تبیان، دستیار زندگی
کارش تمام شد اما هیچ انگیزه ای برای رفتن به خانه ندارد. این دخترک جوان سال های سال است که از خانه پدری جدا شده و برای تحصیل و کار به تهران آمده است. این روزها اما احساس تنهایی خوره روح و روانش شده ولی چرا راهی برای پایان دادن به این تنهایی ندارد همدم روزه
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آواز تجرد از دور خوش است


کارش تمام شد اما هیچ انگیزه ای برای رفتن به خانه ندارد. این دخترک جوان سال های سال است که از خانه پدری جدا شده و برای تحصیل و کار به تهران آمده است. این روزها اما احساس تنهایی خوره روح و روانش شده ولی چرا راهی برای پایان دادن به این تنهایی ندارد همدم روزها و شب های او در همه این سال ها اینترنت و کتاب است. اما این رفیقان مجازی چاره تنهایی او نیستند.
تجرد

امشب هم دوباره با بی حوصلگی به خانه می رسد کلید را در قفل می چرخاند کسی نیست به او خوش آمد بگوید خانه ساکت است نه صدایی هست و نه بوی غذایی به مشام می رسد که نشانگر حضور زندگی در خانه باشد. کسی نیست به او بگوید چرا دیر آمد و گوش کند به حرف های دلش ظرف روح و روان و حوصله لبریز شده است "کسی نیست با او حرف برنم!" این را به خودش می گوید ای کاش کسی بود که آرامش کاذب خانه را بشکند راستی چرا او مانند برخی دختران و پسران این شهر طعم تلخ و شیرین زندگی مجردی را تجربه می کند؟

موضوع چیست؟

موضوع زندگی مستقل دختران و پسران جوان تا سال ها پیش امری نادر محسوب می شد اما امروزه و با افزایش تعداد دخترانی که برای تحصیل به شهرهای دیگر می روند و ازدواج دیر هنگام پسران این موضوع در حال تبدیل شدن به امری عادی است. علاوه برآن پدیده طلاق هم خود عاملی برای تنها زندگی کردن مردان و زنان شده است در گذشته زنانی که از همسران خود طلاق می گرفتند هیچ گاه از خانواده پدری جدا نمی شدند و با درخواست خانواده دوباره به خانه پدری برمی گشتند اما این روزها به گفته برخی از کارشناسان اجتماعی با افزایش آمار طلاق افزایش شمار تحصیل کردگان دانشگاهی و ا زدواج دیر هنگام جوانان برخی دختران و پسران تصمیم به جداشدن از خانه پدری و تجربه زندگی مستقل گرفتند.

مرتضی طلایی رییس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران در این باره هشدار می دهد و معتقد است "زندگی مجردی دانشجویی در شهر تهران و در محلات شمال شهر بسیار زیاد شده است" طلایی از زندگی مجردی به عنوان "پدیده جدید" نام می برد و می گوید: "این پدیده جدید از نوع آسیب های اجتماعی است که پیامدهای خطرناکی دارد متاسفانه گزارش هایی مبنی بر تشکیل زندگی های مجردی در شمال شهر تهران داریم که در آن دختر و پسر دانشجو بدون ازدواج رسمی زیر یک سقف زندگی می کنند"

ای کاش کسی بود که آرامش کاذب خانه را بشکند راستی چرا او مانند برخی دختران و پسران این شهر طعم تلخ و شیرین زندگی مجردی را تجربه می کند؟

آوازی که از دور خوش است

سختی های زندگی مجردی بیشتر از خوشی هایش است این را برخی از دخترها و پسرهایی که تنها زندگی می کنند می گویند. گویا این نوع زندگی برای آنان بسیار دردسر ساز هم شده است. مریم دختری 30 ساله که خانواده اش در اصفهان زندگی می کنند و او برای ادامه تحصیل و کار به تهران آمده است درباره خوبی ها و بدی های زندگی مجردی می گوید که از زبان خود او خواندنی تر است: "ابتدا که از خانه جدا شدم بسیار خوشحال بودم چون فکر می کردم که به استقلال رسیده ام و در آزادی کامل به کارهایم می رسم اما در روند زندگی مجردی با مشکلات بسیاری مواجه شدم مشکلات اقتصادی واقعا کمرشکن است. برخی وقت ها هزینه ها آن قدر زیاد بود که نمی توانستم به کارهایی که با آزادی در خانه پدری انجام می دادم در خانه خودم ادامه دهم. متاسفانه نگاه اجتماعی به دختری که تنها زندگی می کند خوب نیست هیچ کس به این موضوع فکر نمی کند که زندگی مجردی جرات و شهامت می خواهد همه فکر می کنند چون این دختر تنها زندگی می کند پس می خواهد در خانه اش خلاف کند حتی صاحبخانه تمام رفتارت را کنترل می کند. برای گرفتن خانه باید با هزار نفر روبه رو شوی و آنان را مطمئن کنی که می خواهی سالم زندگی کنی. هر صاحب خانه ای خانه اش را به امثال ما اجاره نمی دهد با این حال برخی از دوستانم هستند که برای رسیدن به این استقلال با تمام مشکلات این نوع زندگی کنار می آیند."

