نكند در رختخواب ذلت بمیرید

شهید محمد علی خدایی

شهید محمد علی خدایی در سال 1347 در خانواده ای مذهبی در روستای تركالكی از توابع شهر گتوند چشم به جهان گشود . شهید از همان كودكی در دل همة اهل آشنا ، خانواده ، دوستان و فامیل جای داشت در سن شش سالگی روانة مكتب علم و دانش گردید و توانست دورة ابتدایی را با موفقیت پشت سر بگذارد . دوران نوجوانی و جوانی این شهید متقارن با انقلاب و بعد هم پیروزی انقلاب بود با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در كنار درس و با تشكیل بسیج ، عضو بسیج روستا شد و همیشه در كنار كار سخت آن روز كه كشاورزی بود و كم و بیش همة كارهای آن با زور و بازو و نیروی بدنی صورت می گرفت از درس خواندن و تحصیل علم و دانش عقب نمی ماند و غافل نمی شد وی كه انس و الفتی عجیب با مسجد داشت و همیشه در مراسم عزاداری مولایش حسین (ع) حاضر بود و هر روز بیشتر با فضایل انبیاء الهی مۆمنان راستین خو می گرفت و نزدیك می شد كمالات زیبای ملكوتی را در درون خویش می گنجاند .

در سال 59 كه جنگی نابرابر بر ملت تحمیل شد همیشه اصرار زیادی داشت كه پدر و مادرش برای رفتن به جبهه به وی رضایت دهند ولی چون سنش كمتر از 16 سال بود نه پایگاه مقاومت رضایت می داد نه خانواده . او شور پرواز داشت تا به بام عرش كبریایی الهی پرواز كند و پس از تلاش بسیار سرانجام توانست به جبهه راه پیدا كند و كسب رضایت نماید حدود دو سال در جبهه های حق بر علیه باطل حضور داشته و مسئولیت های چندی را به عهده گرفت و در عملیاتهای چندی از جمله عملیاتهای والفجر مقدماتی ، خیبر ، رمضان ، بدر شركت داشت و سرانجام در عملیات بدر در شرق دجله جزیرة مجنون بر اثر اصابت تركش و بمباران شیمیایی شهد نوشین شهادت را نوشید .

وصیت نامه شهید خدائی

و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلوكم و لا تعتدو اوان الله لا یحب المعتدین

در راه خدا با آنانكه به جنگ و دشمنی برمیخیزند جهاد كنید لكن ستمكار نباشید كه خداوند ستمكاران را دوست ندارد . با نام خدا و با یاد خداو با درود بر رهبر كبیر انقلاب اسلامی امام خمینی و با درود به روان پاك شهیدان و با درود بر مادران عزیز و جگرگوشه از دست داده و بایاد كمر شكستة پدرانِ جوان از دست داده چند كلماتی را بعنوان وصیت به آنها عرضه میدارم . از آنجاكه خداوند در قرآن كریم می فرمایند بر علیه كسانی كه به جنگ و دشمنی علیه اسلام بر میخیزند جهاد كنید . ای مردم نباید ما هم مثل مردم كوفه باشیم ما اولاً با خدا و ما با امام خود عهد و پیمان بسته ایم كه دنباله رو سیدالشهداء باشیم و ما مسلمین نگذاریم قبله گاهمان بدست دشمنان اسلام نابود شود باید تمام شمشیرها را از غلاف بیرون آوریم و بر علیه یزید زمان به جنگ رویم كسی كه در راه خدا میرود سختی می بیند .

برادرم مگر چیزی از مردن بیشتر است . ای اهل ایمان مگر این زمان با زمان امام حسین و دیگر امامان چه تفاوتی دارد بخدا كه زمان همان زمان امام حسین (ع) است و من آنقدر به جبهه میروم و میجنگم تا شهید شوم و ای جوانان نكند در رختخواب ذلت بمیرید كه حسین(ع) در میدان نبرد با ستمگران شهید شد . ای ملت شهید پرور و قهرمان مبادا خدای ناخواسته از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری كنید كه فردا قیامت در محضر خدا نمی توانید مبادا خدای ناخواسته از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری كنید كه فردای قیامت در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید كه تحمل 72 تن شهید را نموده است همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه های نبرد بفرستید و جسدهای آنرا تحویل نگیرید همینطور كه مادر وهب فرمود سری را كه در راه خدا دادم پس نمی گیرم برادران دعا را از یاد نبرید كه بهترین درمان برای تسكین دردهاست .

و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنانتان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از همدیگر و از روحانیت متعهد جدا نكنند كه اگر جدا كردند روز بدبختی شما و جشن ابرقدرتهاست  : حضورتان را در جبهه های حق علیه باطل حفظ كنید و در شخصیت امام امت بیشتر دقیق شوید و سعی كنید عظمت او را بیابید و خود را تسلیم خدا سازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ كنید كه اگر فیض شهادت نصیبم گشت آنانكه پیرو خط امام حسین نیستند و به ولایت اواعتماد ندارند بر جنازة من حاضر نشوند اما باشد كه دهها شهید آنانرا متحول سازد و به رحمت الهی نزدیك شوند و سلام مرا به رهبربرسانید و بگوئید تا آخرین قطرة خونم سنگر اسلام را ترك نكرده و نخواهم كرد .

ما با خدای خویش عهد و پیمان بسته ایم كه دنباله رو سیدالشهداء باشیم كه در تمام عاشوراها و در تمام كربلاها با حسین همراه باشیم و سنگر او را خالی نكنیم تا هنگامیكه همة احكام اسلام زیر پرچم امام زمان (عج) پیاده شود . ای انسانهای روی زمین بدانید كه شما برای آخرت آفریده شدهاید نه برای دنیا ی مادی برای نیستی نه برای هستی . و برای مردن نه برای زندگانی . و در جای كوچ میباشی و در سرای موقت و در راه بسوی آخرت هستی و تو رانده مرگی كه گریة زنده از مرگ رهائی نمی یابد و جویند آنرا از دست نمی دهد و ناچار مرگ اورا در مییابد . پس بترسید از اینكه مرگ تو را دریابد و شما در حال گناه باشید .

و اما دربارة پدر و مادر عزیزم :

پدر و مادر مهربانم مرا حلال كنید . پدر و مادر دست و بازوی توانمندم گر چه با زحمت و رنج مرا بزرگ كردید ولی این همه زحمات و تحمل سختیها را به خدا بسپارید و گرچه در ظاهر ثمری ازمن ندیده اید ناراحت نباشید . چرا ما كه باید بمیریم در راه خدا كشته نشویم . بنده از تمام ملت ایران بخصوص منطقة شوشتر و گتوند و عقیلی و خصوصاً فرماندهان گردان مالك اشتر و از تمام برادران و خواهران تقاضای بخشش می نمایم و از برادرانم میخواهم كه راه مرا ادامه دهند خدایا از تو طلب بخشش و مغفرت مینمایم .

خـدایا شكر كه ما را رزمندگان امام زمان قرار دادی . و در آخر نوحه كفن بدوز بهرتنم مادر مگر عزیزتر از علی اكبرم مادرم .خوانده شود .

دعاگوی شما   محمـــد علــــی خدائـــی