پیام های حضرت مهدی(عج) به دولت‌مردان- قسمت اول

مقدمه

شیعیان حضرت مهدی موعود  عجل الله تعالی فرجه  در عصر غیبت امامشان وظایفی دارند كه از جمله آن ها عبارت است از:

1 ـ زمینه سازی ظهور حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه

از آنجا كه غیبت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  از ناحیه ما بوده، ظهور آن حضرت نیز به توسط ما خواهد بود و یا ـ حداقل ـ می توان گفت كه ما در ظهور حضرت تاثیرگذار خواهیم بود، و می توانیم با پیاده كردن اهداف حضرت در سطح محدود تا حدّ مقدور، زمینه ساز ظهور او باشیم.

در روایتی از پیامبر  صل الله علیه و آله نقل شده كه فرمود: «یخرج ناس من المشرق یوطئون للمهدی یعنی سلطانه»؛(1)«قومی از مشرق زمین خروج می كنند كه زمینه ساز سلطنت و حكومت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  خواهند شد.»

2 ـ الگو گرفتن از دولت مهدوی

امام زمان  عجل الله تعالی فرجه  رهبر و الگوی كامل برای شیعیان است و ما وظیفه داریم تا هر قدری كه می توانیم خود را به او نزدیك كرده و اهداف بلند او را در حدّ امكان در عصر غیبت پیاده نمائیم. لذا بر ماست تا با عملكرد عالی او آشنا شده و از آن بهره مند شویم، تا بتوانیم در عصر غیبت، جامعه ای مهدوی داشته و زمینه ساز ظهور حضرت گردیم.

از پیامبر  صل الله علیه و آله نقل شده كه فرمود: «طوبی لمن ادرك قائم اهل بیتی و هو یأتمّ به فی غیبته قبل قیامه ...»؛(2) «خوشا به حال كسی كه قائم از اهل بیت مرا درك كرده و در غیبت او قبل از قیامش به او اقتدا نماید ...».

و شاید سرّ توصیف خصوصیات دولت مهدوی در عصر ظهور از زبان پیامبر  صل الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام این باشد كه از این دولت الگو گرفته تا حدّ امكان خود را به حضرت و دولت او شبیه نماییم.

3 ـ منتظران دولت مهدوی، خود صالح اند

ممكن است سرّ توصیف خصوصیات دولت مهدوی در عصر ظهور این باشد كه اگر ما منتظر حكومت چنین دولتی با آن اوصاف و خصوصیات هستیم كه باید هم باشیم، خود باید اهل صلاح باشیم، پس باید تا حدّ توانمان خود را هماهنگ با حضرت و اصحاب او كرده و پرتویی از حكومت حضرت را در خود و جامعه پیاده كنیم.

از خصوصیات دولت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه

دولت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  و حكومت او دارای خصوصیاتی است كه فقط در زمان ظهور او امكان پذیر است، ولی در غیر این موارد می توانیم سیره آن حضرت را الگوی خود قرار داده و در حدّ محدود و توان خود جامعه مهدوی را بر پا كنیم.

ما در این نوشتار به ذكر برخی از وظایف دولتمردان و مسئولان در حكومت مهدوی می پردازیم، كه با الگو گرفتن از حكومت و دولت امام زمان  عجل الله تعالی فرجه  می توان آنها را در جامعه پیاده كرد.

پیام های مهدوی

با مروری بر حكومت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  و عملكرد او و كارگزارانش می توانیم به پیام هایی دست رسی پیدا كنیم كه دولت مردان و مسۆولان نظام اسلامی می توانند در حدّ توان خود آنها را در جامعه پیاده كنند. اینك به برخی از آن ها اشاره می كنیم.

1 ـ ایجاد وفاق بین امّت

دولت مردان وظیفه دارند با الگو گرفتن از حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  درصدد ایجاد وفاق ملّی و اتحاد اسلامی باشند همان گونه كه روش حكومت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  این چنین است.

از امام صادق  علیه السلام درباره حضرت مهدی  علیه السلام نقل شده كه فرمود: «... یظهر الله عزّوجلّ الحقّ و العدل فی البلاد و یحسن حال عامة العباد و یجمع الله الكلمة و یولّف بین قلوب مختلفة»؛(3) «خداوند عزّوجلّ به واسطه او حق را ظاهر و عدل را در شهرها گسترش می دهد و حال عموم مردم را بهبود می بخشد و وحدت كلمه پدید آورده و بین قلب های گوناگون اُلفت ایجاد می كند.»

در دعای ندبه نیز آمده است: «این جامع الكلمة علی التقوی»؛(4) «كجاست آن كسی كه سخن ها را بر تقوا جمع می كند.»

و نیز از امام صادق  علیه السلام نقل شده كه فرمود: «فوالله یا مفضل لیرفع عن الملل و الادیان الاختلاف و یكون الدین كلّه واحداً»؛(5) «به خدا سوگند! ای مفضل به طور حتم از ملت ها و دین ها اختلاف را برمی دارد و تمام دین یكی خواهد شد.»

