صورت خیرالانام
ماه فروردین فراز آمد ز فردوس برین گلستان را كرد در بر، حلّه هاى حور عین ارغوان سرمایه بگرفته است از كان بدخش یاسمین پیرایه بگرفته است از درّ ثمین بانگ چنگ رامتین آید همى از ناى مرغ دارد اندر ناى گویى مرغ، چنگ رامتین نیستند ار بلبل و صُلصُل چو من عاشق چراست بانگ صلصل صبر سوز و ناله بلبل حزین بگذرى چندان كه در هامون بنفشه است و سمن بنگرى چندان كه در بستان گل است و یاسمین مرغ اشعار فرزدق كرده پندارى ز بر در ثناى خواجه سجّاد زین العابدین وارث پیغمبر و حیدر، على بن الحسین چیست میراثش علوم اوّلین و آخرین معنى ركن و مقام و صورت خیرالانام زاده شُبّیرفرزند امیرالمۆمنین همچو عمّ خود حلیم و همچو باب خود صبور مرتضى آسا جواد و مصطفى آسا امین چون به محراب اندرون بگریستى از بیم حق آمدى رضوان و بستردى سرشكش زآستین پیشواى چارمین است و به محراب اندرون تافتى رویش چو خورشید از سپهر چارمین این شنیدستى كه در محراب طاعت خویش را اژدهاآسا بدو بنمود ابلیس لعین خواجه نندیشید و روى از قبله طاعت نتافت كش ندا از غیب آمد «انت زین العابدین» كرد داود پیمبر نرم آهن را به دست او به پند و موعظه دل هاى سخت آهنین گر بگویم برترست از موسى عمران رواست كاین نترسید و بترسید او ز ثعبان مبین حبّ او حصن حصین است و ز خشم كردگار گشت ایمن آن كه آمد اندرین حصن حصین بس كه زانو با جبین در سجده پیش حق بسود سوده شد مانند زانوى هیونانش جبین اى فروغ دیده پیغمبر و حیدر كه هست بغض تو نار جحیم و حبّ تو ماءِ معین با محبّان تو رضوان گوید اندر روز حشر هذه جناتُ عَدْن فَادخلوها خالدین نازش شُبّیریان بر دوده شبَّر ز توست ورنه شُبّیر و شَبَر هر دو همالند و قرین شهریاران عجم را زین سپس تا رستخیز از تولاّى تو باشد شوكت اسلام و دین بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
سروش اصفهانى
