توی لانه كبوتر جا می‌شوید!

شما هم احتمالا مثل ما، حال و هوای كاوشگران كتاب‌های ژول ورن را دارید كه همیشه دست تقدیر آنها را دور هم جمع می‌كرد تا به مكانی عجیب سفر كنند؛ مكانی مثل یك غار تاریك آبی؛ غاری مثل سهولان كه دومین غار بزرگ آبی ایران”‹به حساب می‌آید و در حدود 43 کیلومتری شمال شرقی مهاباد در محور مهاباد - بوکان در آذربایجان غربی قرار دارد.

سهولان به جز كبوترهای چاق و تنبلی كه گاهی با دیدن گردشگران شلوغ می‌كنند و این طرف و آن طرف می‌پرند، به گفته راهنماها، گورهایی مرموز در بخش خشكی‌ دارد که پیشتر هم در آنها سفالینه‌هایی پیدا شده است كه نشان می‌دهد این مكان از مدت‌ها پیش توسط بشر شناخته شده است.

سهولان علاوه بر قایق‌هایی كه در راه‌های آبی غار می‌خرامند و گردشگران ذوق‌زده را در تونل‌های تودرتو می‌گردانند، تندیس‌هایی غول‌پیكر نیز دارد كه تقریبا همگی از رسوبات آهكی تشكیل شده‌اند و مردم برای هر كدام نامی گذاشته‌اند، مثلا یكی را صدا می‌كنند توت‌فرنگی، آن دیگری را خوشه انگور، دیگری را سردلفین یا زبان مادرشوهر یا لاك‌پشت یا... .

می گویند سهولان در قدیم خانه مردم پارتی‌تبار بوده است. این غار دودهانه دارد كه گردشگران برای ورود به محوطه آبی غار، از یكی از این دهانه‌ها وارد می‌شوند و با قایق، چرخی در غار می‌زنند و از دهانه دیگر بیرون می‌روند. مساحت داخلی غار سهولان حدود 600 مترمربع است و محتویات غار سنگ های آهکی است. ارتفاع سقف غار تا سطح دریاچه آن 50 متر است و عمق آب در برخی جاها به 32 متر می‌‌رسد. اختلاف دمای درون و بیرون غار بین 10 الی 15 درجه است.

در سفر به سهولان نگران اقامت نباشید، چون حتی اگر نخواهید در هتل‌های مهاباد یا سقز یا ارومیه اقامت كنید، اهالی در روستاهای نزدیك به غار، مكان‌های قابل اجاره‌ای برای گردشگران آماده كرده‌اند.

برای سفر به سهولان، چند وسیله هست كه حتما باید آنها را همراه خودتان داشته باشید، اول كرم ضد آفتاب است چون اطراف غار سخت می‌توانید سایبانی پیدا كنید و آفتاب آنقدر تند است كه حتما صورت‌تان را می‌سوزاند و دوم، یك چراغ‌قوه كوچك است كه اگر بد آوردید و پروژكتورهای داخل غار بر حسب تصادف خاموش شدند، بتوانید اطراف را ببینید.

سایت‌های گردشگری معتبر می‌گویند بهترین راه برای رفتن به سهولان این است كه ابتدا باید از مهاباد به بوكان بروید و بعد از آنجا به سمت روستای عیسی حركت كنید و از این روستا هم، جاده‌ای كوتاه هست كه در كمتر ازچهار كیلومتر به غار می‌رساندتان.

امکانات رفاهی

*  در محوطه نرسیده به غار پارکینگ نسبتاً بزرگی برای توقف خودرو وجود دارد. برای پارکینگ لازم است وجه پرداخت کنید.

*  نزدیکترین پمپ بنزین با غار 30 کیلومتر فاصله دارد.

*  سرویس بهداشتی نسبتاً قابل قبول است. توالت فرنگی برای بیماران و بازدیدکنندگان خارجی موجود نیست.

*  چند فروشگاه مواد غذایی، صنایع دستی، صوتی و تصویری و ... در محوطه وجود دارد.

*  رستوران و اغذیه فروشی موجود است.

*  آب آشامیدنی در دسترس است هرچند توصیه می شود آب آشامیدنی بهداشتی همراه خود داشته باشید.

*  از پارکینگ تا دهانه غار حدود سیصد متر فاصله است. ورودی و خروجی غار حدود 50 پله دارد.  این مکان برای سالمندان ناتوان، بیماران با آرتروز پیشرفته زانو و بیماران با ناراحتی قلبی پیشرفته مناسب نمی باشد.

*  آنتن دهی تلفن همراه مطلوب است.

*  برای ورود به غار لازم است بلیط تهیه کنید.

*  بروشور یا موجود نیست یا تحویل نمی دهند. معمولاً شما را هدایت می کنند تا  سی دی غار را خریداری کنید.

*  درصورت قطع برق، اعماق غار فوق العاده تاریک می شود. توصیه می شود یک چراغ قوه کوچک همراه خود داشته باشید.

*  در محوطه بیرونی غار درخت یا سایه بان به مقدار نیاز ایام شلوغ وجود ندارد. اگر قصد دارید برای مدت طولانی در این محوطه بمانید، مراقب آفتاب سوختگی باشید.

*  هتل های قابل قبول جهت اقامت در شهرهای  مهاباد، سقز و ارومیه قرار دارند. لازم به توضیح است در روستای مجاور غار تعدادی سوئیت با اجاره بهای مناسب ساخته شده است که قابل استفاده می باشند. اسکان در چادر نیز در محوطه مقابل غار مقدور است.

بهترین زمان بازدید

این منطقه دارای زمستان های سردسیر است. احتمال وجود برف و یخ زدگی جاده وجود دارد. سرمای هوا در مسیری که لازم است پیاده تا غار طی نمود ممکن است آزاردهنده باشد. در فصول بهار، تابستان و نیمه اول پاییز به راحتی می توان از غار بازدید کرد. بهترین زمان بازدید ماه های اردیبهشت و خرداد است.

فراوری: الهام مرادی

بخش گردشگری تبیان

منبع: جام جم، همشهری، ایران-ایرانیها