چالش های پیش روی رویکرد مبتنی بر بازی در یادگیری

بازی های دیجیتال حیطه وسیعی از تکنولوژی را در بر می گیرند که شامل بازی های ویدئویی یا کنسولی (مانند بازی های PlayStation)، بازی های رایانه ای و بازی هایی که توسط ابزارهای قابل حمل انجام می گیرند، می باشد.

محبوبیت بازی ها در فرهنگ رایج باعث ایجاد این سۆال در اذهان مربیان می شود که چگونه می توان از این بازی ها برای پیش برد اهداف آموزشی در کلاس درس استفاده کرد؟

تلاش برای پاسخ به این سۆال باعث ایجاد صنعت «آموزش و سرگرمی^[1]» در بسیاری از کشورها شده است. این صنعت به دنبال ساخت بازی هایی است که به طور مشخص برای کمک به افراد در جهت آموختن محتوا و مهارت های خاص طراحی شده اند.

بر خلاف بازی های تفریحی که هدفی جز کسب درآمد برای طراحانشان ندارند، بازی های آموزشی بسیار ساده هستند، چرا که بودجه نسبتاً کمی برای طراحی و توسعه آن ها در نظر گرفته می شود. این امر می تواند یکی از دلایلی باشد که این بازی ها هنوز موفقیت چشم گیری نداشته اند.

یکی دیگر از عواملی که باعث شکست این گروه از بازی ها می شود این است که هدف آموزشی در بسیاری از آن ها واضح و مشخص است، در حالی که در یک فضای قدرتمندتر، بازی های آموزشی تعاملی می توانند هدف آموزشی را در پس یک دنیای مجازی پنهان کنند و به این ترتیب یک فرصت استثنایی برای یادگیری فراهم کنند.

چالش های پیش روی رویکرد مبتنی بر بازی در یادگیری

محققان و معلمانی که تجاربی از این رویکرد آموزشی داشته اند، موانعی را برای هماهنگی و استفاده از این روش در کلاس برشمرده اند که شامل درس های کوتاه و محتوای آموزشی کم، عدم تناسب فضای فیزیکی، اختلاف بین توانایی دانش آموزان مختلف در انجام بازی های رایانه ای، هزینه های نصب و راه اندازی و زمان لازم برای آمادگی معلم می باشد.

موانعی که بیش تر به آن ها اشاره شده در گروه های زیر می گنجند:

برنامه آموزشی

چالش پیش روی معلمان این است که تشخیص بدهند یک بازی چگونه می تواند با برنامه آموزشی دانش آموزان هماهنگ شود و به اهداف آن کمک کند.

دشواری گنجاندن برنامه بازی در ساختار زمانی روزانه در مدرسه و در کلاس های 45 دقیقه ای یکی دیگر از موانعی است که در برخی تحقیقات به آن اشاره شده است

مسائل مرتبط با بازی

چالش معلمان در شناسایی و تشخیص دقت و تناسب محتوای بازی با نیازهای آموزشی دانش آموزان محتوای نامربوط یا بی استفاده بازی ها که قابل حذف نیستند

مسائل نگرشی

متقاعد کردن مدیران و اولیای دانش آموزان به این که استفاده از بازی ها در کلاس ارزشمند است.

پشتیبانی معلمان

کمبود زمان در دسترس معلمان برای یادگیری بازی ها  و استخراج بهترین روش‌های آموزشی از آن ها نبود آموزش و پشتیبانی کافی برای استفاده مۆثر از بازی ها در کلاس درس.

ارزیابی

ارزیابی های سنتی قابل تطبیق با یادگیری مبتنی بر بازی نیستند و لازم است مدل ها و رویکرد های جدیدی توسعه داده شوند.

از یک دیدگاه کلی می توان گفت ساختار بازی ها معمولاً با محیط سنتی کلاس، که در آن بازی و بازیگوشی منع می شود، در تقابل است. برای کارا بودن یادگیری مبتنی بر بازی لازم است فرهنگ یادگیری و اهداف و روش های آن بازنگری شوند.

پی نوشت:[1] Edutainment

مرکز آموزش الکترونیکی موسسه تبیان

تهیه: نوشین رحمانی تنظیم: یگانه داودی