تبیان، دستیار زندگی
کریستوفر کادول در این کتاب به بررسی سرچشمه های شعر می پردازد. وی سرچشمه شعر را زبان می داند و زبان را نیز فرآورده اجتماع می شمارد. بنابر این دیدگاه، شعر نمی تواند جدا از مطالعاتی اجتماعی بررسی شود.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : فاطمه شفیعی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شعر اجتماعی


کریستوفر کادول در این کتاب به بررسی سرچشمه های شعر می پردازد. وی سرچشمه شعر را زبان می داند و زبان را نیز فرآورده اجتماع می شمارد. بنابر این دیدگاه، شعر نمی تواند جدا از مطالعاتی اجتماعی بررسی شود.

وهم و واقعیت، پژوهش در خاستگاه های شعر

وهم و واقعیت، پژوهش در خاستگاه های شعر.کریستوفر کادول. مترجم: کاظم فیروزمند.نشرثالث.چاپ اول . تهران.1391.1100نسخه.368صفحه.11000تومان.

«شعر یکی از دیرین ترین فعالیت های هنری ذهن آدمی است. وقتی نمی توان آن را به صورت جداگانه در هنر ادبی اولیه قومی یافت به این سبب است که در آن زمان با ادبیات به طور کلی، محمل تاریخ، دین، جادو و حتی قانون آمیخته و مطابق بوده است. آنجا که ادبیات اولیه قومی متمدن محفوظ مانده است، می بینیم که صورتی تقریبا یکسر شاعرانه دارد یعنی موزون با آهنگین است. اقوام یونانی، اسکاندیناوی، انگلوساکسون، رومی، هندی، چینی، ژاپنی و مصری نمونه های این تعمیم اند.»[1]

کریستوفر کادول در این کتاب به بررسی سرچشمه های شعر می پردازد. وی سرچشمه شعر را زبان می داند و زبان را نیز فرآورده اجتماع می شمارد. بنابر این دیدگاه، شعر نمی تواند جدا از مطالعاتی اجتماعی بررسی شود. وی معتقد است هنر محصول جامعه است  و بیرون از هنر رفتن قرار گرفتن در درون جامعه است.

در نقد هنری ارزش ها در یک چشم انداز یا جهان بینی ردیف و ادغام می شوند که نگاهی کلی تر به هنر از بیرون است. این نگاهی فعال است، مستلزم ارتباط  زنده فعالی با هنر و نه  تامل و درنگی سرد و بی تفاوت در آن و بنابراین  مستلزم نگرشی همانقدر فعال به هنر، با محتوایی قدرتمند و انفجاری است و نگرشی است به هنر، نه به جامعه یا به ذهن.

فقط یک جامعه شناسی راستین وجود دارد که ارتباط عام زنده محصولات عقیدتی جامعه با یکدیگر و با حیات عینی را آشکار می سازد و آن ماتریا لیسم تاریخی است که مبنای پژوهش این کتاب است.

وی شعر را یکی از دیرینه ترین فعالیت ذهن بشر می داند و موضوع پژوهش خود را از خاستگاه اولیه شعر که زبان گفتار و زبان جادویی است آغاز می کند و آرام آرام به شعر مدرن نزدیک می شود. وی با توجه به نظریات زیباشناسی کانت، هگل، دکارت، اسپینوزا و مارکس مطالعات خود درباره هنر و به خصوص شعر را دنبال می کند.

وی شعر را یکی از دیرینه ترین فعالیت ذهن بشر می داند و موضوع پژوهش خود را از خاستگاه اولیه شعر که زبان گفتار و زبان جادویی است آغاز می کند و آرام آرام به شعر مدرن نزدیک می شود.

این کتاب شامل 12 فصل است که عبارتند از: تولد شعر، مرگ اسطوره، پیدایش شعر مدرن، شاعران انگلیسی: دوره انباشت اولیه، شاعران انگلیسی:انقلاب صنعتی،شاعران انگلیسی: زوال سرمایه داری، ویژگی های شعر، روان و خیال، رویا ورزی شعر، سازمان هنرها، و آینده شعر. در بخش پایانی،  کتابنامه و نمایه اسامی آورده شده است.

کریستوفر سنت جان اسپریگ ئر سال 1907 در پونتی به دنیا آمد. تا بیست و پنج سالگی فعالیت های مختلفی از جمله : گزارشگری، ویراستاری، دستنوشته هایی درباره هوانوردی و دنده بی نهایتی که اختراع کرد و در نشریه مهندسی اتومبیل توجه متخصصان را جلب کرد. به اضافه هفت رمان پلیسی و تعدادی شعر. اما وی در سال 1935 با نام کریستوفر کادول نخستین رمان جدی اش  به نام « این دست من » را منتشر کرد. وی هم زمان نوشتن وهم واقعیت را آغاز کرد. وی سپس  به حزب پاپلار پیوست که یک حزب کمونیستی بود. مرگ وی را یکی از دوستانش که در جنگ جهانی دوم کشته شد گزارش می کند. جسد وی هرگز پیدا نشد. بعد از مرگ وی همه آثارش به جز دستنوشته های هوانوردی منتشر شد. وهم واقعیت نگاه تازه ای در نقد ادبی است که در آن نظریه مارکس درباره هنر را تشریح می کند.

«بدیهی است که شعر را به شیوه های مختلف می توان داوری کرد یا با اهمیت محتوای آشکار و یا با سرزندگی رنگ آمیزی عاطفی. به شاعری که بخش تازه ای از واقعیت خارجی را به حیطه شعر می آورد علاقه بیش تری نشان می دهیم تا کسی که محتواهای آشکار نخ نمای قدیمی را تکرار می کند.»[2]

پی نوشت:

[1]صفحه 18 کتاب

[2]صفحه 254کتاب

فاطمه شفیعی

بخش کتاب و کتابخوانی تبیان