احتکار دارو،فاجعه ای سودآور شد
دارو از جمله کالاهایی است که گاهی مرگ و زندگی انسانها به آن وابسته است و همین ویژگی سبب میشود برخی افراد سودجو با احتکار این کالای استراتژیک آن هم در شرایط کنونی و با ارز دولتی، بر بازار سیاه دارو دامن بزنند.
خبر تلخ است اما حقیقت! همیشه حقایق، تلخند اما این تلخی، دلیل نبودن و نادیده گرفتن آنها نیست:« بسیاری از داروخانهها همچنان دارو احتكار میكنند تا قیمت این داروها گران شود و از این راه، سود بیشتری به جیب بزنند!» انگار حكایت روزهای بارانی است كه تاكسیها ترجیح میدهند «خالی» طی مسیر كنند اما مسافران عادی را سوار نكنند! آنقدر سوار نكنند تا مسافران عادی به «مسافران ویژه دربستی» تغییر ماهیت بدهند و تاكسیها را دربست سوار شوند!
انگار حكایت شیرهای خوراكی است كه بنا به گفته معاون سازمان غذا و دارو، حتی یك قطره هم شیر واقعی در آنها نیست و وایتكس در این شیرها میریزند! گویی حكایت بیمارستانهای خصوصی است كه بیمههای تكمیلی را قبول نمیكنند و درد بیماران و خانوادههای آنان را با تحمیل هزینههای گزاف درمانی و بیمارستانی، چندین برابر میكنند!
گویی داستان رستورانهایی است كه نوشتهاند: «برنج اعلای ایرانی» اما «برنج هندی و درجه سه» به مشتریان خود میفروشند و اگر بیادبی نباشد، قالب میكنند! اما نه! این حكایت، بسیار جانگدازتر و تأسفبارتر است چراكه پای مرگ و زندگی و نقص و سلامتی را به میان میكشد. احتكار دارو، آن هم به دست داروخانهدارانی كه قرار است بخشی از پازل نظام سلامت و درمان در كشور باشند، از آن پدیدههای خطرناكی است كه میتوان نام «فاجعه» بر آن نهاد. در این میان، چه رنجی میكشند بیماران سرطانی، هموفیلی ها، تالاسمی ها، دیابتیها، مبتلایان به اماس و دیگر بیماران! اما رنج این عزیزان كه برای داروخانههای محتكر دارو، پول و سود بیشتر نمیشود، میشود؟!
احتكار دارو، آن هم به دست داروخانهدارانی كه قرار است بخشی از پازل نظام سلامت و درمان در كشور باشند، از آن پدیدههای خطرناكی است كه میتوان نام «فاجعه» بر آن نهاد. در این میان، چه رنجی میكشند بیماران سرطانی، هموفیلی ها، تالاسمی ها، دیابتیها، مبتلایان به اماس و دیگر بیماران! اما رنج این عزیزان كه برای داروخانههای محتكر دارو، پول و سود بیشتر نمیشود، میشود؟!
در این شرایط، چه فشار روانی وحشتناك و غیرقابل وصفی را پدران و مادران و خانوادههای بیمارانی كه داروهای مورد نیازشان را داروخانهها احتكار كردهاند، متحمل میشوند. اما این فشار روانی طاقتفرسا كه برای داروخانههای احتكاركننده دارو، نان چرب و آب گوارای سود افزونتر نمیشود، میشود؟! اگر در قاموس اندیشهای داروخانهدارانی كه داروهای بیماران را برای بیشتر پر شدن جیبهایشان احتكار كردهاند، «انسان» و سلامتی و كرامت آدمی، ارزشمند بود، آنها پول را بر انسان ترجیح نمیدادند. چه اتفاقی افتاده است كه برای برخی از ما، انسان و جان او بیارزش تر از «چرك كف دست» و اسكناسهای بیجان شده؟! آیا این نگاه مافیایی به انسان و تندرستی او، یك نگاه فرعونی نیست؟!
پس مدیران دولتی كجا هستند؟! چرا الان كه باید باشند، نیستند؟! مردم و بیماران، در به در به دنبال داروهایی میگردند كه سودجویان بیرحم آنها را در انبارهای خود احتكار كردهاند؛ آیا دولت در قبال این دربهدری مردم و محتاجان دارویی، وظیفهای ندارد؟!
نظارت ضعیف و آب گلآلوده بازار سیاه
هر کجا که پای منافع مادی کلان در میان باشد، سر و کله افراد سودجو هم پیدا میشود تا از آب گلآلود ماهی بگیرند. سیستم واردات و توزیع نامناسب دارویی در کشورمان هم همان آب گلآلودی است که فرصت را در اختیار افراد شیاد قرار میدهد و مافیا و بازار سیاه دارویی را ایجاد میکند.
