ابعاد حقوقی برخورد با معضل زنان خیابانی

شاید به همین دلیل است که از منظر دین اسلام و بزرگان دین همواره برای جلوگیری از اشاعه فحشاء و حفظ حرمت آبرو و حیثیت مردم در خصوص مسائل جنسی موضوع چشم پوشی، اختفاء و پرده پوشی سرلوحه کار بوده است. افزایش زنان خیابانی عوامل متعددی دارد و از یک سو می‌توان به بالا رفتن خط فقر و تامین مایحتاج زندگی، بالا رفتن طلاق و بی‌سر و سامانی، بحران معنویت و کمرنگ شدن هنجارهای دینی و باورهای مدنی و معنوی و از سوی دیگر داغ بودن بازار کسب و کار زنان خیابانی اشاره کرد. البته در رابطه با حضور زنان خیابانی در جامعه قوانین خاصی وجود ندارد و نحوه برخورد با این مشكل به طور مشخص در قانون معین نشده است. «قانون» طی گفت‌وگویی با كارشناسان حقوقی به بررسی قوانین برخورد با زنان خیابانی پرداخته است.

نبود جرم انگاری‌ در رابطه با زنان خیابانی

بهشید ارفع نیا، وكیل پایه یك دادگستری در مورد اینكه زنان خیابانی این روزها تبدیل به معضلی برای جامعه شده اند گفت: این معضل(زنان خیابانی) در قانون جرم محسوب نمی‌شود زیرا اصولا نوعی بیماری است. پس باید دنبال درمانی برای این مشكل باشیم. همانند اعتیاد كه اصولا افراد معتاد مجرم نیستند بلكه بیمارند. البته به اعتقاد برخی حقوقدانان برخورد قانونی هم برای این مشكل اجتماع خیلی موثر نیست. بلكه باید دنبال علل و ریشه‌های این معضل بود و با این ریشه‌یابی موضوع را مفصل پیگیری‌كرد.

آمار سنی زنان خیابانی بسیار پایین آمده است

این حقوقدان در مورد آمار سنی این زنان توضیح داد: متاسفانه آمار سنی این افراد بسیار پایین آمده است. متوسط سن این افراد قبلا 30سال بود ولی در حال حاضر متوسط سن این زنان 18-17سال است. بعضی از عوامل اجتماعی باعث پایین‌آمدن متوسط سنی این زنان شده است. مثلا محرومیت‌های جنسی كه برای پسران وجود دارد، یا مثلا دختر و پسری كه در خیابان با هم صحبت می‌كنند چرا باید سر از كلانتری دربیاورند. حتی گاهی اوقات اتفاق افتاده این دو نفر نامزد هستند و صحبت عادی می‌كنند ولی نمی‌توانند ثابت كنند، به كلانتری فرستاده می‌شوند .‌ارفع نیا ادامه داد: البته همیشه در این زمینه خانم‌ها مقصر اصلی معرفی می‌شوند وهمواره از زنان به عنوان بانی این عمل زشت یاد شده است. هیچ‌گاه از مردان به عنوان متقاضی این كار صحبتی به میان نیامده است. روی‌آوردن فراوان آقایان به عنوان متقاضی به این عمل زشت نیز جای بحث بسیار دارد. ولی چون زنان به عنوان فرد خاطی در این زمینه به جامعه معرفی شده‌اند مردان فراموش شده وخطایی به گردن‌شان نیست. این جمله معروف، مصداق این مسئله است كه زن خیابانی در خیابان نمی‌ماند. پس باید مردی باشد به عنوان متقاضی تا زنان در این مورد چیزی برای عرضه داشته باشند. پس به اعتقاد من مردان به اندازه زنان در این كار مقصر هستند.

قانونی مختص این زنان نداریم

این وكیل در مورد ضعف قانون در این زمینه اذعان داشت : متاسفانه از نظر قانونی، قانونی كه مختص این زنان باشد نداریم. فقط همان مواد قانون مجازات اسلامی كه از 637 تا 641 درمورد جرائم منافی با عفت است. مادة 637 اعلام می‌دارد «هرگاه زن و مردی که بین آنها علقة زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا 99 ضربه محکوم خواهند شد و اگر عمل با عنف و اکراه باشد فقط اکراه کننده تعزیر می‌شود».در ماده 638 قانون مجازات اسلامی آمده است: «هرگاه کسی علناً در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی كند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نباشد؛ اما عفت عمومی را جریحه‌دار كند، تنها به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد».

