سیره فردی و اجتماعی حضرت مهدی(عج)
بخش اول
در این نوشتار بر آنیم تا با بیان شمّهای از سیرة فردی و حكومتی آن حضرت و به تصویر كشیدن اندكی از مدینه فاضلة مهدوی، جانهای عاشق را شیفته حضورش نماییم، تا دست در دست هم داده، در قدم اول، خود، سپس جامعهمان را مهدی یاور نماییم؛ به این امید كه در سایه سار الطاف الهی، ایام تاریك غیبت به شیرینی ظهور مبدّل گردد.
سیره فردی حضرت
او از طایفه نور است، از قبیله پاكان، سلسله بزرگان و سلاله نجیبان. و میآید از برای احیای دین، نابودی زشتیها، و برقراری عدالت؛ این قافله سالار نور و مهدی موعود علیه السلام زندگی فردیش چگونه است؟ برای درك گوشهای از سجایا و اوصاف آن حضرت دیده جان میشوییم به احادیث منوّر معصومان علیهم السلام كه بهترین منبع كسب معرفت است.
عبادت (بندگی)
«بر رنگ گندم گونش از بیداری شبها زردی عارض شده و شبها را... در حال ركوع و سجود میگذراند». (1) عزیز سفر كردهای است كه «در برابر خداوند و جلال او، فروتن است، بسیار فروتن، همچون عقاب به هنگامی كه بال خویش فرو گشاید و سر به زیر انداخته، از اوج آسمان فرود آید. او در برابر جلال خداوند اینگونه خاشع و فروتن است؛ خدا و عظمت او در وجودش متجلی است. او همواره بیم خداوند را به دل دارد و از مقامی كه نزد خدا دارد، مغرور نمیشود»، (2) او همان خورشید ولایت است كه «در برابر پروردگارش... (بسیار) خاشع است». (3)
زهد و ساده زیستی (تقوا)
آن نجاتدهنده نسل انسان «با تقوا گام مینهد و بر اساس هدایت رفتار نماید» (4) و «همچون امیرالمۆمنین زندگی كند، نان خشك خورد و با پارسایی بزید» (5) «لباس حضرتش جز پارچة خشنی نیست و غذای او نیز تنها غذای ساده و كم اهمیت است». (6)
جانم به فدای آن عزیزی كه از تبار علی علیه السلام است و هم سیره و روش او. امیرالمۆمنین علیه السلام فرمودند: هیچ مۆمنی نیست كه بیمار شود، مگر به مرض او مریض میشویم و اندوهگین نشود، مگر به خاطر اندوه او اندوهگین گردیم و دعایی نكند، مگر بر آن آمین گوییم و ساكت نماند، مگر برایش دعا كنیم
رحمت و شفقت
جانم به فدای آن مولایی كه نسبت به مردمان «امامی همدم و رفیق، پدری مهربان، برادری برابر و چون مادری دلسوز به كودك است». (7)
جانم به فدای آن سروری كه «برای مردم از خودشان دلسوزتر و از پدر و مادرشان مهربانتر است». (8)
جانم به فدای آن مهربانی كه «در رحمت چنان است كه گویی با دستِ خود كره و عسل به دهان مسكینان مینهد». (9)
جانم به فدای آن عزیزی كه از تبار علی علیه السلام است و هم سیره و روش او. امیرالمۆمنین علیه السلام فرمودند: «هیچ مۆمنی نیست كه بیمار شود، مگر به مرض او مریض میشویم و اندوهگین نشود، مگر به خاطر اندوه او اندوهگین گردیم و دعایی نكند، مگر بر آن آمین گوییم و ساكت نماند، مگر برایش دعا كنیم». (10)
جود و بخشش
كجاست آن مظهر جود و سخا؛ كه همه اولیا و انبیا مژده آمدنش را دادهاند؟! او همان مردی است كه گفتهاند: «هنگام آشكار شدن فتنهها و آشوبها، مردی خواهد آمد كه بخششهایش گوارا است». (11)
كجاست آن عزیزی كه گفتهاند: «در آخرالزمان خلیفهای خواهد بود كه بیاندازه بخشش میكند». (12)
كجاست آن زاده رسول خدا كه پیامبر صل الله علیه و آله وسلم درباره جود و بخشش او چنین میفرمایند: «مردی نزد مهدی علیه السلام میآید و میگوید: به من عطایی كن! پس به مقداری كه آن شخص بتواند حمل نماید، به او میبخشد». (13)
پی نوشت:
1- فلاح السائل، ص200 و بحارالانوار، ج86، ص81، مكیال المكارم، ج1، ص151 از امام كاظم علیه السلام.
2- المهدی الموعود، ج1، ص280 و 300.
3- الملاحم الفتن، ص58- الامام المهدی، ص97 از امام صادق علیه السلام.
4- بحارالانوار، 52، ص269، ح158.
5- الغیبة، نعمانی، بحارالانوار، ج52، ص359.
6- غیبت نعمانی، ص152؛ مسندالامام رضا علیه السلام، ج1، ص219؛ منتخب الاثر، ص307 از امام رضا علیه السلام.
7- كافی، ج1، ص286 از امام رضا علیه السلام.
8- روزگار رهایی، ص81 از امام رضا علیه السلام.
9- المهدی الموعود، ج1، ص297.
10- بصائر الدرجات، ص259؛ مكیال المكارم، ج1، ص121 امام علی علیه السلام.
11- بحارالانوار، ج51، ص82؛ مكیال المكارم، ج1، ص149 از پیامبر صل الله علیه و آله وسلم.
12- غایة المرام، ص698؛ مكیال المكارم، ج1، ص133.
13- بحارالانوار، ج51، ص88؛ مكیال المكارم، ج1، ص133.
بخش مهدویت تبیان
منبع: مجله امان شماره 5
ف. هاشمی