بیا قابل عشق را ندارد ....

برداشتی از دعای شریف عهد

اللهم طال الانتظار(1)

ای پروردگار زمان چه می شد اگر این ساعات ، گذری شتابنده تر می داشت ؟ ای خداوند آسمان چه می شد اگر این سیه ابرها را کنار می زدی ازبیاض جبهه آفتاب؟ لحظات انتظار هریک به قدر سالها از برابرمان می گذرند لبخند به نام او شکسته سخن از او راندن در حبس صندوقخانه ها ست دیر شد .... دیر شد ....

الهم اصلح عبدک وخلیفتک (2)

آنگونه که راه برهزاران گزیده ات گشودی آنچنانکه تصویر صلاح به سفیرانت نمایاندی او را نیز نگاه خویش بدرقه راه کن آغوش تایید آسمانیان را به پیشبازش روانه دار وروح القدس را ندیم تنهایش ساز که خودت می دانی مینای خاطر او هرگز روی سنگریزه شرک ندید خودت می دانی زانوانش هرگز از سجده گاه دوری نجست زبانش ازذکر فاصله نگرفت وکرانه ایمانش تا آنسوی کتب و رسل آسمانیت رسید .

ومنزل التورات والانجیل والزبور

بوستان یاس تصورم امسال بی نصیب از گل به گوشه تشویش خزنده و تنها رزق من اینروزها تک دانه هایی است که گاه گلدان یاس رازقی بردست می گیرد تو هم که نیستی تادستی برسراین همه شاخسار بی بار بنوازی انعکاس هق هق من دراین دقایق طاقت شکن به گوشت می رسد ؟ اگر نمی خواهی بشنوی بگو دست کم ، پرده داران سرایت مرا به بیرون درنرانند همینکه اینجا بنشینم این دیوارهایی که بوی تورا می دهند آنقدر با ناله هایم مانوس هستند که صدایم را ثبت کنند وهرگاه حوصله ام را داشتی برایت باز تابند پیش از این آنزمان که برهمه چیز این دنیا جز تو تکبیر زدم می دانستم سر برآستانه ات گذاشتن وغرق بوسه اش کردن رخصتی نیست که به هرکس دهی یعنی نه اینکه دلی را لیاقت این مواجهه باشد که توخود قلب برمی چیدی ودل می ربودی چون کبوتری که ازمیان خاک وخل دانه بردارد ..... وحالا که مرا از آستانه به اندرون برده ای وقتی به این گذار خیال انگیز چشم می اندازم ازخودم خجل می شوم توکه جای خود داری رویم نمی شود نگاه درنگاهت دوزم تویی که به هر بهانه ای برایم هدیه ای می فرستی وروز وشب وپایان صفحه بی آنکه اندیشه من نقشی زده باشد مزدم را میان پرنیانی می گذاری وبه همراهی لبان لبریز از گلخندنت پیش می نهی :

بیا قابل عشق را ندارد .... و من غرق در عرق شرم اکنون میان صحنه خانه کنار محبوبه ها نشسته ام و افسوس بر ناسپاسی خویش می خورم سوز دل آنگاه بیشتر می شود که سواران ابلیس برخاک تازه بذر پاشیده ات عزم ترکتازی کنند آنگاه اگر تو هم نخوانده باشی و نخواسته باشی راهی می ماند؟ باید ایستاد و مظلومانه به یغما رفتن هر چه اندوخته را تماشا کرد اما اینها همه افکاری است مملو از وهم و حقیقت مرزبانی توست از آنانکه سرپناه محبت بر سرزمین صبوریت ساخته اند ولی مگر این خیال مال من است ؟ هزاران مدعی دارد از نفس اماره بگیر تا گرد صحنه ها و سخن هایی که تصلب شریانهایم را سبب شده اند می دانم همه اینها از رکود است اشکهای چلچراغ از سکون است که غبار می گیرند ورنه اگر از پا ننشینم اینهمه بیهودگی به پیکارم نمی آید هور نورافشان من دلم برایت یک ذره شده واین ذره را گر به سیمای صمیمت بنگری نامش دیگر خورشید است مرا معلق درهوای خویش نخواه به انگشت اشاره بخوانم تا شتابان مسافر شوم وتاقاف عشق رحلت کنم این دیار که می بینی بی تابستان آشنایان توست ورنه غریبه ها زندگیشان را می کنند کارشان تا کار تونیست رویشان بدان سوست تمام حرف همین است تورا سوگند به شکنج دلجوی زلفت کار ی نکنی روزی بیاید با تواحساس غریبی کنیم ....

