پرستارها مهاجرت می‌کنند
کشورهایی مانند استرالیا و امریکا و کانادا با امکانات بسیار خود منتظر پرستاران وظیفه شناس ایرانی هستند. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود چند سال دیگر بیمارستان‌های کشور ما با مشکلی بزرگی به نام کمبود و نبود پرستار روبرو می‌شوند.
معاون فنی سازمان نظام پرستاری کشور از مراجعه روزانه 40 پرستار به این سازمان برای دریافت معرفی نامه جهت اعزام به خارج از کشور خبر داده و اظهار کرده است که وزارت بهداشت خطر را احساس می‌کند. این در حالی است که پرستاران وقتی در محیط‌های کارشان در کشور با ساعات طولانی کار و حقوق‌های پایین مواجه می‌شوند ترجیح می‌دهند عطای اشتغال در داخل کشور را به لقای آن ببخشند و راه سفر به کشورهایی را پیش بگیرند که در آن‌ها می‌توانند در کنار ساعات پایین کاری و شیفت‌های اختیاری از حقوق‌ها چند برابری بهره‌مند شوند.
صدیقه سالمی در صحبت‌های اخیرش با اشاره به شرایط سخت و دشوار کار پرستاران در مراکز درمانی کشور گفته است که اگر امروز به فکر جامعه پرستاری نباشیم، فردا پرستاران از کشور می‌روند. در این میان کشورهایی مانند استرالیا و امریکا کانادا با امکانات بسیار خود منتظر پرستاران وظیفه شناس ایرانی هستند. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود چند سال دیگر بیمارستان‌های کشور ما با مشکلی بزرگی به نام کمبود و نبود پرستار روبرو می‌شوند.
حقوق پرستاران در کانادا و استرالیا 10 برابر ایران
اگر نگاهی به حقوق پرستاران در کشورمان بیندازیم متوجه می‌شویم که پرستاری با 41 سال سابقه در کشور ما تنها 780 هزار تومان حقوق می‌گیرد. در این میان حقوق متوسط پرستاران در کشور 500 هزار تومان است. این در حالی است که به گزارش سال 2005 (7 سال قبل)،مدیر پرستاری در کالیفرنیا سالانه 186 هزار دریافتی داشته است و کمترین میزان درآمد مربوط به پرستار با مدرک دیپلم بهیاری است که در سال 42 هزار و 500 دلار بوده است. بر همین اساس پرستاران ایرانی که حقوق متوسطشان تنها 500 هزار تومان است ترجیح می‌دهند فرار را برقرار ترجیح دهند و با مهاجرت به کشورهایی چون کانادا و استرالیا حقوق 10 برابری دریافت کنند.
پرستاران وقتی در محیط‌های کارشان در کشور با ساعات طولانی کار و حقوق‌های پایین مواجه می‌شوند ترجیح می‌دهند عطای اشتغال در داخل کشور را به لقای آن ببخشند و راه سفر به کشورهایی را پیش بگیرند که در آن‌ها می‌توانند در کنار ساعات پایین کاری و شیفت‌های اختیاری از حقوق‌ها چند برابری بهره‌مند شوند
شیفت کاری پرستاران در کانادا و استرالیا اختیاری است
یکی دیگر از مزیت‌های کار پرستاری در کشورهایی مانند امریکا ، کانادا و استرالیا این است که پرستاران شاغل در بیمارستان‌های این کشورها می‌توانند شیفت‌های کاری‌شان در طول شبانه روز به صورت اختیاری انتخاب کنند. در حالی که شیفت‌های کاری در کشور ما اجباری است پرستاران مجبور می‌شوند با حقوق بسیار پایین پرستاری، شب کاری‌های طاقت فرسایی را انجام دهند. شاید به همین دلیل هم هست که پرستاران کشور ما معمولاً بیشتر از سن شناسنامه ایشان به نظر می‌رسند. شب کاری‌های متمادی و وضعیت نامناسب معیشت برای این قشر زحمت کش اجتماع باعث شده است که خستگی و بی خوابی در صورت‌هایشان نمود پیدا کند و پس از گذشت چند سال از کار پرستاری، دچار پیری زودرس شوند.
