آیت الله مرعشی ، کبوتر حرم
یکی از نشانه های بارز علمای نامی شیعه عشق و ارادت آنان به چهارده نور مقدس علیهم السلام و دست توسل به دامان این برگزیدگان الهی است .
علمای پرهیزکار گره خیلی از کارهای خود را با توسل به ساحت مقدس اهل البیت علیهم السلام باز نمودند.امام علی علیه السلام درباره سرانجام پیروان ایشان و فرزندان معصومش می فرماید:
من تمسک بنا لحق و من تخلف عنا محق ، من اتبع امرنا لحق ، من سلک غیر طریقنا سحق.لمحبینا افواج من رحمة الله و لمبغضینا افواج من سخط الله .
طریقنا القصد و امرنا الرشد. هر کس به ما تمسک جوید به مقصود رسد و آن که از ما تخلف نماید نابود شود.هرکس پیرو ما شد کامیاب گشت و آن که از راه ما جدا شد لگدکوب گردید.
برای دوستان ما فوج هایی از رحمت خداست و برای دشمنانمان فوج هایی از خشم خداست و راه ما میانه روی است و به کار بستن دستورات ما رهیابی است.(1)
علمای شیعه با پیروی کامل از خاندان عصمت و طهارت خوشبختی و کامیابی در دنیا و آخرت را برای خود و مردم به ارمغان آوردند و این پیروی و ارادت کامل به پیشوایان معصوم علیهم السلام درس آموزنده ای برای هر طلبه جویای خوشبختی و سعادت می باشد.
طلبه باید در کنار تحصیل دانش قسمتی از وقت روزانه خود را به توسل به خاندان امامت و رسالت اختصاص دهد تا با عنایت ویژه این بزرگواران سرانجام خود را به خیر سازد و بتواند ره صد ساله را یک شبه طی کند و به مقصد و مقصود خویش برسد.
امام حسن علیه السلام در کلامی پر معنا با بیانی شیوا در برابر معاویه نیرنگ باز خویش را چنین معرفی می نماید:انا ابن من سعد تابعه و شقی خاذله.منم فرزند آن کس که پیرو او خوشبخت شود و رها کننده اش بدبخت گردد.(2)
امامان معصوم و مظلوم ما شیعیان هم چون پدری مهربان برای پیروان و دوستداران خویش می باشند و اگر طلبه ای از جان و دل آنان را دوست داشته باشد بدون تردید آن بزرگواران او را هرگز از لطف و کرم بی حد و اندازه خود بی بهره نخواهند ساخت.
امام رضا علیه السلام در سخنانی بسیار زیبا امام را به خوبی و به طور کامل معرفی می نمایند ، آن حضرت چنین می فرماید:الامام کالشمس الطالعة المجللة بنورها للعالم ، و هی بالافق بحیث لاتنالها الابصار و لا الایدی.الامام البدر المنیر، و السراج الزاهر ، و النور الطالع، و النجم الهادی فی غیابات –الدجی ، و الدلیل علی الهدی، و المنجی من الردی.
الامام النار علی الیفاع، الحار لمن اصطلی، و الدلیل فی المهالک، من فارقه فهالک.
الامام الامین الرفیق، و الوالد الشفیق ، و الاخ الشقیق ، و کالام البرة بالولد الصغیر، و مفزع العباد.
امام همانند آفتاب فروزانی است که نورش گیتی را در بر گیرد و کرانه ایست که نگاه ها و دست ها به آن نرسد . امام ، ماه درخشنده و چراغ پرتو افکن و روشنایی تابنده و ستاره راهنما در ناپیدایی شب های ظلمانی و راهنمای هدایت و نجات بخش از تباهی است.
امام شعله فروزنده بر تپه و گرمی ده بر سرما زده و راهنمای در مهلکه ها است و هر آن کس که از آن جدا گردد نابود شود.
امام امین خداوند در زمینش و در میان آفریندگانش و حجت او بر بندگانش و جانشین او در سرزمین هایش و دعوت کننده به خدا و پاسدار حریم خداست.(3)
یکی از علمای بزرگ و مراجع عظیم الشان شیعه که عشق و ارادت او به ساحت مقدس انوار الهی زبان زد خاص و عام است و صفحات زندگی ایشان سرشار از عشق وتوسل به اهل البیت علیهم السلام است ، حضرت آیت الله العظمی مرعشی نجفی می باشند و بی دلیل نیست که این مرجع وارسته توانست به چنین توفیقاتی دست یابد و این خدمات ارزنده بی شمار را انجام دهد .
حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمود مرعشی نجفی پسر ارشد آیت الله مرعشی نجفی(ره) که نزدیک به پنجاه سال از عمر با برکت پدر را درک کرده است، در گفت‌وگویی با مرکز خبر حوزه‌های علمیه، درباره عشق بی حد و مرز پدر بزرگوارشان به چهارده نور مقدس عرش الهی ، می گوید :
« آیت الله مرعشی نجفی کبوتر حرم حضرت معصومه سلام الله علیها بودند، هفتاد سال هر سه وعده نمازشان را اول وقت در حرم اقامه می‌کردند و خادم حضرت معصومه سلام الله علیها محسوب می‌شدند.
بعضی صبح‌ها که هنوز در حرم باز نشده بود، همان جا پشت در می‌نشست و مشغول عبادت و تهجد می‌شد. حتی در زمستان که برف سنگینی می‌آمد، بیلچه و جاروی کوچکی با خود می‌برد و بیرون در حرم را جارو می‌کردند و همانجا مشغول عبادت می‌شدند تا در حرم را باز می‌کردند.
خادمان از ایشان خواسته بودند که هر وقت به حرم مشرف می‌شوند، اطلاع دهند تا در را برایش باز کنند، ولی پدرم گفته بودند که لازم نیست این کار را انجام دهید و هر وقت در حرم برای مردم عادی باز می‌شود من هم همان موقع داخل حرم می شوم.»
عشق به امام حسین علیه السلام چنان در پیش گاه خداوند از ارزش و جایگاه بالایی برخوردار است که تنها تربت پاک حرم آن امام مظلوم شهید اثر شفابخش و برکت ساز دارد.
امام صادق علیه السلام در این راستا می فرماید: فی طین قبر الحسین علیه السلام الشفاء من کل دائ و هو الدواء الاکبر.در تربت قبر حسین علیه السلام شفای هر دردی است و آن بزرگترین داروست .(4)
فرزند آیت الله العظمی مرعشی نجفی درباره عشق زائد الوصف پدرشان به حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام و اعتقاد والای ایشان به تربت پاک آن امام مظلوم ، چنین می گوید:« وقتی که این کتابخانه بنا می‌شد به معمار گفتند: وقتی که پی را کندید و خواستید بتن بریزید، مرا خبر کنید.
پدرم تشریف آوردند و چهار گوشه این زمین را تربت سید‌الشهدا‌علیه السلام ریختند. یکی از آقایان از حکمت این کار سوال کرد. فرمودند: من با این کار افرادی که به این کتابخانه می‌آیند را بیمه می‌کنم، تا از طریق خواندن کتاب‌های این کتابخانه انحرافی حاصل نکنند.
در چهار مدرسه‌ای که برای طلاب ساختند نیز همین کار را انجام می‌دادند و می‌گفتند؛ طلبه‌هایی که در این مدارس درس می‌خوانند، بیمه می‌کنم تا از مسیر ائمه‌اطهار‌علیهم السلام راهشان را جدا نکنند.»
آقای شهیدی یکی از ارادت مندان آیت الله مرعشی دراین راستا می فرماید:«یک شب دیدم ایشان بدون این که چراغ روشن کند داخل حسینیه شد و در تاریکی مشغول دعا و نیایش شد و نگذاشت ما هم همراهش داخل برویم، چون تاخیر کرد نگران شدم که حالش خراب شده باشد، داخل شدم زیر نور ضعیفی که از پنجره به داخل افتاده بود دیدم آیت الله مرعشی نجفی پیراهنش را بالازده و شمکشان را به منبر سیدالشهدا علیه السلام می‌مالند، آقا متوجه شدند که کسی داخل شده است، نزدیک رفتم و گفتم آقا چیزی لازم دارید آقا گفتند نه، آمده بودم که شفایم را از سیدالشهدا علیه السلام بگیرم.
ایشان فردای آن شب برای عمل جراحی عازم تهران بودند و جای عمل جراحی را به منبر می‌مالیدند تا سیدالشهدا علیه السلام او را شفا داده و عمل موفقیت آمیز باشد.
آقای شهیدی می‌گفت؛ که آقا از من تعهد گرفتند تا ایشان زنده هستند این جریان را جایی نقل نکنم.(5)
عشق و ارادت و توسل آیت الله العظمی مرعشی نجفی به چهارده ستاره روشنی بخش هستی، برای هر طلبه جویای معرفت و عرفان ،درسی است آموزنده .
پی نوشت :
1-تحف العقول /ص188
2-تحف العقول/ص402
3-تحف العقول /ص796-798
4-میزان الحکمه/ج4/ص169
5-پایگاه فرهنگی مذهبی کربلا
منابع: 1- تحف العقول / ترجمه صادق حسن زاده/آل علی / 1385
2- میزان الحکمه/محمدی ری شهری/ انتشارات دارالحدیث/چاپ نهم /سال 1387
3- پایگاه فرهنگی مذهبی کربلا
