تبیان، دستیار زندگی
اخلاصی که تیم سازنده فیلم روز واقعه داشتند با میزان عشق و علاقه عوامل این فیلم در هر دو مشترک است. البته فیلم حضرت محمد(ص) به مراتب با بنیه‌ی مدیریتی بالاتری ساخته می‌شود. ضمن آن‌که همه‌ی ما داریم خیلی خیلی یاد می‌گیریم و برای همه‌ی ما این پروژه خیلی آموز
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گفت و گو با بازیگر نقش عبدالمطلب

گفت‌وگو با علیرضا شجاع نوری، بازیگر نقش عبدالمطلب در فیلم حضرت محمد(ص)


علاقه‌مندان به سینما شجاع‌نوری را با بازی او در فیلم سینمایی «روز واقعه» می‌شناسند و جدی‌ترها و حرفه‌ای‌ترها با اقداماتی که در معرفی سینمای ایران به خارج از کشور انجام داده است.


علیرضا شجاع نوری؛

شجاع‌نوری فارغ‌التحصیل ادبیات ایتالیایی از دانشگاه تهران و هنرهای دراماتیک از دانشگاهUDCاست و کار سینما را با بازی در فیلم «بی بی چلچله‌« کیومرث پوراحمد آغاز کرد. به عنوان تهیه کننده کارهای درخور توجهی نظیر باباعزیز، صندلی خالی، فرش باد، یه بوس کوچولو و... انجام داده و در عین حال به عنوان بازیگر نیز کارهای مهمی نظیر تردید، سریال سربداران، شیر سنگی مسعود جعفری جوزانی و... را در کارنامه دارد. او در این سال‌ها که نسبت به سال‌های گذشته فراغت بیشتری دارد، بیشتر روی بازیگری تمرکز کرده و احتمالا باید در آینده منتظر کارهای بیشتری از این چهره‌ی خوش‌سیما و توانای سینمای ایران در زمینه‌ی بازیگری باشیم. با او درباره‌ی بازی‌اش در نقش عبدالمطلب در فیلم حضرت محمد(ص) که به کارگردانی مجید مجیدی در حال تولید است، صحبت کردیم که در ادامه خواهید خواند.

آقای شجاع نوری. می‌خواهیم درباره‌ی فیلم حضرت محمد(ص) با شما صحبت کنیم که شما در آن نقش حضرت عبد‌المطلب را بازی می‌کنید.

من راجع به این فیلم اجازه ندارم صحبت کنم.

راجع به خود فیلم حرف نمی‌زنیم. بیشتر در مورد حواشی فیلم و در مورد خودتان حرف می‌زنیم.

بله. در خدمتم.

به نظر شما، این‌که شما برای نقش‌های مذهبی و روحانی انتخاب می‌شوید، به خاطر فیزیک شماست یا علاقه‌تان؟

فکر می‌کنم بیشتر به خاطر یک شانس است و یک سعادت.

این یک بخش قضیه است؛ اما به هر حال به خود شما هم مربوط می‌شود.

بعد از این سعادت و شانس، فیزیک هم هست که به دنبال همان می‌آید.

اما نکته‌ای هم وجود دارد و آن این که شما همیشه در متن سینما و تلویزیون بودید و همیشه به عنوان یک شخصیت مهم و تأثیرگذار در آن حضور داشتید و با توجه به توانایی و علاقه‌تان به بازیگری، طبیعتا می‌توانستید در خیلی از نقش‌های دیگر هم بازی کنید؛ اما شما انتخاب کردید و بازی کردید.

راست می‌گوئید. این بوده اما به هر حال این‌که چه کار‌ها و فیلم‌هایی هم سر راه آدم قرار بگیرد، خیلی مهم است. من در سیزده سالی که در فارابی بودم و بعد در چند سال بعد از آن، مشغول فعالیت در زمینه‌ی حضور بین‌المللی سینمای ایران بودم و این چیزی بود که خودم آن را به وجود آورده بودم؛ بنابراین خودم خیلی دوست داشتم که سینما در آن طرف مرز‌ها هم موفق باشد. من خودم رابه نوعی وقف این کار- یعنی معرفی سینمای ایران- کرده بودم. طبیعتا در آن زمان خیلی از فیلم‌ها به من پیشنهاد شد؛ اما من گرفتار کار بودم و نتوانستم در آن‌ها بازی کنم.

