ما دست کمی از منفاقین نداریم !
علامتهاىنفاق عبارت است از: بی باک بودن در دروغ گفتن، خیانت کردن به دیگران، شدت بىحیائى، دعواهاى پوچ بىمعنى کردن، خائن بودن چشم، سبک عقلى، کم حیا بودن، به معاصى اهمیت ندادن، دینداران را خوار شمردن، گرفتاریها و ابتلائات دینى را سبک و بىارج دیدن، خود پسندى و خود بینى....
چگونه بدانم منافقم یا نه؟
وجوب شناخت منافق از حیث مصداق و فراگیرشناسی و جریان شناسی، برای کسانی که ثروت و اعتبار و زمان بیت المال را در اختیار دارند بسیار لازم و ضروری است. زیرا عدم شناخت ابعاد وجودی منافق، راه را برای نفوذ ایشان در قلب و ذهن متصدیان قدرت باز می کند تا موجبات انحطاط سیاستهای کلان را میسر سازند.
حضرت امیر از زبان پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) متذکر می شوند که :"من از مومنین و مشرکین بر امتم بیمناک نیستم، آن که من از او بر شما بیمناک هستم، منافق است."
مشخصات یک فرد منافق
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: شخص منافق راضى شده است به آنکه از رحمت پروردگار متعال دور باشد، زیرا که او اعمال ظاهرى خود را مطابق شریعت انجام مىدهد ولى در باطن و از قلب کارهاى خود را لهو و لغو و فساد تصور مىکند، و از شریعت تعدى کرده و آن را استهزاء مىنماید.
و علامتهاىنفاق عبارت است از: بی باک بودن در دروغ گفتن، خیانت کردن به دیگران، شدت بىحیائى، دعواهاى پوچ بىمعنى کردن، خائن بودن چشم، سبک عقلى، کم حیا بودن، به معاصى اهمیت ندادن، دینداران را خوار شمردن، گرفتاریها و ابتلائات دینى را سبک و بىارج دیدن، خود پسندى و خود بینى، دوست داشتن مدح، حسد ورزیدن، دنیا را بر آخرت ترجیح دادن، عمل شر را بر اعمال خیر مقدم داشتن، تمایل پیدا کردن بر سخنچینى، لهو و لغو را دوست داشتن، بر اهل فسق و ظلم همراهى کردن، از اعمال نیکو رو گردان شدن، اهل خیر را کوچک شمردن، کارهاى زشت خود را نیکو دیدن، کارهاى نیکوى دیگران را بد اندیشیدن، و امثال اینها.( مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 156)
خداوند متعال در موارد متعدد منافقین را معرفى كرده است: برخى از مردم هستند كه پروردگار جهان را به زبان عبادت مىكنند، پس اگر خیرى پیش آید ثابت و پابرجا مىشوند، و اگر شرى برسد رو برمىگردانند، آنان از لحاظ دنیا و آخرت در خسارت هستند و این خسران بزرگیست
شخص منافق روى حقیقت معتقد به شریعت نبوده، و هدف معین و مرام مخصوص و عقیده ثابتى ندارد، و گفتار و رفتار او بر خلاف باطن و قلب او است، اینست که به مقتضاى حال و مقام و موافق اعتقاد اشخاص متدین تظاهر به دین و اعتقاد مىکند، دروغ مىگوید، ادعاى بىحقیقت مىکند، خود بینى و خودستایى مىنماید، حق و اهل حق را کوچک و خوار مىشمارد، از کارهاى باطل و اعمال زشت و از ظلم و لهو و شر خوددارى نمىکند، و به جز تأمین زندگى دنیوى و تحصیل مال و عنوان هدفى ندارد.
گوئیا باور نمىدارند روز داورى کاین همه قلب و دغل در کار داور مىکنند
*خداوند متعال در موارد متعدد منافقین را معرفى كرده است: برخى از مردم هستند كه پروردگار جهان را به زبان عبادت مىكنند، پس اگر خیرى پیش آید ثابت و پابرجا مىشوند، و اگر شرى برسد رو برمىگردانند، آنان از لحاظ دنیا و آخرت در خسارت هستند و این خسران بزرگیست.
و باز خداوند متعال در وصف آنان مىفرماید: برخى از مردم هستند كه گویند ما ایمان داریم به خدا و به روز قیامت، و آنان ایمان ندارند، و مىخواهند با این تظاهر خدا و دینداران را گول بزنند، در صورتى كه خودشان را گول مىزنند، و هیچ گونه توجه و شعورى ندارند، و دلهاى آنان بیمار است و خداوند بیمارى قلوب آنان را زیاد كرده است.
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: شخص منافق راضى شده است به آنکه از رحمت پروردگار متعال دور باشد، زیرا که او اعمال ظاهرى خود را مطابق شریعت انجام مىدهد ولى در باطن و از قلب کارهاى خود را لهو و لغو و فساد تصور مىکند، و از شریعت تعدى کرده و آن را استهزاء مىنماید.
و حضرت رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) مىفرماید: منافق آن كسى است كه چون وعدهاى بدهد تخلف مىكند، و هر گاه عملى بجا آورد پیش مردم آشكار مىنماید، و چون بخواهد حرف بزند دروغ مىگوید، و اگر به او اطمینان كنند خیانت مىورزد، و هر گاه وسعتى پیدا كرده و مالدار باشد بىبند و بار مىشود، و اگر در فشار باشد شروع مىكند به تقلب و حیلهورزى.( مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى متن 157 ترجمه ..... ص : 157)
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: ریاء مكن به عمل خود در مقابل مخلوقى كه قدرت ندارد كسى را زنده كند و یا بمیراند، و هیچ گونه توانایى ندارد كه تو را از چیزى بىنیاز كند. و ریاء درختى است كه میوه و نتیجه آن شرك پنهانى است، و ریشه و منشأ آن نفاق است، و روز قیامت به شخص منافق كه ریا كار است گفته مىشود: اجر و مزد خود را از كسى بگیر كه براى او عمل كردى. پس هنگامعبادت و طاعت متوجه خود باش كه براى كه عبادت مىكنى و كه را مىخوانى و از كه امیدوار هستى و از كه مىترسى. و بدان كه تو نمىتوانى چیزى را از ضمیر و فكر خود از پروردگار متعال پنهان بدارى، و از آنچه در دل بگیرى خداوند آگاه است، و تو خودت خود را فریب مىدهى و خداوند هرگز غفلت نكرده و گول نمىخورد. خداوند متعال مىفرماید: منافقین خدعه مىكنند با خدا و مۆمنین و نمىدانند كه آنان خود را خدعه كرده و خود را فریب مىدهند- (بقره- 9) (مصباح الشریعة / ترجمه مصطفوى، متن، ص: 209)
فرآوری : محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع : کتاب مصباح الشریعه ترجمه مصطفوی
سایت پرسمان