درخواست كن تا به تو داده شود!!

فلسفه دعا و نیایش

انسان براى تقویت اراده و برطرف كردن ناراحتى ها به تكیه گاهى احتیاج دارد و براى اینكه از اضطراب و دلهره و تاریكى ها بدرآید و به آینده امیدوار شود، نیازمند به یك ارتباط معنوى است و دعا چراغ امید را در دلِ انسان روشن مى سازد.

افرادى كه دعا و نیایش را فراموش كنند، با عكس العمل هاى نامطلوب روانى و اجتماعى مواجه خواهند شد. در جامعه اى كه مردمش بى نیاز از دعا باشد، معمولا در آن جامعه فساد رواج پیدا مى كند، آنان كه براى دعا اثر تخدیر قائل اند و مى گویند كه دعا مردم را از كار و كوشش و استفاده از وسایل پیشرفت باز مى دارد، معناى دعا را نفهمیده اند، زیرا معناى دعا این نیست كه از ابزار و علل طبیعى دست بكشیم و به جاى آن دعا كنیم، بلكه مقصود این است كه بعد از آنكه نهایت كوشش خود را در استفاده از همه ابزار موجود به كار بستیم، آنجا كه دست ما كوتاه شد و به بن بست رسیدیم، به سراغ دعا برویم.

نیایش، در عین حال كه براى انسان آرامش را به ارمغان مى آورد، باعث شكوفایى قواى مغزى او مى شود، و از دیگر سو، توجه و شایستگى بیشترى براى درك فیض خداوند پیدا مى كند همچنین دعا، بهترین نوع عبادت و خضوع و بندگى است و انسان با دعا، توجه تازه اى به ذات خداوند پیدا مى كند.

كسانى كه مقام و منزلت دعا و معنا و مفهوم آن را درك نكرده اند، مى گویند: دعا، با مقام رضا و تسلیم در برابر اراده خداوند منافات دارد و حال آنكه گفته شد كه دعا، نوعى كسب قابلیت براى تحصیل سهم زیادتر از فیض پروردگار است و كسى كه مى خواهد چنین فیضى را كسب كند، بیشترین تسلیم را در برابر قوانین آفرینش دارد و رسیدن به آن مقام، سۆال كردن از خداوند است و خودِ خواستن یك نوع تسلیم و خضوع در برابر فضل و كرم خداوند است.

عَنْ اَبى عَبْدالله (علیه السلام) قالَ: اِنَّ عِنْدَالله عَزَّوَجَلَّ مَنْزِلَةً لایَنالُ اِلاّ بِمَسْأَلَةِ وَ لَوْ اَنَّ عبداً فاهُ وَلَمْ یَسْألْ لَمْ یُعْطَ شَیْئاً فَسْئَلْ تُعْطَ; امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: همانا نزد خداوند مقاماتى است كه كسى به آن نمى رسد، مگر به درخواست و دعا كردن; و اگر بنده اى دهان خود را ببندد و درخواست نكند، چیزى به او داده نشود، پس درخواست كن تا به تو داده شود. (أصول كافى، كتاب الدعا، باب فضل الدعا، ح 3)

عَنْ اَبى عَبْدالله (علیه السلام) قالَ: مَنْ لَمْ یَسْأَلِ الله عَزَّوَجَلَّ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ افْتَقَرَ; امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: هر كه از فضل خداوند عزّوجلّ درخواست نكند، نیازمند و فقیر گردد. (أصول كافى، ج 2، ص 339، ح 4)

و حالا چند سوال در باب دعا از محضر مبارک آیة الله مکارم شیرازی(دام ظله):

استفاده از غذای حلال و توبه جدی از گناهان از مهم ترین شرایط استجابت دعاست.

به قصد زیارت مطلقه مانعى ندارد، و بهتر است به قصد رجا خوانده شود.

تقدیر الهی در بسیاری از اوقات مشروط به شرایطی است که یکی از آنها دعا است.

منابع:

پایگاه اطلاع رسانی آیة الله مکارم شیرازی(دام ظله)

کتاب رمضان ماه خدا ـ حسنعلی و زین العابدین احمدی

سایت شیعه سرچ