من در سیزده سالی که در فارابی بودم و بعد در چند سال بعد از آن، مشغول فعالیت در زمینه‌ی حضور بین‌المللی سینمای ایران بودم و این چیزی بود که خودم آن را به وجود آورده بودم؛ بنابراین خودم خیلی دوست داشتم که سینما در آن طرف مرز‌ها هم موفق باشد.

کدام نقش به شما پیشنهاد شده بود؟

مثلا همان نقشی که آقای تارخ بازی کردند؛ فیلم مادر.

البته آن نقش هم یک حالت روحانی و مثبت داشت. بنابراین اکثر این انتخاب‌ها به نوعی به فیزیک‌تان هم مربوط می‌شود. یعنی چهره‌تان اجازه می‌دهد که شما برای نقش‌هایی که مثبت هستند انتخاب شوید.

بله. طبیعی است.

آن موقع می‌دانستید که دارید کار خاصی انجام می‌دهید که به نفع کلیت سینمای ما است. اما حالا چطور؟ آیا وقتی آن فیلم‌ها را می‌بینیدپشیمان نمی‌شوید؟

پشیمان که که نه. چون هم آقای تارخ آن نقش را خیلی خوب بازی کردند و هم این‌که سینمای ایران در دنیا به خوبی معرفی شد. حیف بود اگر این سینما به دنیا معرفی نمی‌شد.

اولین فیلم بزرگی که بازی کردید «شیر سنگی» بود. درست است؟

نه. قبل از آن «دست نوشته‌ها» را بازی کردم. در همه‌ی فیلم‌هایی که بازی کردم تا الان که در خدمت شما هستم هیچ‌وقت این‌طور نبود که از وقتی دارند سناریو را می‌نویسند، به من بگویند ما این نقش را برای تو می‌نویسیم و می‌خواهیم تو در این نقش بازی کنی. اتفاقا اغلب فیلم‌هایی که عذرخواهی کردم و بازی نکردم همین فیلم‌هایی بودند که بر اساس من و کاراکتر من می‌نوشتند. من می‌گفتم لطف کنید و ننویسید. مثلا فیلم «شب یلدا»ی آقای پوراحمد همین‌طور بود. ایشان خیلی به من لطف داشتند و گفتند می‌خواهیم تو این فیلم را بازی کنی؛ اما من گفتم خواهش می‌کنم این کار را نکنید چون من به شدت گرفتار کار هستم. غیر از آن فیلم‌هایی که بازی کردم، فیلم‌هایی بود که در دقیقه نود آمدند سراغ من و گفتند هر کس دیگر که فکر کردیم نشد یا کسی را پیدا نکردیم یا کسی مناسب نبود یا فیزیکش نمی‌خورد یا... بنابراین حتما باید در این فیلم بازی کنی چون ممکن است این پروژه بخوابد.

علیرضا شجاع نوری؛

از جمله روز واقعه؟

بله. از جمله یا به طور اخص «روز واقعه». برای روز واقعه یک روز آمدند دفتر من در فارابی و گفتند ما از چهار صد نفر تست گرفتیم. با وجود آن‌که آقای بهشتی مخالف هستند که تو در فیلم بازی کنی، آمدم بگویم که هیچ چاره‌ای نیست. چند سکانس از فیلم ساخته شد و حدود پانزده میلیون آن زمان برای فیلم خرج شده و همه چیز آماده است و تو اگر نیایی بازی کنی فیلم ساخته نمی‌شود بنابراین من رفتم و بازی کردم.

به نسبت مشغله‌های آن موقع، الان دوره‌ی فراغت شماست. درست است؟

بله. سینمای‌ ایران در خارج از کشور به سر انجامی رسیده و دیگر آن وظیفه از من ساقط شده و دیگر اظطرار و وظیفه‌ای در آن مورد نداریم. یعنی درخت‌های آن باغ قوی و تناور شده‌اند و نیاز به مراقبت دائم ندارند؛ بنابراین او می‌تواند برود دنبال کار خودش و من هم بروم دنبال کار خودم. حالا من بیشتر روی بازی تمرکز می‌کنم.

