سرشار از عشق به همه

 زندگی نامه شهید رنجبری1

 زندگی نامه شهید رنجبری2

 خاطرات احمد،منشاء خیر و بركت

راوی: حاجیه خانم زلیخا شنبه ای مادر گرامی شهید

"شهیدی چون لطیف"

در خاطرم هست كه ایشان چه در زمان قبل از استخدام در ارتش و چه در زمان دوری از خانواده سعی فراوان داشتند تا از احوال تك تك افراد خانواده غافل نمانند و همیشه در زمان مرخصی و مراجعت از منطقه جنگی حتماً در ابتدا به پیش ما می آمدند و به بنده می گفتند كه مادر عزیز، چه در زمان حیات و چه در زمان شهادت سعی بر این دارم كه مایه افتخار برای شما و پدر گرامیم باشم .

لذا همیشه در نوع رفتار و كردار و همچنین اخلاق نیكو زبانزد دیگران بودند و با اطرافیان از سر مهربانی ، لطف و دوستی و كمال صداقت برخورد می نمودند. از صفات و فضایل اخلاقی این شهید گرامی می توان روحیه گذشت و ایثار - دستگیری و كمك به محرومین - دوستدار اهل بیت و ائمه اطهار -  پیرو راه امام و اسلام و بسیاری صفات ارزشمند دیگر را نام برد و به راستی كه :

آن شهیدی است كه به حق بود شهید       آن لطیفی است كه به حق بود لطیف

راوی : كربلایی بختیار رنجبری، برادر شهید

«برادری در نقش پدر»

ایشان از ایام نوجوانی در همه مراسم مذهبی روستای محل تولدش شركت داشت و برای پدر و مادر و اقوام خود احترام زیادی قائل بود. با آنها به مهربانی رفتار می نمود بطوریكه در قلب اكثر مردم روستا جای گرفته بود .

خاطره ای كه از این شهید بزرگوار همیشه در یاد اینجانب نقش بسته و فراموش نخواهم كرد این است كه بنده سال1352 در پادگان آموزشی «مرزن آباد چالوس» مشغول گذراندن دوران آموزشی یك ساله آموزشگاه گروهبانی ژاندارمی بودم و ایشان همزمان در مركز دژبان تهران مشغول خدمت بود، چندین بار به دیدنم آمده و با راهنمایی و ارشاد  درباره انجام فرائض دینی و انجام خدمات درست مورد رضای خدا، به بنده یادآور شدند كه هیچ وقت آن نصایح را فراموش نخواهم كرد.

در پایان چند بیت شعر آقای «احمد سالاروندیان» از اهالی شهر بیجار گروس كه  در وصف و شان شهید لطیف سروده شده است، تقدیم می گردد:

جوانی مسما  به  نام  لطیف         عجب بود پایبند دین حنیف

ز«آله كبود» آمدی بر وجود         خدا را شب و روز كردی سجود

نمود از حسین علی(ع) اقتباس         به شوق و به شادی به آئین خاص

شد الهام بر لطیف این نوید            شهادت بود ارث شاه شهید

زگروس یكی بود سروان رنجبر               هنرمند دائم بود در خطر

خدایا نما قاتلش را عذاب             عذابش نما تا به یوم الحساب

شهادت چو سدی بود استوار        كه اسلام باشد در آن پایدار

به امر خدا زنده باشد شهید           ز قرآن بخوان آیه این نوید

مقام شهیدان بود در جنان                       جهان می پذیرد به صد امتحان

خلاصه مقامی رفیع است شهید       نباشد به جز كردگار مجید

راوی خاطره : «حاج مختار رنجبری» برادر شهید

«بهترین جایزه»

آمر به معروف و ناهی از منكر و در مراسم ماه محرم از عشاق و عزاداران واقعی سالار شهیدان بود، لذا نهایتاً شهادت را به عنوان «بهترین جایزه» دریافت نمود.

بیان شهید بهشتی نیز گواهی بر این مدعا است كه بهشت را به بها دهند نه به بهانه و بهانه او عشق به حضرت اباعبدالله الحسین(ع)  بود.

راوی : خانم نگار رنجبری  خواهر شهید

«سرشار از عشق به همه»

برادرم لطیف برای والدین و خانواده خود ارزش و احترام زیادی قائل بود به همین جهت همیشه مقید بود علی رغم تمام مشكلات، همانند دوری راه، مشغله های شغلی، هر ساله در لحظه تحویل سال نو در كنار والدین و خانواده باشد.

در خاطرم هست سال 1358یك سال پس از پیروزی انقلاب برف سنگین و زیادی در منطقه بیجار گروس و مخصوصا روستای آله كبود باریده بود و هوا خیلی سرد بود، بطوری كه كلیه راه ها و مسیرهای ارتباطی روستاها به شهر بسته شده بود.

ایشان به همراه خانواده اش در همان شرایط تا شهر بیجار آمده بود و با وسیله نقلیه  در مسیر شهر به روستا در برف و كولاك مانده بود و با زحمت و مشقت فراوان با پای پیاده عازم روستا می شوند تا دركنار پدر و مادر و خانواده خود باشند.

لازم به ذكر است ایشان در میان تمام دوستان و آشنایان به جوانمردی و بلند همتی شهره بود و در دستگیری از مستمندان و صله ارحام دریغ نداشت. نسبت به رعایت حقوق دیگران بسیار منظم و مقید بود و سراسر لحظات زندگی او سرشار از نكات و كارهایی بود كه حكایت از روح بلند  و وسعت نظرش  داشت.