2 ـ احیای سنتّ های فراموش شده

عموم مسلمانان، و علی الخصوص حاكمان اسلامی وظیفه دارند تا با تأسی به امام زمان  علیه السلام سنت هایی كه عمل نشده و بر زمین مانده را احیا كنند، همان گونه كه حضرت مهدی  علیه السلام در سطح گسترده چنین خواهد كرد.

از امام علی  علیه السلام نقل شده كه فرمود: «فیریكم كیف عدل السیرة، و یحیی میّت الكتاب و السنّة»؛(6)؛ «او روش عادلانه را در حكومت داری به شما می نمایاند و ـ احكام ـ كتاب خدا و سنّت رسول را احیا می كند.»

3 ـ عمل به سیره رسول خدا  صل الله علیه و آله و حضرت علی  علیه السلام

دولت مردان و مسئولان نظام اسلامی وظیفه دارند تا در حكومت داری به سیره رسول خدا  صل الله علیه و آله و حضرت علی  علیه السلام عمل كنند همان گونه كه روش حكومت حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  چنین خواهد بود.

از رسول خدا  صل الله علیه و آله نقل شده كه فرمود:«یخرج رجل من اهل بیتی و یعمل بسنّتی و ینزل الله البركة من السماء»؛(7) «مردی از اهل بیتم خروج می كند او به سنّت من عمل می كند و لذا خداوند بركاتش را به واسطه او از آسمان نازل می نماید.»

و نیز نقل شده: «... انّ قائمنا اهل البیت(علیهم السلام) اذا قام لبس ثیاب علی ـ   علیه السلام ـ و سار بسیرة علی ـ   علیه السلام ـ »؛(8) «... چون قائم ما اهل بیت(علیهم السلام) قیام كند لباس علی را بر تن كرده و به روش او عمل خواهد نمود.»

4 ـ نهضت فراگیری قرآن

حاكمان اسلامی فراگیری قرآن را باید تبدیل به یك نهضت كنند و تمام امكانات را بسیج كرده و در راه رسیدن به این هدف به كار گیرند. و این، همان كاری است كه حضرت مهدی  علیه السلام در عصر ظهور انجام می دهد و حتی در صورت كمبود جا از خیمه ها استفاده می كند.

از امیرمومنان  علیه السلام نقل شده كه فرمود: «كانّی انظر الی شیعتنا بمسجد الكوفة و قد ضربوا الفساطیط یعلّمون الناس القرآن كما انزل ...»؛(9) «گویا به شیعیان خود در مسجد كوفه نظر می كنم كه چگونه خیمه ها را بر پا كرده و آن گونه كه قرآن نازل شده به مردم تعلیم می دهند.»

5 ـ پرورش افراد مستعد

باید افرادی را كه قابل هدایت بوده و دارای استعداد كمال هستند پرورش داده و به كمال رسانید.

از امام باقر  علیه السلام نقل شده كه درباره حضرت مهدی  عجل الله تعالی فرجه  فرمود: «اذا قام قائمنا وضع یده علی رۆوس العباد فجمع به عقولهم و كمل به احلامهم»؛(10) «چون قائم ما قیام كند دستش را بر سر بندگان می گذارد و عقول آن ها را متمركز ساخته و فكرهایشان را به كمال می رساند.»

نكته دیگری كه از این حدیث استفاده می شود، این است كه مردم باید خود اقدام كرده و شروع به تحصیل كمال كنند و دولت مردان وظیفه دارند تا نواقص را جبران نمایند.

ادامه دارد...

پی نوشت ها:

1 . سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1368، ح 4088، بحارالانوار، ج 51، ص 87، كشف الغمة، ج 3، ص 278 .

2 . اكمال الدین، ص 286، باب 25، ح 2، بحار الانوار، ج 51، ص 72، ح 14، الخرائج و الجرائح، ج 3، ص 1148 .

3 . كمال الدین، ص 647، ح 7 ; بحارالانوار ج 52، ص 128، ح 20 .

4 . اقبال الاعمال، ج 1، ص 509 .

5 . بحارالأنوار، ج 53، ص 4.

6 . نهج البلاغه، خطبه 138، بحارالانوار، ج 51، ص 130، ح 25 .

7 . بحارالأنوار، ج 51، ص 82.

8 . كافى، ج 1، ص 411، ح 4، بحارالانوار، ج 47، ص 55، ح 92 .

9. الغیبة، نعمانى، ص 318، ح 3، بحارالأنوار، ج 52، ص 364، ح 139.

10 . كافى، ج 1، ص 25، ح 21، كمال الدین، ص 675، ح 30، بحارالأنوار، ج 52، ص 336، ح 71.

منبع: مجله امان شماره 12

علی اصغر رضوانی