گیرم پنجه تحریف حنجره وحی را بفشارد اما با گشودن زبور صوت دلکش داود نیوشیدن دارد و این از آن روست که از تو می سراید سرودش معماریست آمده به مرمت دیوار فروریخته یقین. می خواند ومی خواند ومن ذوق می کنم که و عده آمدنت چه قدمتی دارد : «تومها را به انصاف داوری خواهدکرد آسمان شادی کند وزمین مسرور گردد دریا وپری آن غرش نمایند صحرا وهرچه درآنست به وجد آید آنگاه تمام درختان جنگل را ترنم خواهد نمود به حضور خداوند زیرا که می آید ... شریران منقطع خواهند شد... وصالحان را خداوند تایید می کند»(3) این داود دمی که توداری مرایاد مناجاتهای نخلستانی می اندازد حیف که بغض راه صدایت را بی رحمانه بسته است وصدایت دراشک از هم می درد اما انگار نوای وجد آورت اینگونه با حال وروز من هم آهنگ تراست ای مسیحا زود است برای ازاهل این خاکدان رستن وپا درطریق افلاک نهادن همین جا کنار بسترم بنشین وبرای بالا رفتن تب تقلایم دعا کن اگر تا حالا نیامده ای ولی حواریون دست به دست شقایق بشارت تورا تر وتازه به من رسانده اند :«همچنانکه برق از مشرق ساطع شده تا به مغرب ظاهر می شود وظهور پسر انسان نیز چنین خواهد شد اما از آن روز وساعت هیچکس اطلاع نداردحتی ملائک آسمان ... پس شما حاضر باشید زیرا درساعتی که گمان نبرید پسر انسان می آید(4) .... «کمرهای خودرابسته چراغهای خودرا افروخته بدارید وشما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خودرا می کشند ... »(5)

عجبا انگار این کلمات تنها به خطاب به من دارد نگاه کن : خوشا به حال آنانکه آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد ...»(6) گر حرارت بازدم تونبود تا حال دراین انجماد نام تو را نبردن خون از رمق دویدن دررگها می افتاد وپس از این تویی که باسیلی ابتلا باید نگذری به خواب روم وهمانند این مردگان مانده دربرف زنده به گور شوم .

السلام علیک یا وعدالله الذی ضمنه (7)

خدا خود، تضمین تورا از عالم ارواح وپیش از آن به ما داده واکنون نیز که دررحم دنیاییم دل خوشی مان تنها همین است بیا تا آیت سفر پیدایش تورات به تفسیر ، پدیدار شود : ای ابراهیم به ذریه تواین زمین را می بخشم تمام این زمین را که می بینی به تو وذریه توتا ابد خواهم بخشید » (8) تونیز به ما ببخش سرکشی را بیا ودیده عفو برهم گذار از بی معرفتیمان وما درختان خشیکده را شکوفه به دامن ریز

عظم الذنب من عبدک فلیحسن العفو من عندک یا کریم (9)

پی نوشتها:

1- زیارت سرداب مطهر ، مفاتیح الجنان : خدایا انتظار طولانی شد

2- جمال الاسبوع ص 413 خدایا امر ظهور بنده وخلیفه خودت را اصلاح کن ( دعای منقول از امام رضا)

3- زبور داوودمزمور 69 بندهای 10 تا13 ومزمور 37 بندهای 9تا 18

4- انجیل متی فصل 24 بندهای 27 تا 45

5- انجیل نوقا فصل 12 بندهای 35و36

6- همان

7- زیارت آل یس مفاتیح ا لجنان سلام برتو ای وعده تضمین شده الهی

8- تورات سفر پیدایش ، فصل 12 بند 7

9- ذکر سجده پس از نماز زیارت کاظمین علیه السلام مفاتیح الجنان گناه بنده بزرگ است پس باید عفوت نیکو باشد ای بزرگوار

منبع : میثاق وسپیده صفحه 22 تا 26

نویسنده : سعید مقدس