حدس می زنید این عکس کجاست؟
علوم مختلف با سرعتی سرسام آور در حال رشد و تکامل هستند به طوری که هر روز بعد از بلند شدن از خواب و مالیدن چشمانمان از طریق اینترنت، تلویزیون، رادیو، رسانه های نوشتاری و ... با اخباری رو به رو می‌شویم که بعد از شنیدنشان دهانمان از تعجب باز می‌ماند و باید دوباره چشمانمان را بمالیم، اما این بار از شدت تعجب!
اخترشناسان و منجمان از آن دست افرادی هستند که باعث می شوند مغز ما از شدت تعجب سوت بکشد. تلسکوپ‌های غول پیکر و پیشرفته آن‌ها در کنار فناوری‌های پیچیده شبیه سازی داده‌های دریافت شده از ماهواره‌های فضایی باعث شده است این دانشمندان هر روز اخبار جدید و جذابی برای ما داشته باشند.
تلسکوپ فضایی هابل تا امروز نقش به سزایی در دستاوردهای فضایی داشته است و حتما تا به امروز نام آن را بارها شنیده اید اما حالا قرار است تلسکوپی به فضا ارسال شود که جانشین هابل شود: تلسکوپ فضایی جیمز وب. جیمز وب یک تلسکوپ فروسرخ است در حالی که هابل قدرت رۆیت نور مرئی و طول‌موج‌هایی از فرابنفش را دارد. قطر آیینه آن 6.5 متر است در حالی که قطر آیینه هابل تنها 2.4 متر است. هابل در فاصله 575 کیلومتری زمین واقع‌شده و در دمای 77 درجه کلوین کار می‌کند؛ در حالی که جیمز وب در دمایی سردتر و در فاصله دورتری از زمین کار خواهد کرد. پس با شروع کار این تلسکوپ فضایی باید منتظر اخبار به مراتب تعجب برانگیزتری باشیم!
در سلسله مطالب « حدس می زنید این عکس کجاست؟» قصد داریم شما را با تصاویری که اخترشناسان از جای جای کائنات تهیه می‌کنند آشنا سازیم. حالا به نظر شما دو تصویر بالا که قسمتی جدا شده از یک عکس کاملند متعلق به چه مکانی هستند؟
تصویر سمت چپ: طلوع زمین
تصویری که با کد AS8-14-2383 در بانک اطلاعاتی ناسا ثبت شده است. اما نام این تصویر در مجامع علمی و هنری Earthrise و یا برآمدن زمین و یا طلوع زمین است.
کیهان نورد آپولو 8 که به نزدیکی ماه رسیده بود جایی که ابتدای شروع پروژه تحقیقاتی اش بود. قرار بر این بود که آپولو به کمک جاذبه کره ماه سرعت اش را افزایش داده و در مدار کره ماه قرار بگیرد و چند دور به حول مدار کره ماه گردش کرده و در نهایت باز هم به کمک جاذبه سیاره مادر ( زمین ) و همچنین موشک‌های پیشران خود به زمین باز گردد.
لازمه این عمل آن بود که آپولو به پشت کره ماه و جایی که بشر هیچ گاه آن را مستقیماً ندیده بود برود که همزمان با آن ارتباط رادیویی را با زمین از دست می‌داد.
در ساعت 24 دسامبر بالاخره آپولو به فاصله300کیلومتری ماه رسید و ارتباط رادیویی در زمان مقرر قطع شد که همین قطع ارتباط نشانه‌ای بود که آپولو در مدار صحیح قرار دارد.
در همین لحظات کیهان نوردان مشغول تهیه عکس و فیلم‌های ویدیویی از کره ماه شدند و آن را مورد کنکاش قرار دادند که ناگهان فرمانده بورمن با صحنه‌ای حیرت انگیز مواجه شد. لحظه‌ای که برای بشر هیچ گاه متصور نبود و آن چیزی نبود جز طلوع زمین از فراز کره ماه !
تصویر سمت راست: رگه‌های بی‌پناه مریخ
به گفته دانشمندانی که این تصویر منتشر شده مدارگرد شناسایی مریخ را مطالعه کرده‌اند، رگه‌های روشنی که سراسر کف این دهانه بی‌نام مریخی را در نوردیده‌اند، به نظر رگه‌های معدنی هستند. بر روی زمین، چنین رگه‌های ورقه‌مانندی زمانی شکل می‌گیرند که آب از درون شکاف صخره‌ها جاری می‌شود و پشت سر خود رسوبات معدنی را بر جای می‌گذارد. ناحیه‌ای که در عکس بالا مشاهده می‌شود، مرکز برآمدگی یک دهانه برخوردی است؛ جایی‌که سنگ بستر از اعماق سیاره سرخ بالا آمده است. دانشمندان گمان می‌کنند که گرمای ناشی از برخورد، یخ موجود در پوسته مریخ را ذوب کرده است و به آب امکان داده تا از میان صخره‌های تازه شکاف خورده جریان یابد.
فرآوری: م.ح.اربابی فر
بخش دانش و زندگی تبیان
برگرفته از پایگاه akkasee و خبر آنلاین
