تبیان، دستیار زندگی
به نظر می رسد که یک مانع اصلی خود والدین و بزرگترها هستند. آنها هستند که فرزندان نوجوان خود را درک نکرده و با انتقادهای دایمی خود روز به روز از فرزند نوجوان شان فاصله گرفته و او را درک نمی کنند و...
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اولیا در سرزمین عجایب

نکاتی درباره تعامل و نحوه برخورد با نوجوان


به نظر می رسد که یک مانع اصلی خود والدین و بزرگترها هستند. آنها هستند که فرزندان نوجوان خود را درک نکرده و با انتقادهای دایمی خود روز به روز از فرزند نوجوان شان فاصله گرفته و او را درک نمی کنند و...

نوجوان

کمتر خانواده ای را می توان یافت که نوجوان داشته باشد اما از درگیری و مشاجره با او به ستوه نیامده باشد. اکثر بزرگسالان امروز معتقدند که نوجوانان این نسل تنبل و بی انگیزه اند، به دنبال خوش گذرانی و دوست بازی های خود هستند، حرمت بزرگترها را نگه نمی دارند، بیسوادند و ...

البته همه این داوریها یک طرفه به قاضی رفتن است و به نظر می رسد که این بزرگترها گذشته خود و دوران پر هیاهو و افکار پرشور و انقلابی خود را فراموش کرده اند.

ولی کلا سوالی که ما از این والدین و بزرگترها می پرسیم این است که: شما برای نزدیک تر شدن به نوجوان تان چه کار کرده اید؟ چقدر سعی کنید حال و هوای او را بشناسید؟ نیازهایش را درک کنید؟ با او هم صحبت شوید و پا به دنیای ناشناخته اش بگذارید؟

به نظر می رسد که یک مانع اصلی خود والدین و بزرگترها هستند. آنها هستند که فرزندان نوجوان خود را درک نکرده و با انتقادهای دایمی خود روز به روز از فرزند نوجوان شان فاصله گرفته و او را درک نمی کنند و در برابر خواسته های وی مانند دژ محکم ایستادگی می کنند.

شاید وقت آن رسیده باشد که بزرگترها هم کمی کوتاه بیایند تا بتوانند وارد سرزمین ناشناخته نوجوان شان شده، با وی رابطه ای دوستانه تر برقرار کنند و با یادگیری زبان وی، او را تحت آموزش قرار دهند.

اکثر بزرگسالان امروز معتقدند که نوجوانان این نسل تنبل و بی انگیزه اند، به دنبال خوش گذرانی و دوست بازی های خود هستند، حرمت بزرگترها را نگه نمی دارند، بیسوادند و ...

در حقیقت نوجوانی دشوارترین مرحله در زندگی هر شخصی است. تمام زندگی نوجوان صرف در غوغاگری و آشفتگی می شود و او دچار تغییرات متنوع فیزیولوژیکی و روان شناختی می گردد. از یک طرف او دیگر کودک نیست و از طرف دیگر هنوز یک انسان بالغ و کامل هم نیست. در طی این دوران، اهمیت دوستان برای نوجوان بسیار زیاد می شود و او توجه و اهمیت بیشتری به عقیده و نظر آنها نشان می دهد. این دوران همزمان است با توقف روش برخورد تربیت والدین با عنوان یک کودک با شخص مذکور و تعمیمی نگرش آنها نسبت به او.

دوران نوجوانی شبیه به دوران کودکی دوره ای است که بچه ها از طریق نمونه و الگو، فراگیری بهتری خواهند داشت و این وظیفه شماست که خود را به عنوان یک الگو و مدل خوب و ایده آل به آنها عرضه کنید

در ادامه این مقاله نکاتی را ادامه می دهیم که به شما کمک می کند به طور بهتری با نوجوان تان برخورد و تعامل داشته باشید:

وقتی که با یک نوجوان سر و کار دارید نکته اصلی نحوه بحث و گفتگو با وی است. هرگز عقیده خود را به نوجوان تان تحمیل نکنید و یا او را تحت فشار قرار ندهید که شما را بپذیرد. در عوض دیدگاههای خود را به او بگویید و از او درباره این موضوع و احساسی که دارد سوال کنید.

**به نوجوان تان کمی زمان و فضای خلوت کردن بدهید. انتظار نداشته باشید که او همه چیز را به شما بگوید. در همین زمان او را تشویق کنید که شما را دوست خود بداند نه والدین خود. به او بگویید که همیشه آماده شنیدن حرفهای او هستید هر چند این حرفها درباره اشتباهات او باشد و یا درباره موفقیت های وی.

**دوران نوجوانی شبیه به دوران کودکی دوره ای است که بچه ها از طریق نمونه و الگو، فراگیری بهتری خواهند داشت و این وظیفه شماست که خود را به عنوان یک الگو و مدل خوب و ایده آل به آنها عرضه کنید.

درباره نصایح خود تمرین کنید اگر او را از انجام کاری بر حذر می دارید لازم است خودتان هم آن را انجام ندهید.

نوجوان

**همیشه به نوجوان تان احترام بگذارید. یادتان باشد اگر به دیگران احترام بگذارید به شما احترام خواهند گذاشت.  اگر مرتب بر سرش داد بزنید او نیز دیر یا زود این کار را با شما خواهد کرد. اگر علی رغم همه این حرفها او به شما بی احترامی کرد به جای مقابله به مثل کمی با هم حرف بزنید. برایش توضیح دهید که اگر خواهان احترام شماست باید او نیز متقابلا این کار را بکند.

**در دوران نوجوانی شخص نوجوان اهمیت بسیاری به دوستان خود می دهد. احتمالا شاهد این موضوع خواهید بود که همراه دوستانش بیرون برود و یا مدتها با تلفن حرف بزند. سعی نکید او را منزوی کنید و یا در اختیار خود درآورید زیرا او با این کار تغییری نخواهد کرد. بلکه در عوض بهتر است با لحنی دوستانه از او بخواهید که وقت بیشتری را با خانواده و یا برای درسش صرف کند.

**بگذارید خودش مراقب خودش باشد. او در حال ورود به عرصه بزرگسالی است و نیازی نیست همچنان به او غذا بخورانید،  در عوض بهتر است مسئولیتهای بیشتری به او بدهید و به او نشان دهید که به توانایی هایش اعتماد دارید. از تصمیم های او حمایت کنید و بگذارید او جایگاه مخصوص خودش را به دست آورد.

مریم عطاریان

بخش خانواده ایرانی تبیان


مطالب مرتبط:

چتری برای سرکشها

صورت سرخ کمروئی

دنیا به دور من می چرخد !

راز های خصوصی در نوجوانی  

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.