پرستارانی که به مشاغل دیگر جذب می‌شوند
سختی کار پرستاری در کشور ما و حقوق‌های پایین این شغل باعث می‌شود که بسیاری از فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری که آخر و عاقبت دیگر هم رشته‌هایشان در بیمارستان‌ها را می‌بینند، اشتغال در رشته تحصیلیشان را کنار بگذارند و راه آسان‌تر و کم هزینه تر را برای امرار معاش پیدا کنند. شاید به همین دلیل هم هست که بنا بر اظهارات یعقوب قدسیان، معاون پشتیبانی سازمان نظام پرستاری حدود 10 هزار پرستار به علت پایین بودن درآمد این حرفه در مشاغل دیگری جذب شده‌اند. این در حالی است که تعداد کل پرستاران کشور ما تنها 150 هزار نفر است. معمولاً فارغ‌التحصیلان پرستاری در کشور ما اشتغال در شركت‌های تجهیزات پزشكی و دارویی را جایگزین کار پرستاری می‌کنند و در این میان فقط انرژی و وقت و بودجه ای بیهوده صرف تحصیل این افراد در رشته پرستاری شده است.
استخدام پرستاران شاید وقتی دیگر
از همه مشکلات شغل پرستاری در کشور که بگذریم، یکی از مشکلات فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری این است که وزارت بهداشت همواره برای استخدام فارغ‌التحصیلان این رشته تعلل می‌کند. یعنی حتی همین شغل کم درآمد و طاقت فرسا هم گیر همه کسی نمی‌آید. به همین دلیل هم هست که فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری وقتی می‌بینند که پس از اتمام تحصیلات امکان اشتغال برایشان وجود ندارد، راه کشورهای پیشرفته را در پیش می‌گیرند.
قرار بود که حداقل حقوق پرستاران به یک میلیون و پانصد تومان برسد اما این اتفاق نیفتاد و ماجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری کماکان حلقه مفقوده این شغل پر دردسر در کشورمان است و یکی از مهم‌ترین دلایلی که پرستاران از خیر اشتغال در وطن خودشان می‌گذرند
قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری
پنج سال پیش بود که طرح تعرفه گذاری خدمات پرستاری در مجلس به تصویب رسید و قرار شد که پس از گذشت 6 ماه با مشارکت وزارتخانه های رفاه و بهداشت و سازمان نظام پرستاری آیین نامه این طرح تهیه و برای تصویب به هیئت وزیران برود. بر اساس این طرح قرار بود که حداقل حقوق پرستاران به یک میلیون و پانصد تومان برسد اما این اتفاق نیفتاد و ماجرای تعرفه گذاری خدمات پرستاری کماکان حلقه مفقوده این شغل پر دردسر در کشورمان است و یکی از مهم‌ترین دلایلی که پرستاران از خیر اشتغال در وطن خودشان می‌گذرند.
انتقال بیماری‌های عفونی و برخورد نامناسب همراهان بیمار
از دیگر مصائب شغل پرستاری در ایران خطر انتقال بیماری‌های عفونی و میكروبی در محیط‌های بیمارستانی و برخوردهای نامناسب همراهان بیماران است. مشکلاتی که در سایر کشورها بدین گونه وجود ندارد. در کنار همه این مشکلات اما پرستاران برای اینکه بتوانند از پس مخارج زندگی‌شان بر بیایند مجبورند که در شیفت‌های متمادی کار کنند و در این میان جز خستگی و کهولت و آزردگی هیچ چیز نصیبشان نمی‌شود.
به هر رو با توجه به مصائب متعدد شغل پرستاری در کشور ما و حقوق پایین شاغلین مشخص است که پرستاران برای ارتقاء وضعیت شغل و معیشتشان مهاجرت را انتخاب می‌کنند و اگر دولت می‌خواهد این سرمایه‌ها را در کشور نگاه دارد باید فکری به حال حقوق پایین و شیفت‌های کاری پرستاران بکند تا آن‌ها امیدی برای کار در کشورشان داشته باشند.
سپیده آماده بخش اجتماعی تبیان
