حاجت آیت الله حائری در کربلا
دنیا دیر یا زود به پایان می رسد و ما باید بار سفر بندیم و به دیار زندگان نقل منزل کنیم.
هر چیز در دنیا داریم بر جای می ماند و تنها اعمال ماست که رفیق سفرمان خواهد شد.اگر اعمال ما حسنه باشد ، رفیقی خوش صورت و خوش گفتار و خوش کردار در کنار خود خواهیم یافت و گرنه هم نشین ما ملک عذاب ما خواهد شد.
برای داشتن اعمال نیک باید نیتی خاص داشته باشیم چرا که عمل هر چند نیک و حسن باشد در صورتی مقبول درگاه حضرت داور قرار می گیرد که آن عمل برای جلب رضایش باشد.
عمل نیک و حسنی که در آن ریا باشد و برای جلب نظر مردم یا رسیدن به مطامع دنیوی باشد هیچ ارزشی در پیشگاه عدل الهی نخواهد داشت و در فردای محشر دردی از ما دوا نمی کند.
پیامبر خاتم حضرت محمد صلی الله علیه و آله که هر چه کرد تنها برای خدا و به عشق او بود در این باره این گونه می فرماید:
یا ایها الناس ، انما الاعمال بالنیات ، و انما لکل امرء ما نوی ، فمن کانت هجرته الی الله و رسوله فهجرته الی الله و رسوله ، و من کانت هجرته الی دنیا یصیبها او امراة یتزوجها فهجرته الی ما هاجر الیه.ای مردم ، جز این نیست که اعمال به نیت هاست و در حقیقت برای هر کس آن چیزی است که نیت می کند.پس هر که هجرتش برای خدا و رسول او باشد ، به سوی خدا و رسول او هجرت کرده است و هر که هجرتش برای رسیدن به چیزی از دنیا یا ازدواج کردن با زنی باشد ، هجرتش به سوی همان چیزی است که به نیت آن هجرت کرده است.(1)
داشتن نیت خالص و رنگ و بوی خدایی به کارها دادن ، برای طلاب بیش از سایر مردم واجب و لازم است.
طلبگی یعنی پا در جای پای نبی الله و عترت پاک و معصومش نهادن .طلبه باید همانند پیامبر و فرزندان پاک و مطهرش ، هدفش تنها و تنها رضای الهی و قرب الی الله باشد.
طلبه یعنی کسی که طالب و جویای خداست و هرگز به مقام طلبگی دست نمی یابیم مگر آن که خدا را با تمام وجود بخوانیم و تا نیت خالص و یکرنگ نشود نخواهیم توانست خدا را با تمام وجود بخوانیم.
طلاب جوان باید دقت کند از روز اول نیت خود را خالص سازند و اجازه ندهند روی و ریا در دل پاک آنان رخنه کند و مهمان ناخوانده شود.
استاد بزرگ اخلاق مرحوم حضرت آیت الله مجتهدی درباره لزوم خلوص نیت در طلبگی می فرماید:
حالا که آمده ای طلبه شدی نیت را درست کن ، یعنی نیت باید خالص برای خدا باشد ، نه این که حالا پدرت تو را مجبور کرده ، آمده ای و طلبه شدی ، یا این که پدرت می خواهد بعد از خودش محراب از دست نرود ، تو را فرستاده طلبه شوی ، یا برای کارت معافی آمده ای ، یا برای گرفتن شهریه آمده ای ، یا با خودت گفتی : حالا که پشت کنکور گیر کرده ام برویم طلبه شویم ، یا از خانه بیرونت کرده اند آمده ای حوزه ، یا بیکار بوده ای آمده ای سرگرم بشوی ،یا این که بخواهی رییس شوی ، یا مقامی یا شهرتی به دست بیاوری ، یا مرجع بشوی ، این ها هیچ فایده ندارد باید خالص خالص و برای خدا باشی .
بگو خدایا آمده ام آدم شوم و بعد از این دست عده ای را بگیرم .حاج شیخ عبد الکریم حائری را در حرم امام حسین علیه السلام دیدند گریه می کند و به امام عرض می کند: آقا جان مجتهد شده ام ولی می خواهم آدم بشوم.(2)
تنها هدف ما طلاب از وارد شدن به جرگه طلبگی باید رضای حضرت سبحان باشد.
نباید دید من به طلبگی و حوزه علمیه ، پلی برای رسیدن به خواسته های دنیوی باشد. من آمده ام در عالم طلبگی تا بتوانم راه را از چاه تشخیص دهم و دست مردم را هم بگیرم و هدایت کنم.
راه طلبگی راهی پر فراز و نشیب و سرشار از سختی ها و مشکلات گوناگون و فراوان است .بیشتر علمای بزرگ شیعه دچار سختی ها و مشکلات گوناگوی هم چون فقر شدید ، بی کسی و تنهایی ، مظلومیت و... بودند اما با وجود این بلاها و گرفتاری ها دست از راه پر صواب خود بر نداشتند و با تمام توان به جلو حرکت کردند.
طلبه ای می تواند سختی های راه عشق را تحمل نماید و قرار از کف ندهد که از نیتی خالص بهره من باشد.
نیت خالص به ما توان و انرژی مضاعف می دهد و به ما صبر و بردباری عطا می کند تا بتوانیم در برابر مشکلات و سختی ها شکیبایی پیشه نماییم به راه پر افتخار طلبگی ادامه دهیم.
امیر المومنین علی علیه السلام می فرماید : من حسنت نیته امده التوفیق .هر که نیتش خوب باشد ، توفیق یار او شود.(3)
نیت خالص و کاری که برای خدا باشد به من یقین قلبی می دهد. یقین می یابیم آن خدایی که آفریدگار کل هستی است و من برای
او به عشق و خاطر او ، رو به طلبگی آورده ام حتما مرا یاری می رساند و مشکلات راه را بر من آسان می سازد.
امام محمد باقر علیه السلام درباره عنایت خاص و ویزه حضرت محبوب به بندگان خالصش می فرماید: اذا علم الله تعالی حسن نیة من احد ، اکتفه بالعصمة.
چه چیزی جز نیت خالص امام خمینی باعث شد تا خداوند او را یاری رساند و ایشان با وجود کهولت سن و مشکلات و سختی ها ی فراوان و طاقت فرسا ، کشتی انقلاب را به ساحل امید برسانند .
امام صادق علیه السلام در این راستا می فرماید:
در حقیقت خداوند یاری خود به بندگان را به اندازه نیت های آنان قرار داده است. پس هر که نیتش درست باشد ، یاری خدا به او کامل رسد و هر که نیتش کاستی داشته باشد ، یاری خدا نیز به همان اندازه کاستی نیت او ، از وی کاسته شود.(5)
________________
پی نوشت :
1-میزان الحکمه/ج13/ ص 6570/ح20961
2-آداب الطلاب/ص124
3- میزان الحکمه/ج13/ ص 6574/ح20983
4- میزان الحکمه/ج13/ ص 6574/ح20984
5- میزان الحکمه/ج13/ ص 6574/ح20985
منابع:
1-میزان الحکمه/محمدی ری شهری /دارالحدیث /قم /79
2-آداب الطلاب /شاکر برخوردار فرید/لاهوت/تهران/89
تهیه وتولید:مهدی صدری-گروه حوزه علمیه تبیان