پژوهشگران در نگاه امروز
1. فرهنگ پژوهش در سطح مدیران عالی جامعه
میزان توجه به امر پژوهش در برنامهریزیها و تصمیمگیریها مانند: اختصاص بودجه به پژوهش به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی. در سال های اخیر، که متاسفانه اگر اشتباه نکنم حتی از قبرس که در قسمت های انتهایی جدول هزینه های پژوهش کشورها از نظر درصد اختصاص به پژوهش قرار دارد هم بسیار پاین تر قرار داریم از طرفی ؛ عدم برنامهریزی ها و تصمیمگیری، فساد اداری، ،وجود رقابتهای غیر واقعی دولتی و خصوصی
2. فرهنگ پژوهش در سطح مدیران دستگاههای اجرایی دولتی و خصوصی
میزان توجه به امر پژوهش از طریق تسهیل روند تصویب طرحها و پرداخت هزینهها و حقالزحمههای پژوهشگران، استقبال به جا و شایسته از پژوهشگران. آن چنان که مسولین به دنبال پژوهشگر باشند نه این که پژوهشگر به دنبال تصویب بودجه فعالیت کاری خود در دنیای رقابت آزاد، دولت ها و شرکت ها برای رسیدن به فکری نوآور و خلاق، مجبور هستند مخارج زیادی را در واحدهای تحقیق و توسعه هزینه کنند تا محصول یا فرایند جدید و متنوعی را با کیفیت بهتر که موجب رشد شود، ارایه کرده و در کورس رقابت باقی مانده و از قافله عقب نمانند.
به همین خاطر سازمانها به دنبال محققان باتجربه و خلاق میگردند و از آنها با منت بسیارتقاضا می کنند و یا با قراردادهای راضی کننده؛ آنها را دعوت به همکاری میکنند، اما در کشورهایی چون کشورما، این پژوهشگران هستند که برای تأمین هزینههای تحقیق به سازمانهای مختلف در رفت و آمد بسیارند تا بتوانند با ایجاد ارتباطات مختلف مدیران سازمانها را قانع سازند که هزینههای تحقیق را تقبل کنند. دیواری هم کوتاهتر از بودجههای پژوهشی وجود ندارد.
از نجابت مدیران بخش های پژوهشی هم گاهی فرصت را غنیمت می شمارند، هرجا با کمبود اعتبار مواجه میشوند از سرفصل اعتبارات پژوهشی میزنند و خرج بخش های جاری میکنند.
3. فرهنگ پژوهش در سطح کل جامعه
میزان توجه به امر پژوهش از طریق اهمیت دادن به پژوهش (مانند: میل به انجام پژوهش و همکاری و دقت در تکمیل پرسشنامههای تحقیقاتی که توسط پژوهشگران ارایه میشود.)حقیقت این است که فرهنگ پژوهش آن چنان که باید در کشور ما وجود ندارد و رضایت خاطر ناشی از کنجکاوی حداقل در علوم انسانی نیست.
و گاهی نیز متأثر از دسته بندی های مختلف است. پژوهش بیش از آن که یک حرفه باشد، یک استعداد خاص با انگیزه های خاص است. شما می توانید با برنامه ریزی و صرف هزینه کارشناس و متخصص تربیت کنید، اما همه ی این کارشناسان را نمی توان پژوهشگر نامید یا از آن ها انتظار داشت که کار پژوهشی انجام دهند. البته تخصص لازمه ی پژوهش است، اما کافی نیست. یعنی علاوه بر دانش، یک انگیزه ی شخصی و قوی نیاز است که کسی را بتوان پژوهشگر نامید.
با وجود این حقیقت انکار ناپذیر، که نومیدی سراپای فعالیت را می گیرد. اما نمی توان به این دلایل دست روی دست گذاشت و کاری نکرد... همیشه پهنا و ظرفیت ظرف به اندازه دلخواه ما نیست. مجبوریم گاهی اوقات مواد را کم کنیم اما در عین حال خوراکی خوشمزه و با کیفیت بپزیم.
با همه ی این ها باید بگویم:
در اوضاع و احوال کنونی؛ دعوت از آن دسته از کسانی که ساعات اضافه دارند و مشتاق به امر پژوهش هم هستند، بهترین فکراست. نمی توان به بهانه کمبود بودجه، در پژوهش را بست. و البته بایستی سعی شود جبران معنوی و مادی هم تا اندازه ای صورت گیرد.
استفاده از فرصت ها یكى از كلیدهاى اساسى موفقیّت مدیران و رهبران است . رهبران تیزبین اند که با ریز بینی فرصت ها رامی بینند و یا بوجود می آورند
به قول نویسنده معروف جکسون براون؛ گوش دادن را بیاموز، گاهی اوقات فرصتها بسیار آهسته در می زنند..
منبع: پایگاه اطلاع رسانی پژوهش نیوز