الهی ...
الهى ! اسمى جز بى اسمى برایم مباد.
الهى ! چرا بگریم كه تو را دارم و چرا نگریم كه منم.
الهى ! در این جهان پر هیاهو ، چرا من هو هو نكنم.
الهى ! خوشا به حال عالین كه جز تو ندیدند و ندانند.
الهى ! حرم بر نامحرم حرام است ، محرم چرا محروم باشد.
الهى ! به امروز و فردا نه كار امروز رسیده شد نه فردا ، چه كنیم با " كل یاتیه یوم القیامة فردا ".
الهى ! بـَدان بر ما حق بسیار دارند تا چه رسد بخوبان.
الهى ! جهان ، زندان رندان است .
الهى ! قاسم كه تویى ، كسى محروم و مغبون نیست.
الهى ! چه عذابى از حجاب سختتر است به حق خودت از جهنم حجابم وارهان.
الهى ! توبه از گناه آسان است ، توفیق ده كه از عبادتمان توبه كنیم.
الهى ! حسن آملى مالامال آمال بود ؛ در راه یك امل ، همه را پایمال كرد یا " منتهى امل الآملین ".
الهى ! شكرت كه مىگویم شكرت.
الهى ! اگر آخرم مثل اولم باشد بدا به اول و آخرم.
الهى ! خلقى در ناسوت متوغلند و جمعى به مثال ملتذند و قلیلى در ملكوت مبهوت ، سبحانك ما اعظم خلقك و امرك؟!
الهى ! از نام بردن انبیاء و ملائكه شرم دارم ، با نام تو چه كنم كه فرمودهاى عظم اسمائى، و با تلاوت كتاب تو چه كه فرموده ای : " لا یمسه الا المطهرون " .
الهى ! لولا الشیطان لبطل التكلیف سبحانك ما احسن صنعك.
الهى ! شكرت كه پریشانى ، به مقام یقین رسیده است.
الهى ! شكرت كه از تنهایى و خلوت لذت می برم ؛ چه تنها از خلوت وحشت دارد.
برگرفته از الهی نامه ی استاد حسن زاده آملی
