گلستانه
دشت هایی چه فراخ!
کوه هایی چه بلند!
در گلستانه چه بوی علفی می آید، من در این آبادی پی چیزی می گشتم، پی خوابی شاید، پی نوری، ریگی، لبخندی.
به زیبایی بیاندیش!
به لحظههای سبز و آبی و سپید!
به آسمان بیاندیش، که در آغوش پرندین خویش، لالایی بودن را به گوش زمین میخواند!
به کهکشانی بیاندیش، که گهواره زمین را با آرامشی تمام میگرداند!
به لحظههای سبز چمن!
به ترنّم باران!
به تبسّم گلهای سوسن!
به آواز سرخ قناری!
به پرواز سبز پرستو!
به غوغای شادی لک لک!
به آرامش رنگ طاووس....
به زیبایی بیاندیش!
به جاریترین رودها، به پرواز ماهی از آبشار!
به خال خیالانگیز پلنگان!
به رقص تپشناک آهو!
به بازیِ پروانگان روی گلها...
به زیبایی بیاندیش!
به آرامش شادیانگیز ساحل، به گیسوی ابریشم آبشاران؛ به زیبایی، به زیبایی، به زیبایی بیاندیش!
چنان گم شد، در ازدحام دودها، آسمان!
که پرواز کبوتر را به کلاغها نسبت دادند و لاجورد آسمان را با پرده سیاه شب به اشتباه نشستند!
چنان گم شد، نگاههای آهوانه!
که شاعران، غزلهای عاشقانه را افسانه خواندند!
چنان گم شد در ازدحام دودها، احساس!
که تمام تصاویر را تب شب فرا گرفت و ردّ پای برف، در سیاهی آسفالتها ناپدید شد!
چنان گم شد، سپیدی کوهها در سیاهی ابرها؛ که حتی عکسهای سپید و سیاه، در تاریک خانههای غفلت سوختند...
اینک فراتر از این کوچههای دودی و در آن سوی افقهای مه آلود،
سرسبزی درختان بادام، دوامِ ما را آرزومند است و
کاجستانها را به استقامتی تمام سبز، فرا میخواند.
«طبیعت»، پلکی از خوش رنگیِ آیینه ماست!
همان آیینهای که انعکاسِ «زندگی»هاست!
به زیبایی بیاندیش! به لحظههای سبز و آبی و سپید و فردایی که سرسبز از بهار است؛ سرسبز از پرستو؛ از قناری، از رودهای جاری.
در آیین نوروز، سیزدهمین روز از فروردین؛ روز زمین و آشتی با طبیعت نام نهاده شده است.
به رغم وجود چنین آیینی کهن در فرهنگ مردمان ایران زمین، شوربختانه در روز طبیعت، تخریب رویشگاه‌های گیاهی و آلودگی‌های آبی و هوایی و خسارت محیط زیست به شدت افزایش می‌یابد و روز احترام به طبیعت به روز عزای طبیعت تبدیل می‌گردد.
اثرات نامطلوب و مکرر ناشی از برگزاری رسم سیزده بدر در سال‌های گذشته و آسیب‌های وارده به طبیعت، پایین بودن سطح آگاهی‌های عمومی‌و عدم توجه درخور میهمانان به هشدارهای مادر طبیعت، سبب گردیده است که طبیعت خاطره خوشی از این روز نداشته باشد.
در روز طبیعت بیشترین خسارت‌ها را به محیط زندگی مان وارد می‌کنیم. در حالی که شایسته است در آخرین روز جشن بزرگ نوروز بر طبیعت تازه از خواب بیدار شده سلام داده و همه موهبت‌های ناب آن را حرمت نهیم، باور کنید زیبنده ی مردمان این سرزمین نیست که در این روز به جای صلح و آشتی، جنگ و قهر خود با طبیعت را به نمایش بگذارند!
امید است با بابهره گیری از آموزه‌های دینی و بر بنیاد پیشینه قانونی و تاریخی سرزمین مان، طبیعت زیبای وطن در مراسم سیزده بدر سال‌های پیش رو شاهد رفتارهای خردمندانه و بیادماندنی از هم وطنان عزیز باشد تا سزاوارانه روز طبیعت را دوست بدارد و با خاطره ای خوش در انتظار حضور مجدد و دلسوزانه میهمانانش باشد.