رسول خضری، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با «جوان» درباره مشکل احتکار و کمبود دارو میگوید: احتکار دارو یکی از ناجوانمردانهترین اقدامات ممکن است.
بنا به تأکید این نماینده مجلس داروهای مهمی مانند داروهای بیماریهای قلبی، کلیوی و مغزی که داروهای گرانقیمتی هستند، اغلب برای احتکار شدن و ایجاد بازار سیاه انتخاب میشوند.
وی در این باره به نقش داروسازان و داروخانهداران اشاره میکند و میافزاید: برخی شرکتهای واردات دارو یا برخی داروخانهها با تنظیم قراردادهای صوری دارو را وارد میکنند اما به جای آنکه این دارو وارد چرخه درمان کشور شود سر از بازار سیاه در میآورد و با وجود دریافت یارانه دولتی چندین برابر قیمت اصلی به فروش میرسد.
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان در مجلس نهم اگرچه بحث احتکار و بازار سیاه دارو را یک زخم کهنه میداند اما با اشاره به تحریمها میافزاید: این موضوع در حال حاضر اهمیت بیشتری پیدا کرده است و باید سازو کاری اندیشید تا راه اعمال نفوذ افراد سودجو بسته شود.
برخی شرکتهای واردات دارو یا برخی داروخانهها با تنظیم قراردادهای صوری دارو را وارد میکنند اما به جای آنکه این دارو وارد چرخه درمان کشور شود سر از بازار سیاه در میآورد و با وجود دریافت یارانه دولتی چندین برابر قیمت اصلی به فروش میرسد
نایاب شدن دارو و افزایش تقاضا
از طرفی افزایش شدید قیمت برخی از اقلام دارویی (30 تا 40درصد) و نایاب شدن آنها سبب شده تا بسیاری از بیماران دیابتی یا سرطانی از ترس نایاب شدن با مراجعه به داروخانهها درخواست تعداد زیادی دارو میکنند که این روند نهتنها کشور را با کمبود دارو مواجه میکند بلکه بیماران نیز در نگهداری تعداد زیاد دارو دچار مشکل میشوند و در بسیاری از موارد داروها در منزل بیماران فاسد میشود. این مشکل باعث شده است تا داروخانه 13 آبان مهمترین داروخانه فروش داروهای خاص در کشور سیستم سهمیهبندی دارو را برای فروش در پیش گیرد. از طرف دیگر شنیده میشود که برخی از اقلام دارویی که در کشور نایاب شدهاند از طریق قاچاق وارد کشور میشوند.
دکتر جمشید سلامزاده در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه روند بازرسی از داروخانهها و امور مربوط به پخش و توزیع دارو در سال پیشرو در مقایسه با سال گذشته شدت مییابد، عنوان کرد: علت این امر وقوع سوءاستفادههای احتمالی از برخی تغییر قیمتهای داروست. زیرا این احتمال وجود دارد که با توجه به تغییر قیمتهای موقتی که ممکن است پیش بیاید، برخی افراد بخواهند به قصد سودجویی داروهایی را انبار کنند و به مردم ارائه ندهند، به امید اینکه قیمت آن افزایش یابد.
سلامزاده با اشاره به اینکه تمام این موارد از نظر بازرسان ما دور نخواهد ماند، اظهار کرد: به بازرسان گوشزد کردهایم دقت کنند موجودی داروخانهها در حد نرمال و متعادل باشد، قیمتهای ارائه شده، همگی برحسب فاکتور و مصوب بوده و به گونهای نباشد که نسخهای به داروخانه بیاید و دارویی وجود داشته باشد، اما در اختیار بیمار قرار نگیرد. شرکتهای پخش نیز مورد رصد قرار میگیرند تا دارویی به شکل نامتناسب توزیع نشود.
وی با اشاره به اینکه سال گذشته گزارشی از تخلفات داروخانههایی که اقدام به احتکار مقادیر انبوه دارو کرده باشند، نداشتهایم، اظهار کرد: سال گذشته به طور متوسط ماهانه 3600 بازرسی از داروخانهها انجام شد. در حال حاضر هم این بازدیدها به طور مرتب و روزانه توسط اکیپهای کارشناسی صورت میگیرد.
فراوری: کهتری بخش اجتماعی تبیان
منابع: جوان انلاین/شفاف/آی پسند/ایسنا
مقالات مرتبط :
انتظار برای دو برابر شدن نرخ دارو