انواع نوشته
اهداف یادگیری:
آشنایی با انواع زبان و ویژگی هریک از آنان
وقتی می خواهیم درباره ی انواع نوشته سخن بگوییم باید به چند فاکتور دقت کنیم:
وقتی نوشته های یک روزنامه و یک رمان و گزارش خبری را می خوانید، درمی یابید که این نوشته ها هریک ویژگی هایی دارند که با دیگری متفاوت است، مثلا نوشته های یک رمان تفاوت بسیار زیادی با یک گزارش خبری دارد و علت آن این است که فاکتورهایی که در بالا برشمردیم در این نوشته ها با یکدیگر متفاوت است.
اگر بخواهیم نوشته ها را دسته بندی کنیم باید با توجه به هریک از فاکتورها چنین بگوییم:
به اعتبار گونه های زبان: علمی/ ادبی / اداری/ گفتاری یا محاوره ای/ کودکانه/ مطبوعاتی
به اعتبار طرز بیان : طنز/ جد
به اعتبار قالب: مقاله/ گزارش/ نامه/ نمایش نامه، فیلم نامه/ قطعه ی ادبی/ داستان، رمان/ سفرنامه/ زندگی نامه
زبان مطبوعاتی همان زبان رسانه های از جمله روزنامه ها، مجلات کثیرالانتشار می باشد.
زبان گفتاری همان زبان محاوره ای است که در برخی از داستان ها از آن استفاده می شود.
زبان محاوره دارای ویژگی های زیر است:
زبان محاوره موجب می شود نوشته ساده تر و قابل فهم تر شود اما نمی توان در تمام نوشته ها از آن استفاده کرد بلکه تنها در نمایش نامه ها و داستان ها می توان آن را به کار برد.
زبان کودکان نوع دیگر زبان است که در آن از واژگان و تعابیر و اصطلاحات ساده و بی ابهام و روشن متناسب با فهم کودک استفاده می شود.
در زبان کودکان، بیان صمیمی و عاطفی و متناسب با ذوق و علاقه ی کودکان است.
و اما نوشته ی معیار که نگارش رسمی فارسی زبانان است نیز ویژگی هایی دارد:
اکنون به نوشته های زیر دقت کنید تا تفاوت هریک را دریابید:
زبان نوشته ی بالا کودکانه است.
زبان نوشته ی بالا معیار است.
زبان نوشته ی بالا محاوره ای است.