انتظار و منتظر از دیدگاه امام رضا(ع)

آن حضرت در روایات متعددی به موضوع فضیلت انتظار و فرج اشاره کرده است، از جمله روایتی خطاب به "حسن بن جهم" که از حضرتش درباره "فرج" می پرسد، می فرماید:

أولست تعلم أن انتظار الفرج من الفرج؟

قلت: لا أدری، إلا أن تعلمنی.

فقال: نعم، أانتظار الفرج من الفرج.(1)

در روایت دیگری نیز می فرمایند:

ما أحسن الصبر و انتظار الفرج. أما سمعت قول العبد الصالح: " و ارتقبوا إنی معکم رقیب " " وانتظروا إنی معکم من المنتظرین " فعلیکم بالصبر إنما یجیء الفرج علی الیأس و قد کان الذین من قبلکم أصبر منکم.(2)

آن حضرت در روایت بسیار زیبایی، فضیلت انتظار را این گونه بیان می کند:

أما یرضی أحدکم أن یکون فی بیته ینفق علی عیاله ینتظر أمرنا فإن أدرکه کان کمن شهد مع رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم، بدرا، و إن لم یدرکه کان کمن کان مع قائمنا فی فسطاطه.(3)

آیا هیچ یک از شما خوش ندارد که در خانه خود بماند، نفقه خانواده اش را بپردازد و چشم به راه امر ما باشد؟ پس اگر در چنین حالی از دنیا برود، مانند کسی است که همراه رسول خدا(ص) در نبرد بدر به شهادت رسیده است، و اگر هم مرگ به سراغ او نیاید، مانند کسی است که همراه قائم ما و در خیمه او باشد.

در اهمیت و ارزش انتظار، همین بس که خداوند، اسماعیل را به سبب همین انتظارش صادق الوعد خوانده است. سلیمان جعفری از امام علیه السلام روایت کرده است که فرمود:

می دانید چرا خداوند، اسماعیل را صادق الوعد نامیده است؟ چون او به مردی وعده داده بود، یک سال نشست و انتظار وی را کشید.(4)

پی نوشت ها:

1- شیخ طوسی، 1387 ش، صفحه 276

2- عطاردی، 1406 ق: ج 1، ص 217

3- کلینی، 1362 : ج 4 ص 266

4- ابن بابویه، 1426 ق: ج 2، ص 79

تهیه شده توسط کانون فرهنگی صالحین(مسجد عمار یاسر)،‌ تحت نظر امور مساجد اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی

بخش حریم رضوی