مگر روزه خواری جرم است؟

مردم جامعه ما مردمی دیندار و متعهد هستند و همواره در تمامی صحنه‌های دینی و انقلابی حضور داشته‌اند. در ماه مبارک رمضان این حضور بیشتر و پررنگ تر از سایر ماههاست. زیرا در این ماه خود را مهمان خدا می‌دانند و به دلیل روزه  داری خود را مقید به رعایت بسیاری از مسایل و احکام دینی می‌کنند. افزایش توجه به خدا و روی آوردن مردم به اعمال عبادی بیشتر در ماه مبارک رمضان به خودی خود موجب رشد و تقویت جامعه دینی و توسعه فرهنگ رمضانی خواهد شد.

مردم نیز به شکلی باید در جامعه حضور پیدا کنند که نمونه یک مسلمان روزه دار باشند. به عنوان مثال رعایت عفاف و حجاب در این ماه بیشتر توصیه می‌شود. بسیاری از کسانی که از حجاب مناسبی برخوردار نیستند نیز در این ماه روزه می‌گیرند اما متاسفانه خود را ملزم به رعایت حجاب نمی‌کنند این رفتار نامناسب علاوه بر وارد کردن لطمه به اصل روزه آنان موجب بروز و ظهور گناه در دیگران نیز خواهد شد. بنابراین به خانمها توصیه می‌شود به منظور حفظ حرمت ماه مبارک رمضان و ماه میهمانی خدا سعی کنند در این ماه خود را مقید به رعایت شئونات اسلامی کنند.

چند سالی است به دلیل مصادف شدن ماه مبارک رمضان با فصل تابستان شاهد روزه خواری برخی افراد در سطح شهر هستیم. کسانی را در شهر می‌بینیم که بدون هیچ حیا و خجالتی با خوردن آب، جویدن آدامس و کشیدن سیگار تظاهر به روزه خواری می‌کنند و برای انجام این عمل نیز به خود می‌بالند. شایسته است در جامعه‌ به گونه‌ای رفتار شود که حرمت ماه مبارک رمضان حفظ شود. خوردن و آشامیدن در ماه رمضان در ملا عام از نظر شرع حرام است و کسی که این عمل را مرتکب می‌شود باید حد بر او جاری شود. در کشور ما نیز طبق موازین شرعی با کسانی که از این قانون تخلف کنند برخورد خواهد شد. طبق قانون کشور جمهوری اسلامی ایران روزه خواری و استعمال دخانیات در ملا عام جرم محسوب می‌شود و با متخلفان برخورد قانونی خواهد شد.

برخورد قاطع با روزه خواری و مجرمین در ماه مبارک رمضان خواست همه مردم روزه دار و متدین است. اگر قرار است رستوران یا اغذیه فروشی بنا به اقتضای شغلی خود غذا تهیه کند باید به صورت پنهانی و دور از دید مردم انجام شود. طبق دستور نیروی انتظامی مهمان پذیرها، فرودگاه و راه آهن می‌توانند با گرفتن مجوز از مراجع ذی ربط و با رعایت شئون اسلامی و به صورتی که علنی و آشکار نباشد اقدام به فروش مواد غذایی آن هم فقط به مسافران کنند.

حتی اگر کسانی به دلایل مختلف قادر به گرفتن روزه نیستند نباید روزه خواری خود را به صورت آشکار در جامعه نشان دهند بلکه در اسلام توصیه شده این افراد تظاهر به روزه کنند و به صورت پنهانی روزه بخورند زیرا همین تظاهر به روزه خواری موجب از بین رفتن قبح روزه خواری در سطح جامعه می‌شود بنابراین به بیماران و کسانی که قادر به گرفتن روزه نیستند توصیه می‌شود تا حد امکان روزه خواری خود را پنهان کنند.

طبق گزارشهای انجام شده آمار جرم و جنایت در ماه مبارک رمضان به نحو چشمگیری کاهش پیدا می‌کند. این آمار نشان دهنده آن است که ماه مبارک رمضان آثار سازنده و مثبتی در جهت تقویت و ارتقای سلامت یک جامعه می‌تواند داشته باشد. بسیاری از مردم در این ماه متحول می‌‌شوند و همگان به چشم می‌بینند که قلبها و دلها نیز در این ماه به یکدیگر بسیار بیشتر از قبل نزدیک شده است. از آنجا که مردم در این ماه به دستورات و احکام الهی توجه دارند جامعه نیز حول یک فضای اخلاقی – اسلامی دور می‌زند و به تعالی نزدیکتر می‌شود.

امر به معروف و نهی از منکر در فرهنگ و جامعه اسلامی موجب پررنگ تر شدن و اشاعه دین به صورت تدریجی در فضای جامعه است. گرچه نیروی انتظامی در طرح ارتقای امنیت ملی تلاش می‌کند تا با روزه خواران، مصرف کنندگان دخانیات و کسانی که شئونات ماه مبارک رمضان را در انظار عمومی رعایت نمی‌کنند برخورد کند اما هموطنان عزیز نیز باید در احیای امر به معروف و نهی از منکر و عمل به آن قدم بردارند. اگر هر کس وظیفه خود بداند که با مصادیق گناه و فساد در جامعه مبارزه کند و به عاملان آن تذکر بدهد، به مقدار قابل توجهی گناه از جامعه کمتر خواهد شد. در این صورت روزه خوار علنی منتظر حضور یک قانونگذار با لباس خاص نیست تا در حضور او روزه خواری خود را پنهان کند. اگر مردم خود را ملزم بدانند که باید به روزه خواران تذکر دهند که به صورت علنی روزه نخورند، افراد کمتر جرات ارتکاب این گناه را در جامعه خواهند داشت.

روزه خواری علاوه بر همه معایبی که ذکر شد در بعد مناسبات اجتماعی به نوعی عدم احترام به حقوق دیگران است. زیرا کسی که به صورت آشکار روزه می‌خورد، هنوز به حقوق شهروندی و احترام به حقوق دیگران در سطح جامعه واقف نیست. چنین فردی علاوه بر بی حرمتی به احکام و قوانین اسلامی، به صورت علنی و‌ آشکار بیان می‌کند که رعایت حقوق دیگران چندان برایش اهمیتی ندارد.

انسان در ماه رمضان به دلیل نزدیک شدن به خدا و برخورداری از آرامش و سکون ذاتی کمتر به جرایم و گناه فکر می‌کند. بنابراین بهتر است با بهره گیری از الگوهای اسلامی و روایات ائمه معصومین (علیهم السلام) و بهره گیری از تجربیات و فرهنگ رمضانی این فرهنگ را به سایر ماهها تعمیم دهیم تا در بقیه ماههای سال نیز شاهد یک جامعه دینی و اسلامی و برخوردار از فضائل اخلاقی داشته باشیم.