درسهایی برای زندگی

بهترین درسها همان است که انسان از آنها در زندگانی خویش بهره برمی دارد. ائمه هدی علیه السلام  آموزشهای بسیاری برای زندگی ارائه داده اند که اگر ما به فهم آنها نایل شویم نیکبخت ترین مردم در دنیا و نزدیک ترین آنها به خشنودی خداوند در آخرت خواهیم بود. در آنچه که ذیلاً نقل می شود به تأمل درباره پاره ای از سخنان امام در این عرصه مهم خواهیم پرداخت:

" تا آنجا که تحمل داری، درخواست و سؤال مکن، زیرا برای هر روزی، رزق جدید است و بدان که پافشاری و اصرار در سؤال و کمک خواستن هیبت انسان را از بین می برد و باعث رنج و سختی می گردد. صبر پیشه کن تا خداوند دری به روی تو بازکند که گذشتن از آن برای تو سهل و آسان باشد. چه نزدیک است خداوند کارساز به انسان درمانده، و امنیت و آسایش به شخص فراری ترسان، پس شاید غیرتها نوعی از تأدیب الهی باشد. و بهره ها و نصیب ها مراتبی است، پس برچیدن میوه ای که نرسیده است عجله مکن، چرا که در وقت مناسب آن را به دست خواهی آورد. و بدان، تدبیرکننده کارت به وقتی که کارت را اصلاح کند آگاه تر است، به اختیار او در همه امور خود که بنفع توست اطمینان کن، و دربرآوردن حاجات خود قبل از رسیدن وقت آن، عجله منما که قلب و سینه ات، تنگ می شود، و یأس بر تو چیره می شود. و بدان که از برای بخشش، اندازه و مقداری است که اگر از آن فزونی یابد، اسراف خواهد بود و از برای مدارا و احتیاط اندازه ای است که هرگاه از آن بیشتر شود، جبن و ترس است و از برای اقتصاد و میانه روی مقدار است که زیادتر از آن بخل است و شجاعت را مقداری است که افزون آن تهوّر و بی باکی است و از تیزهوش آرام بر حذر باش".

" بهترین برادران تو کسی است که گناهت را فراموش کرد و نیکی ترا به یادآورد. سست حیله ترین دشمنان کسی است که دشمنی خویش را آشکار ساخت."

" زیبائی چهره، جمال برون است و زیبایی عقل جمال درون است."

" سزاوارترین مردم به محبت کردن، کسی است که از او امید محبت کردن دارند."

" پلیدیها در خانه ای قرار داده شدند و دروغ کلید آن خانه است."

" نادانی دشمن است، و حلم حکومت، و راحتی دلها را نشناخت آن که حلم، پاره های اندوه صبر و دشمنی را به وی جرعه جرعه نچشاند."

" هر که بر پشت باطل سوار شد، در سرای پشیمانی فرود آمد."

" تقدیرهای غالب با کشمکش دفع نگردند، و ارزاق نوشته شده را به آز نتوانند بدست آرند، و با امساک نتوان آنها را دفع گرداند".

" عطایای( شخص) کریم تو را پیش او خوب جلوه می دهد و بدو نزدیکت می سازد، و عطایای( شخص) فرومایه تو را از او دور می کند و به نزدش منفورت می سازد."

" هر که پارسایی خوی او باشد و کرم سرشت او و بردباری عادت او، دوستانش زیاد گردد و تمجید بر او فراوان، و با ستایشهایی نیکویی که از او می کنند بر دشمنانش پیروز می شود."