تمسخر ؛ مهمترین سلاح دشمنان
یکی از خصوصیتهای بارز راه موفقیت این است که شما با اولین قدم که در این جاده میگذاری مورد تهمتها و اهانتها و تمسخرهای فراوانی قرار میگیری اصلاً قرار هم بر این است که جاده موفقیت مالامال از تمسخر و استهزاء باشد و با سختی و رنج همراه باشد و اگر این طور نباشد که نمیتوان نام آن را جاده موفقیت گذاشت.
بزرگترین انسانها و نامآوران عرصه موفقیت نیز از این قانون مستثنی نبودند و با اولین گامهای خود برای تبلیغ مسیر اصلی موفقیت و خوشبختی مورد تمسخر و استهزاء قرار میگرفتند:
یا حَسْرَةً عَلَی الْعِبادِ ما یَأْتیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِۆُنَ: دریغا بر این بندگان! هیچ فرستادهای بر آنان نیامد مگر آنکه او را ریشخند میکردند. (یس، 30)
و این حربه جدیدی نیست که دشمنان بی خرد و بی منطق اسلام امروزه بر علیه دهمین امام شیعیان بکار گرفتهاند و میخواهند حرمت این امام همام را بشکنند. این حربه سالیان سال و بلکه قرنهای متمادی بر علیه کسانی که جاده اصلی خوشبختی و موفقیت را برای بشریت معرفی میکردند ادامه داشته و ادامه خواهد داشت:
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذینَ کَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کانَ عِقابِ: و بیگمان، فرستادگان پیش از تو [نیز] مسخره شدند. پس به کسانی که کافر شده بودند مهلت دادم، آنگاه آنان را [به کیفر] گرفتم. پس چگونه بود کیفر من؟ (الرعد، 32)
و اصلاً امکان ندارد که در این عصر بی منطقی و بی خردی که مغزهای دشمنان دین را پر کرده است سخن حقی به زبان بیاورید و مورد استهزاء قرار نگیرید.
هر کسی که میخواهد در این جاده پر فراز و نشیب قدم بگذارد باید خود را آماده تمسخر و استهزاء کند و این سنت همیشگی دشمنان قسم خورده اسلام و قرآن کریم است که تمسخر و استهزاء را سرلوحه فعالیتهای خود کرده و با این کار بی منطقی خود را به رخ جهانیان می کشانند.
البته تنها حربه دشمنان تمسخر نیست بلکه آنها از حربه های دیگری نیز استفاده میکنند حربههایی مثل تبعید و شما به محض اینکه بخواهید در مسیر اصلی سعادت قرار بگیرید بلافاصله در برابر شما موضع گیری کرده و شما را تهدید به تبعید میکنند مگر انبیای الهی و نامآوران عرصه موفقیت را تهدید به تبعید نکردند: وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّکُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فی مِلَّتِنا فَأَوْحی إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ الظَّالِمینَ: و کسانی که کافر شدند، به پیامبرانشان گفتند: «شما را از سرزمین خودمان بیرون خواهیم کرد مگر اینکه به کیش ما بازگردید.» پس پروردگارشان به آنان وحی کرد که حتماً ستمگران را هلاک خواهیم کرد.
حربههایی مانند شکنجه و اذیت و آزار و مگر نبود که بارها و بارها حضرت نوح و دیگر انبیای الهی را تهدید به شکنجه کردند:
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یا نُوحُ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومینَ: گفتند: «ای نوح، اگر دست برنداری قطعاً از [جمله] سنگسار شدگان خواهی بود.»(الشعراء، 116)
اگر میخواهی قدم در جاده موفقیت بگذاری و اگر میخواهی همیشه طرفدار حق و حقیقت باشی اولین شرط آن است که نباید از تمسخر و استهزاء و تبعید و شکنجه هراسی در خود راه بدهی و این وضعیت میراث پیامبران الهی و امامان معصوم است. هر کس در این چارچوب مورد تمسخر قرار بگیرد باید افتخار کند به اینکه مظلومیتی شبیه دهمین امام شیعیان امام علی النقی پیدا کرده است .
بخش قرآن تبیان
منبع: وبلاگ حافظان نور