آغاز امامت عشق
پس از شهادت جانسوز امام عسكری علیه السلام در هشتم ربیع الاول سال 260 ه. ق و انجام مراسم تدفین آن بزرگوار توسط امام مهدی علیه السلام ، ایشان در سن پنج سالگی به جای پدر، مسئولیت امامت را بر عهده گرفتند و از همان زمان بود كه غیبت صغرای آن حضرت آغاز گشت و شیعه درعطش ظهور حضرتش سوخت وحسرت دیدار یار ، داغ عشق بر دلها زد .
مهدیا!
جانها ، شورانگیز از یاد ِ دلربای توست . شقایق های شادی بشر، در شبستان شیدایی تو می كاود و شایسته ترین بندگان خدا، شب ها و روزها، شرط تداوم حیات خویش را در آویختن به شاخه ی طوبای محبت تو می دانند.
یارا!
دلها به یاد تو می تپد و روشنی نگاه منتظران به افق خورشید ظهور توست ...
ای برترین افق برای پرواز پرندگان آرزو ، ای تجلی آبی ترین آسمان امید ، ای منتهای برترین خیال هستی ، ای آرمان همه ی چشم انتظاران ، دنیا نیازمند ظهور توست ، و قلب انسانها به شوق زیارت روی دلربای تو می تپد.
ای قلب عالم امكان ، بیا و گـَرد گامهایت را توتیای چشمانمان قرار ده .
بیا كه نوای دل انگیز توحیدت رابا گوش جان شنواییم .
مولا جان بیا ! ...
