ناجی داستان کوتاه
ریموند کارور:
این نویسنده مطرح از تاثیرگذارترین نویسندگان آمریکایی بر جامعه ادبی ایران بهشمار میرود؛ کسی که نهتنها سبک و زیباییشناسیاش بر نویسندگان و منتقدان تاثیر گذاشت که به سرعت به کتابخانه اهالی کتابخوان ایران نیز راه پیدا کرد.
ریموند کارور 25 می 1938 در خانوادهای که پدرش الکلی و کارگر کارخانه چوببری بود و مادری که گهگاهی به کارهایی همچون فروشندگی و پیشخدمتی دست میزد، زاده شد. اما برخلاف این خانواده فقیر و به همریخته، او از همان کودکی به ادبیات علاقهمند شد و اوقاتش را با مطالعه رمان و مجله گذراند.
ازدواج زودهنگام کارور در 18 سالگی و پس از آن، پدر شدن، او را بر آن داشت که به کارهای مختلفی چون سرایداری، چوببری و فروشندگی دست بزند اما کمکم به نوشتن علاقهمند شد و در دورههای آموزشی نوشتن خلاقانه شرکت کرد و بعد از آن، راهی دانشگاه شد و مدرک کارشناسیاش را در سال 1963 دریافت کرد.
کارور اولین کتاب شعرش را در سال 1968 منتشر کرد و پس از آن بهعنوان ویراستار کتابهای درسی مشغول کار شد تا از کارهایی همچون نگهبانی رهایی یابد. نام او در دهههای 70 و 80 میلادی بهعنوان نویسندهای برجسته مطرح شد و آثار بزرگی همچون «وقتی از عشق حرف میزنیم از چه حرف میزنیم» و «کلیسای جامع» را از خود برجا گذاشت. اما او در حالی که در اوج بود، به سرطان مبتلا شد و در سال 1988 با زندگی وداع کرد.
هرژه :
شهرتش به خلق داستان کمیک «ماجراهای تنتن و میلو» برمیگردد؛ داستانی که به یکی از معروفترین داستانهای مصور جهان تبدیل شد و چنان موفقیتی را برای خالقش به ارمغان آورد که در سال 2003، نام او به تالار مشاهیر کتابهای کمیک اضافه شد. ژرژ پراسیر رمی معروف به هرژه در سال 1907 در بلژیک چشم گشود.
او که هرگز آموزش رسمی هنر ندیده بود، پس از ترک مدرسه، به گرافیک روی آورد و مدتی بعد در سال 1929، اولین بخش از داستان مصور «ماجراهای تنتن» را در روزنامهای در بروکسل چاپ کرد که با استقبال بینظیری مواجه شد و او را بر آن داشت که داستانهایش را ادامه دهد. هرژه هشت کتاب اول مجموعه را به صورت سیاه و سفید منتشر کرد و پس از آن بود که کتابها به صورت رنگی منتشر شدند. او در حالی در 75 سالگی با زندگی وداع کرد که در اواخر عمر بهخاطر فشاری که تمام عمر برای مخلوقش متحمل شده بود، از تنتن زده شده بود.
لنگستون هیوز:
از برجستهترین چهرههای جنبش «رنسانس هارلم» است، جنبشی هنری و ادبی که در دهههای 20 و 30 میلادی در محله هارلم نیویورک سر برافراشت و تمرکزش بر هنر و ادبیات آمریکاییهای آفریقایی تبار بوده است.
لنگستون هیوز، شاعر، نویسنده و فعال اجتماعی سیاهپوست آمریکا همچنین بهخاطر نوآوریهایش در قالب شعری جاز شهرت دارد، او که خودش را به موسیقی جاز متعهد میدانست، وزن و آهنگ این نوع موسیقی را در شعرهایش به کار برد و به موفقیتی کمنظیر نیز دست یافت. او که در سال 1902 در شهری کوچک زاده شده بود، کودکیاش را با جدایی پدر و مادر از یکدیگر سپری کرد و در کنار مادرش بزرگ شد. نوجوان بود که سرودن شعر را آغاز کرد و جوانی را با کارهای مختلفی همچون کار در خشکشویی و رستوران گذراند و در همین دوران نخستین کتاب شعرش را منتشر کرد. هیوز پس از آن ادبیات را به شکل جدیتری دنبال کرد، دانشگاه رفت و هرچه بیشتر قلم زد و اولین رمانش را هم منتشر کرد که نشان طلای هارمون را برای او به ارمغان آورد.
این شاعر و نویسنده برجسته که آثار زیادی از خود برجای گذاشته، در 22 می 1976 براثر سرطان جان سپرد.
فرآوری: مهسا رضایی بخش ادبیات تبیان
منبع: فرهیختگان