الان تمرکز‌تان روی بازی است یا تهیه ‌کنندگی؟

الان اولویت دوم من تهیه کنندگی و اولویت اول هم بازیگری است. تهیه کنندگی هم کماکان در وظیفه‌ی من هست و اگر فیلمی پیش بیاید که فیلم خوبی باشد و چاره‌ی دیگر برای ساخت آن نباشد، جز آن‌که من تهیه‌اش کنم، این کار را می‌کنم.

در فیلم حضرت محمد(ص) در نقش عبد‌المطلب بازی می‌کنید. آیا در انتخاب شدن برای این نقش هم به توفیق قایل هستید؛ یا اینکه آقای مجیدی هم فیزیک یا بازی شما را مدنظر داشتند؟

نه ‌نه. من از اول مد نظر نبودم. اما در اثر اتفاقاتی که افتاد به ناگهان فکر کردند که به من بگویند. آقای مجیدی مرا می‌شناختند و به هر حال سعادتی پیدا کردم که در این نقش و در این پروژه حضور داشته باشم.

الان این پروژه در چه مرحله‌ای است؟ خود شما از این کار رضایت دارید و از کار کردن در آن لذت می‌برید؟

فوق‌العاده لذت می‌برم. فوق‌العاده لذت می‌برم. خیلی خیلی لذت می‌برم. میزان لذتی که از همکاری با این پروژه می‌برم قابل وصف نیست و امید دارم که نتیجه‌ی کار هم همین‌گونه باشد.

این کار با فیلم‌های دیگری که قبلا در ژانر مذهبی ساخته شده بود، چه تفاوت‌هایی دارد و ویژگی آن چیست که بتواند این ژانر را دچار تحول یا پیشرفت بیشتر کند؟

من در جریان فیلم‌های مذهبی دیگری نیستم و فقط در جریان «روز واقعه» هستم. در روز واقعه اگر نگویم موفق‌ترین‌، می‌توانم بگویم یکی از موفق‌ترین فیلم‌های مذهبی بوده که تا حالا ساخته شده. اگر بخواهم آن را با این فیلم مقایسه کنم فرق‌شان در مدیریت پروژه است و الا اخلاصی که تیم سازنده فیلم روز واقعه داشتند با میزان عشق و علاقه عوامل این فیلم در هر دو مشترک است. همان‌طور که گفتم تنها تفاوت در نوع مدیریت و حجم پروژه است؛ که فیلم حضرت محمد(ص) به مراتب با بنیه‌ی مدیریتی بسیار بالاتری ساخته می‌شود. نکته‌ی مهمی که در فرق بین فیلم «روز واقعه» و این فیلم وجود دارد این است که فیلمنامه آن فیلم حدود ده سال قبل از آن توسط استاد بیضایی نوشته و منتشر شده بود و خیلی‌ها آن را خوانده بودند؛ اما در این فیلم، کسی از فیلم نامه‌اش خبری ندارد.

بله. همین‌طور است. انشاءالله همه باید صبر کنند تا فیلم بیرون بیاید... از گروه همکاران به خصوص بازیگران فیلم بگویید.

خیلی گروه خوبی است. بچه‌های خوبی همراه این پروژه هستند که کارشان را خیلی خوب بلد هستند و خیلی هم خوب دل به کار داده‌اند و فکر می‌کنم آن‌ها هم مثل من خیلی خوشحال و راضی هستند از همکاری با این پروژه. ضمن آن‌که همه‌ی ما داریم خیلی خیلی یاد می‌گیریم و برای همه‌ی ما این پروژه خیلی آموزنده است. من بیشتر از همه دارم یاد می‌گیرم.

گویا این فیلم درباره‌ی‌ کودکی حضرت رسول(ص) است. حضور حضرت ایشان در پروژه به چه صورت نشان داده می‌شود؟

این‌ها از جمله نکاتی درباره‌ی این پروژه است که من نمی‌توانم در موردشان پاسخ بدهم.

فیلم در چه مرحله‌ای است؟

فکر می‌کنم روز‌های آخر فیلم‌برداری است.

برنامه‌ای برای نمایش آن در نظر گرفته نشده؟

هنوز خیلی برای اتمام کار مانده. مونتاژ، صدا گذاری و بقیه‌ی مراحل آن هنوز باقی مانده است.

بخش سینما و تلویزیون تبیان


منبع:لوح