مدیری،آیینه شمعدون و چند ماجرا

«آیینه شمعدون» در میانه تولید توقیف شد. ابتدا یکی از رسانه ها شائبه هایی درباره این فیلم مطرح کرد و چندروز بعد فیلم رسما توقیف شد. هنوز رسما اعلام نشده کارگردان آیا از فیلمنامه مصوب تخطی کرده و داستان دیگری را جایگزین متن اولیه کرده یا خیر؟

بهرام بهرامیان سال گذشته«پریناز» را آماده نمایش در جشنواره فجر داشت اما فیلم دچار سوءتفاهم شد و همچنان اکرانش در ابهام است. در چنین شرایطی عجیب به نظر می رسد که بهرامیان بخواهد با دست خود فیلم جدیدش را دچار مشکل کند.

تهیه کننده هم مدعی است که تخلفی نکرده و همه اصلاحات ارشاد قبل از کلید زدن اعمال شده .

از طرفی سخنگوی سازمان سینمایی می گوید:« به هیچ وجه قصد توقیف این فیلم را نداریم. اکنون صحنه‌های گرفته شده این فیلم در سازمان سینمایی در دست بررسی است.»

ساده ترین نتیجه ای که می توان از این مقدمه گرفت این است که قانون مشخص و روشنی درباره سینما همچنان وجود ندارد. اگر دارد که سازمان سینمایی دیگر نباید نگران پروانه ساختی باشدکه صادر کرده. وانگهی این سازمان در تولید فیلم مشارکت ندارد تا بخواهد لحظه لحظه روند ساختش را رصد کند. فیلم متعلق به بخش خصوصی است. اگر سازندگان از فیلمنامه سرپیچی کنند می توان با استناد به فیلمنامه جلوی اکرانش را گرفت. اتفاق بدتر این حدس است که سازمان سینمایی احتمالا تاب انتقادات فزاینده را دیگر ندارد و با هشدار یک رسانه تغییر موضع می دهد.

مساله دیگر عدم شفاف سازی در این زمینه است. سرپرست اداره کل نظارت و ارزشیابی ارشاد صراحتا اعلام کرده : « تصمیم بر این است که درباره این فیلم سکوت کنم!»

به هر حال این وسط فقط سرمایه های مادی و معنوی ضرر می کند و دیوار بی اعتمادی بلندتر می شود.

***

مهران مدیری اعتماد به نفس عجیبی دارد! هنوز سریال «قهوه تلخ» تمام نشده بود که به عنوان بازیگر با سریال رقیب یعنی « قلب یخی» قرارداد امضا کرد. بازی اش هنوز در این سریال تمام نشده که به عنوان تهیه کننده ، کارگردان و بازیگر سریال دیگری با نام «ویلای من» برای شبکه نمایش خانگی کلید زده. مدیری در حالی با گروه تولید «قهوه تلخ» مشغول ساخت سریال تازه اش است که هنوز پرونده سریال قبلی باز است و پایانش بعد از مدت ها هنوز ساخته نشده. مدیری در قهوه تلخ دنبال اعتمادسازی بود اما خودش متاسفانه مخاطب را بی اعتماد کرده. مرجع رسیدگی به این موضوع کجاست؟ اصلا به مردم چه ارتباطی دارد که گروه سازنده با هم دچار مشکل شده اند؟ مردم از کجا و چگونه باید حقوق مادی و معنوی شان را دنبال کنند؟ دریغ از یک عذرخواهی خشک و خالی!

***

سعید دولتخانی نویسنده فیلمنامه «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» در نامه‌ای در اعتراض به پخش نشدن توضیحاتش در برنامه «هفت» گفت:« تلاش من برای حق‌طلبی، متاسفانه بی‌نتیجه ماند.»

دعوای فیلمنامه نویس – کارگردان در سینمای ما مسبوق به سابقه است. دامنه دعواها به رسانه ها هم کشیده شده اما همیشه جایی (خانه سینما )برای رسیدگی به این منازعات بوده. این روزها که جایی برای حل و فصل این ماجرا نیست ، شاکی شکایتش را کجا باید ببرد؟

این بخش از نامه دولتخانی هم با مزه است. نیاز به توضیح بیشتر ندارد: آقای منوچهر هادی، رفیق آن روزها و دشمن این روزهای من؛قرار ما این بود که موقع دریافت پروانه ساخت، با من تسویه کنی نه اکران! و نبودن اسم من در پوستر و سردر سینما، کینه و کم‌لطفی شماست، نه پخش‌کننده! از کی تا حالا پخش‌کننده درباره ‌درج اسامی عوامل در پوستر و سردر صاحب‌نظر شده؟! پخش‌کننده تابع خواسته شما به عنوان کارگردان و خانم مهدی‌زاده به عنوان تهیه‌کننده است. حالا که جوابی برای گفتن نداری و قاعده بازی را نمی‌دانی، توپ را در زمین دیگری نینداز...

***

آن ها که فیلم را دیده اند می گویند«یک خانواده محترم» فیلم بدی است. هم ساختار بدی دارد هم محتوایش توهین آمیز است. ارشاد به فیلم پروانه ساخت نداده و سیما فیلم سرخود آن را ساخته. فیلمِ ساخته شده اما به مذاق تلویزیون خوش نیامد و اعلام برائت کرد. «یک خانواده محترم» به کن رفت و بعد هم به جشنواره های دیگر. تهیه کننده هم اصرار داشت که فیلمش خوب است و دچار سو تفاهم شده. حالا که فشارها زیاد شده جلوی دوربین عذرخواهی می کند و می گوید آن را اکران داخلی نخواهد کرد. یعنی خارجی ها محرم اند و ایرانی ها نه !

مرجع رسیدگی به این تخلف کجاست؟ چرا سیما فیلم بدون مجوز فیلم می سازد؟چرا تهیه کننده بدون اجازه سرمایه گذار ایرانی، آن را به جشنواره های مختلف می فرستد؟

تلویزیون گاف بدی داده ، تهیه کننده اشتباه بدتری مرتکب شده ، چند رسانه هم مدام وااسفا سر می دهند و این دور تسلسل ادامه دارد.

 بخش سینما و تلویزیون تبیان