سکوت درمانی در روابط زناشویی
زندگی مشترک برای ارتباط اثر بخش کافی نیست. اگر می خواهید اثر بخشی ارتباط تان را بیشتر کنید و منظور همسرتان را بهتر بفهمید، باید مهارتهای لازم را کسب کنید. همچنین باید مایل باشید، ارتباط بهتری با همسرتان برقرار کنید و معتقد باشید می توانید ارتباط تان را بهتر کنید.
اما ارتباط اثر بخش به این مهارتها نیاز دارد:
** آگاهی از احساسات و افکار حقیقی خود و مبادله آگاهی ها با یکدیگر
**راحت در میان گذاشتن احساسات بدون سرزنش یکدیگر
** بیان منظور برای آنکه مطمئن شویم طرف مقابل ، منظور ما را فهمیده است
**در میان گذاشتن نیات
** تایید احساست مثبت یکدیگر
** بازخورد مثبت
** انتقال افکار و احساسات منفی به صورت دلسوزانه
اما متاسفانه علی رغم توصیه های فراوانی که پیرامون ارتباط موثر و گفتگو میان زوجین می گردد برخی از زن و شوهرها در هنگام بروز اختلاف و مشکل به جای ایجاد فضایی مناسب برای بررسی مشکل موجود، سعی در سکوت پیرامون مساله داشته و به نوعی از گفتگو کردن با یکدیگر سر باز می زنند.
اما اختلاف گریزی، صلح و آرامش کاذب را حکم فرما می کند. زن و شوهرهای اختلاف گریز، بهای سنگینی بابت اختلاف گریزی خود خواهند پرداخت. در برخی زندگی های زناشویی ، زن و شوهر به ندرت درباره مسایل مهم با هم بحث می کنند. بعضی از زن و شوهرها نیز هنگام اختلافات، سکوت اختیار می کنند. عده ای هم فورا بحث را عوض می کنند. گروهی از زن و شوهرها نیز برای اینکه به اختلافات نپردازند، هوشیارانه یا نا هوشیارانه فقط در مورد کار، صورت حسابها و فرزندان حرف می زنند.
برای مثال وقتی زن می گوید" بیا امشب بیرون شام بخوریم". مرد می گوید" فکر خوبیه. اجازه بده ببینم برادرم اینا هم می آیند"
یا وقتی مرد می گوید:" به فکرم رسید آخر هفته برویم خانه خارج از شهرمان" زن می گوید:" فکر خوبیه بهتره به خواهرم هم بگویم"
این نوع رابطه ها ظاهرا مشکلی ندارد ولی چنین زن و شوهرهایی از صمیمیت وحشت دارند. هر چقدر زن و شوهر از بحث کردن در مورد اختلافات بیشتر طفره روند بیشتر از طرف یکدیگر طرد شده و دچار رنجش خاطر می شوند.
گاهی اوقات افراد در روابط شان با شوهرشان به قدری از هم ناراحت و دلگیر می شوند که از صحبت کردن با هم خودداری می کنند آنها از روش سکوت درمانی استفاده می کنند به این مفهوم که به طور کامل همسرشان را نادیده می گیرند. زیاده روی در این روش می تواند به رابطه میان طرفین صدمه بزند و باعث حل هیچ مشکلی در روابط نمی شود. بهترین راه برای بهبود مشکلات بوجود آمده صحبت کردن درباره آن موضوع است.
اگر زوجین بتوانند از روشهای غیر تهاجمی و غیر پرخاشگرانه در مواجهه با یکدیگر استفاده کنند شانس بزرگتری برای حل مشکلات شان از طریق خلاقیت خواهند داشت
ویژگی ها و خصوصیات
بعد از یک تعارض ارتباطی کسی که به دنبال استفاده از روش سکوت درمانی می رود برای یک دوره زمانی خاص از همسرش و یا شوهرش صرفنظر می کند. این مکانیزم پشت سر نهادن، که گاهی خونسرد بودن نامیده می شود به شخص اجازه می دهد از آن برای تجاهل و خود را به نادانی زدن استفاده کند.
چه زمانی استفاده می شود؟
افراد استفاده از روش سکوت درمانی را با بهانه هایی مانند نیاز خودشان و یا همسرشان به زمانی برای فکر کردن و داشتن یک فضای بهتر برای برقراری ارتباط توصیه می کنند. برخی دیگر از این روش زمانی استفاده می کنند که نمی خواهند با مشاجرات و نزاعهای ارتباطی مواجه شوند و یا هنگامی که به طور کامل مملو از خشم و عصبانیت و افسردگی هستند به کار برده می شود.
چه کسی از آن استفاده می کند؟
بسیاری از سواستفاده کنندگان از این روش به عنوان ابزاری برای کنترل استفاده می کنند چه طرف مقابل شان همسرشان باشد و چه احساسات و عواطف خودشان باشد. این روش همچنین توسط افرادی که اصطلاحا پرخاشگر انفعالی هستند و نیز توسط آنهایی که احساس نیاز به مراقبت از خودشان در برابر ارتباطات و تعاملاتی که می تواند به آنها صدمه برساند می کنند، استفاده می شود.
چرا این روش مخرب است؟
سکوت درمانی هیچ مشکلی را رفع نمی کند. این روش نادیده گرفتن کامل طرف مقابل است. تنها چیزی که این روش ایجاد می کند احساس رها شدگی و مورد بی توجهی واقع شدن در طرف مقابل است.
جایگزین ها
یک جایگزین سالم و مناسب برای افرادی که روابط شان دچار مشکل می شود عبارت است از توانایی مشارکت در یک تعامل صادقانه و بی ریا. اگر زوجین بتوانند از روشهای غیر تهاجمی و غیر پرخاشگرانه در مواجهه با یکدیگر استفاده کنند شانس بزرگتری برای حل مشکلات شان از طریق خلاقیت خواهند داشت.
بحث آزاد، برای زندگی زناشویی حیاتی است. اینکه دو انسان با سوابق متفاوت، جنسیت متفاوت و جهان بینی متفاوت با هم اختلاف نظر پیدا کنند، عادی است. ادغام دو شخصیت در یک رابطه، سختی ها و مشکلاتی دارد. اگر بخواهیم این سختی ها و مشکلات را تحمل نکنیم باید قید صمیمیت را که جوهر زناشویی اثر بخش است را بزنیم.
پس بهتر است بپذیریم که اختلاف، اجتناب ناپذیر است و خودمان را آماده کنار آمدن با آن کنیم.
مریم عطاریان بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
