شب ز اسرار علی (ع) آگاه است

در سحر گاه نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری ، مولای متقیان حضرت امام علی بن ابیطالب ( ع) هنگام نماز و در حالت سجده مورد اصابت شمشیر زهرآگین یکی از خوارج با نام عبدالرحمن بن ملجم مرادی قرار می گیرند .

امام (ع) بر اثر همین ضربت ناجوانمردانه در روز بیست و یکم ماه رمضان به شهادت می رسند ، اما داغ این شهادت جانگداز هیچگاه با مرور زمان تسکین نیافت و شیعیان و شیفتگان آن پیشوای بر حق همه ساله در این ایام که مصادف با شبهای قدر است به عزاداری می پردازند .

مراسم سوگواری برای شهادت جانسوز آن حضرت معمولا از شب نوزدهم ماه مبارک رمضان آغاز و تا بیست و دوم این ماه ادامه می یابد و در این ایام گویی آن واقعه شگفت دوباره جانی تازه می گیرد .بی تردید این ایام از معنوی ترین روزهای ماه مبارک رمضان است که از یک سو احتمال شب قدر و از سوی دیگر عطر ملکوتی یاد امام العارفین( ع) ، چنین فضای روحانی را پدید می آورد .

در مجالسی که همه ساله به همین مناسبت برگزار می شود مداحان با قرائت اشعار مرثیه و نیز اشعاری که در خصوص کرامات و فضایل آن حضرت سروده شده است به محافل جلوه ای آسمانی می بخشند .موضوع این اشعار غالبا ترسیم واقعه ضربت خوردن آن حضرت و وقایعی است که تا هنگام شهادت و دیدارمعبود ، روی داده است . همچنین ساده زیستی و دستگیری ایشان از محرومان و مستضعفان ، روزه داری و افطار ساده حضرت و کمک به ایتام و ... می باشد :

استاد محمد حسین شهریار :

شب ز اسرار علی آگاه است

دل شب محرم سر الله است

روزه داری که به مهر اسحار

بشکند نان جوین افطار ...

افشین علا :

توی سفره اش علی ( ع)

شربت خنک نداشت

در کنار نان جو

او به جز نمک نداشت

زرق و برق سفره ها

کم نمی شود ولی

کاش زندگی کنیم

مثل حضرت علی (ع)

حمید هنرجو :

نیمه شبهای علی آکنده است

از مناجات و دعا و زمزمه

آسمان خانه اش بارانی است

هر سحر ، از غصه های فاطمه

باز هم می آید و در گوش چاه

مثل هرشب ، درد دلها کرده است

آه ، می دانم علی با نان خشک

باز امشب روزه را وا کرده است

منبع: خبرگزاری مهر