بعدتر در خانه دوست مشتركمان ببینید و دلخور شود. دوم این كه طرف مقابل اگر شما را خوب بشناسد، می‌فهمد هدیه‌ای كه برایش آورده‌اید با سلیقه خودش و شما تناسبی ندارد و شما هم احتمالا آن را از كسی گرفته‌اید و سوم این كه اگر روزی ماجرای هدیه تقلبی‌تان لو برود بشدت از چشم هدیه‌گیرنده می‌افتید، چون او می‌فهمد آنقدر برایتان اهمیت نداشته كه وقتی را صرف خرید هدیه برایش كنید.
لباس و کفش شكل مشروط خطرناك است یعنی اگر درباره سایز كسی مطمئن هستید هیچ اشكالی ندارد برایش پوشاك بخرید، اما اگر سایزش را نمی‌دانید معمولا این نوع هدیه‌ها به كار طرف مقابل نمی‌آید
هدیه‌هایی كه خودمان هم از آنها سر درنمی‌آوریم: كتابی فلسفی كه خودمان هم نخوانده‌ایم، یك جور آبمیوه‌گیری دستی كه نمی‌دانیم چگونه كار می‌كند، نوعی اسباب‌بازی كه حتی نمی‌دانیم چگونه روشن می‌شود، مجسمه‌ای كه نمی‌دانیم كیست یا نماد چیست؛ تا وقتی از كیفیت و كاربرد وسیله‌ای مطمئن نشده‌اید آن را به عنوان هدیه خریداری نكنید.
لباس و كفش: این هدیه به شكل مشروط خطرناك است یعنی اگر درباره سایز كسی مطمئن هستید هیچ اشكالی ندارد برایش پوشاك بخرید، اما اگر سایزش را نمی‌دانید معمولا این نوع هدیه‌ها به كار طرف مقابل نمی‌آید.
هدیه‌های حساسیت‌زا: آدم‌ها ممكن است به بوها، خوراكی‌ها، گیاهان، حیوانات و حتی رنگ‌ها حساسیت داشته باشند. اگر طرف مقابل حساسیت داشته باشد باید در خرید هدیه برایش بیشتر دقت كنید تا هدیه‌تان در فهرست موادی كه برای او ایجاد حساسیت می‌كنند، قرار نگیرد و حتی بد نیست اگر قصد دارید هدیه‌ای خاص برای طرف مقابل بخرید، پیش از خرید به شكلی غیرمستقیم از او بپرسید آیا به آن حساسیت ندارد؟
منبع : جام جم
