آهنی‌ها به ما شبیه‌تر می شوند

انسان می تواند ربات ها را در زمینه های مختلف به كار ببرد اما اگر این ربات دچار خطا یا اشتباه شود كسی ربات را مسئول اتفاق پیش آمده نمی داند چرا كه كنترل ربات به دست انسان است .

زمانی که یک ربات قادر به صحبت کردن، لمس كردن، شرکت در تعاملات اجتماعی و ... باشد این مسئله پیش می آید كه افراد زیادی این ربات های  انسان نما را تا حدی مسئول رفتار و یا اشتباهاتشان بدانند .

وقتی انسان ها با هم ارتباط برقرار می کنند حرکاتشان عموما متناسب با حرفهایی است که میزنند .

اما این موضوع درباره ارتباط بین انسان ها و ربات ها چگونه است ؟ ربات ها چطور می توانند مکالمه غیر کلامی با انسان ها برقرار کنند ؟ .

ایجاد یك زبان مخصوص ربات ها می تواند به درك بهتر مفاهیم كمك كند .

روبات ها برای اینکه بتوانند با یکدیگر ارتباط کلامی برقرار کنند دارای یک میکروفن و بلندگو هستند و زمانی که روباتی خود را در موقعیتی ناشناخته و جدید ببیند، واژه ای را برای توصیف این موقعیت خواهد ساخت، این واژه ها از ترکیب اتفاقی حروف مختلف ابداع می شوند.

وجود یك اسكلت انسانی برای ربات می تواند مرز میان این دو را تا حدودی كم كند .

وجود ساختارهای شبه استخوان، ماهیچه و زردپی، بدن مصنوعی  و هوش مصنوعی ربات ها می توانند حرکت‌های بدن انسان را با جزئیات فوق‌العاده تقلید کند. این روباتECCEROBOT  نام دارد و مجهز به مشابه مصنوعی استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، و زردپی‌های انسان است که به وی امكان حرکاتی شبیه ‌انسان را می‌بخشد . این ربات به منظور خلق یک روبات تقلید كننده از انسان طراحی شده است .

یك پوست مصنوعی برای روباتها با وجود شباهت هایی به پوست انسان می تواند كاربردهای جدیدی در ربات ها پدید آورد .

این پوست جدید روباتیك كه بیولوید روبات نام دارد، یك ورق شش ضلعی یا صفحه مدار پنج سانتی‌متر مربع است. هر مدار كوچك مداری است که از چهار حسگر مادون قرمز تشكیل شده كه هر چیز نزدیكتر از یك سانتیمتر را شناسایی می‌كنند. این روبات با شش حسگر حرارتی و یك شتاب ‌سنج تجهیز شده كه به آن اجازه می‌دهد تا با دقت حركت اندام را منطبق كرده و بفهمد كه كدام بخش بدن حركت كرده است. این صفحات، ورق به ورق در كنار هم قرار گرفته و یك ساختار مسطح را شكل می‌دهند .

این ورقه لاستیکی شامل نانوتیوبهایی است، که اجازه می دهد تا هدایت الکتریکی حتی در حالت کشیدگی بسیار، برقرار گردد .

انسان ها قادر به تشخیص اجسام مختلف چه از نظر دیدن و چه از نظر لمس با انگشت هستند.

انگشت رباتیک طراحی شده از نظر ظاهری بسیار شبیه به انگشت انسان می باشد و از مواد پوستی اسفنجی و منعطف با برآمدگی هایی شبیه به اثر انگشت تشکیل شده است که این پوسته با استفاده از مایع مخصوصی پر شده است. هنگامی که این انگشت بر روی سطح خاصی کشیده می شود، بافت ماده لمس شده باعث لرزش پوست آن می شود. یک هیدروفون (سخت افزار شنیداری که در مایع قرار گرفته است) با ثبت این لرزش ها قادر به تشخیص نوع ماده خواهد بود.

ایجاد حسی مانند بینایی در ربات ها می تواند قابل توجه باشد .

QBO مجهز به الگوریتم های ویژه تشخیص نوری است که به آن کمک می کنند با نگاه به آینه خود را بشناسد .

این روبات با استفاده از الگوریتم های  SURF ساخته شده است. این آلگوریتم ها به روبات اجازه می دهند که هویت دقیق موجودی که در برابرش می بیند را از طریق فناوری تشخیص نوری تعیین کند.

QBO با استفاده از پردازش منحنی ها، خطوط و نقطه ها می تواند یک پایگاه اطلاعاتی دایره المعارفی را از آنچه که می بیند ایجاد کند .

و در آخر جالب است بدانید اغلب اوقات ربات‌های انسان نما بسیار پیچیده تر از گونه‌های دیگر ربات‌ها می باشند .

منابع:

A Robot with a Human Skeleton "By Clay Dillow" E-Skin for Robots Could Lead to Touchy-Feely Prosthetics for Humans

CNET