مجرد, ازدواج, زندگی مشترک ,

آمارها چه می گویند

با این که مرتضی طلایی آماری رسمی درباره ی زندگی مجردی در تهران نداشت. اما نتایج سرشماری سال 1390 ادامه روند روبه رشد خانواده های تک نفره را نشان می دهد. برمبنای سرشماری 1/7 درصد خانواده های ایرانی را خانواده های مستقل و تک نفره تشکیل می دهند نتایج به دست آمده طبق همین سرشماری نسبت به پنج سال گذشته نشان می دهد که تعداد افرادی که به تنهایی زندگی می کنند و خانواده محسوب می شوند حدود دو درصد افزایش داشته است به این افراد "خانواده های مستقل" گفته می شود، یعنی افرادی که بنا به تعریف آماری ازدواج نکرده اند و طلاق هم نگرفته اند همچنین برمبنای گزارش سال 89 سازمان ملی جوانان سابق 30 درصد از جوانان شش کلان شهر تهران مشهد، شیراز، اصفهان، تبریز و اهواز زندگی مجردی دارند. مجید امیدی مدیر کل فرهنگی سابق سازمان ملی جوانان درباره زندگی مجردی جوانان می گوید: "27 درصد از جوانان در تهران زندگی مجردی دارند این مساله متاسفانه در کلان شهرها نمود بیشتری دارد این آمار تکان دهنده است و هشداری برای خانوادها محسوب می شود"

علت چیست؟

صاحب نظران اجتماعی علت اصلی تمایل جوانان به زندگی مجردی را افزایش سن ازدواج دختران و پسران می دانند و معتقدند این نوع زندگی ها نوعی زنگ خطر برای جامعه محسوب می شود به گفته آنان در گذشته توقع خانواده ها کم بود و بیشتر خانواده ها با پدر و مادر نوه و عروس با هم زندگی می کردند اما توقع جوانان زیاد شده است داشتن خانه و خودرو آرزوی بسیاری از جوانان است همین موضوع موجب می شود برخی از دخترها و پسرها با همین آرزوها از خانواده جدا شوند.

به گفته برخی از کارشناسان اجتماعی با افزایش آمار طلاق افزایش شمار تحصیل کردگان دانشگاهی و ا زدواج دیر هنگام جوانان برخی دختران و پسران تصمیم به جداشدن از خانه پدری و تجربه زندگی مستقل گرفتند

غلامرضا علیزاده جامعه شناس این موضوع را تأیید می کند و می گوید: "اولین علت علاقه جوانان به خانه های مجردی ازدواج دیر هنگام است. بسیاری از دختران و پسران به لحاظ شغلی و تحصیلی در جایی قرار دارند که ترجیح می دهند مستقل زندگی کنند."

وی تأکید می کند: "زندگی مجردی به خودی خود بد نیست اما در جامعه سنتی ایران این موضوع آسیب محسوب می شود چرا که فرهنگ سازی لازم در بین جوانان در این باره نشده است با شیوع این پدیده دیگر نباید توقع تشکیل خانواده را داشت این یک زنگ خطر برای مسوولان محسوب می شود چرا که در سال های آینده با "خانواده" هایی از زنان و مردان مواجه خواهیم شد که "متاهل نیستند"

تجرد

زندگی مجردی پایان خانواده

سردار طلایی از آسیب های زندگی مجردی می گوید

طلایی گزارش هایی درباره تشکیل زندگی های مجردی در شمال تهران دارد که اساس آن دختران و پسران دانشجو بدون ازدواج رسمی زیر یک سقف زندگی می کنند وی تأکید می کند: "این سبک زندگی برای ما جای بسی نگرانی دارد چرا که در شهر بزرگی همچون تهران که هر روز آمارهای طلاق آن روند افزایش دارد بروز و ظهور این مساله بیانگر وخیم شدن اوضاع آسیب های اجتماعی است"

طلایی با تأکید برای که جامعه ما اسلامی است و باید به ارزش های آن احترام بگذاریم می گوید: "زندگی مشترک بین دو نفر که ازدواج رسمی نکرده اند عواقب فرهنگی و اجتماعی خطرناکی ابتدا برای آن ها سپس برای جامعه دارد چرا که این نوع زندگی ها علاوه براز بین بردن سنت های حسنه ایرانی و ترویج فرهنگ غرب موجب سرخوردگی می شود البته این سرخوردگی برای زنان بیشتر خواهد بود."

بی بند و باری و تعهد ناپذیری دختر و پسران نسبت به زندگی مشترک در آینده از دیگر معضلات این نوع زندگی است که طلایی از آن یاد می کند.

بخش اجتماعی تبیان


منبع :مجله متن همراه با تلخیص