ارفع نیا ادامه داد: همان طور كه می‌دانید قبل از انقلاب محل‌های خاصی برای این افراد اختصاص داده شده بود هرچند كه مضرات زیادی داشت ولی تمامی افراد متقاضی این عمل زشت یكجا جمع بودند ودر تمام شهر این معضل به چشم نمی خورد حال این افراد در جامعه پخش شدند و باعث شده هركس آرایش زیاد كرده و كنار خیابان ایستاده باشد، ماشین‌ها از پی هم صف بكشند.

خانم‌ها در خیابان امنیت ندارند

این حقوقدان در مورد نبود امنیت برای خانم‌ها در سطح شهر اذعان داشت: گاهی اوقات به خانم‌های محجبه هم رحم نكرده و مزاحمت‌هایی برای این خانم‌ها به وجود می‌آورند. خانم‌ها از این جهت در خیابان امنیت ندارند، چرا خانمی كه خیلی ساده لباس پوشیده به قصد كاری از منزل خارج شده باشد باید آماج مزاحمت‌های این افراد قرار گیرد؟ ارفع نیا در ادامه توضیح داد: زن خیابانی اگر ساعت‌ها كنار خیابان بایستد‌ و متقاضی این كار وجود نداشته باشد دنبال كار دیگری می‌رود. گرچه خیلی موارد این زنان به دلیل فقر شدیدبرای كسب درآمد دنبال این كار می‌روند در بیشتر موارد هم برای این زنان نوعی آزار جنسی محسوب می‌شود ولی به دلیل نیاز شدید مالی و نداشتن حامی روی به این كار می آورند.

زنان خیابانی بازپروری شوند

این وكیل با بیان این مطلب كه ابتدا افراد برای ارضای تمایلات جنسی وگاهی فقربه این عمل روی می‌آورند ولی بعدها لذت جسمانی از بین می رود و آزار جنسی مطرح می‌شود، توضیح داد: این افراد فكر می‌كنند وقتی در این مسیر قرار گرفتند باید ادامه دهند و نمی توانند از این منجلاب خارج شوند. پس باید مكانی برای این افراد در نظر گرفته شود تا این افراد بازپروری شوند و سالم به جامعه برگردند. در این مكان‌ها عواقب این كار برای آنها تشریح شود. امراض مختلفی كه ممكن است به آنها دچار شوند. شاید ابتدا به امر این افراد نمی‌دانند چه عواقب خطرناكی در كمین آنهاست . باید از طرف دولت بودجه‌ای برای این زنان در نظر گرفته شود تا فقر آنها را به این عمل زشت وادار نكند.

برخورد با زنان خیابانی براساس قوانین

فریده غیرت ، وكیل پایه یك دادگستری نیز در گفت‌وگو با «قانون» دراین زمینه توضیح داد: اصولا برای زنان خیابانی قانون خاصی نداریم كه بخواهیم تحت این عنوان زنانی را كه دچار چنین مصیبتی می‌شوند مجازات كنیم. هرچند اصلی در قانون مجازات اسلامی وجود دارد كه آنچه كه قانون جرم بداند و آن ‌را تعریف كند جرم محسوب می شود.

این حقوقدان در مورد اینكه جرمی به نام زنان خیابانی در قانون تعبیه نشده است، خاطر نشان كرد: البته ما برای برخورد با ولگردها و افرادی كه منافی عفت و اخلاق حسنه رفتار ناشایستی انجام دهند در قانون مواد مشخصی داریم ولی با توجه به اینكه قانونی تحت عنوان زنان خیابانی نداریم، در نتیجه نحوه برخورد با این افراد همانند همه مجرمانی است كه مرتكب كار خلافی شده باشند.

وی توضیح داد:زنان خیابانی اگر مجرم هستند و تخلفی می‌كنند مثل عموم مجرمان، قانون برای آنها مجازات در نظر می‌گیرد و با آنها برخورد می‌كند(در صورتی كه شرب خمر كرده‌اند یا دست به زنا زده باشند یا اگر عفت عمومی را جریحه‌دار كرده‌ باشند) طبق قوانینی كه برای همه تعبیه شده تحت همان عنوان تحت پیگرد قرار می‌گیرند و اگر ثابت شود مرتكب خلافی شده‌اند با آنها برخورد خواهد شد.

منبع : روزنامه قانون