تبیان، دستیار زندگی
مدیرکل ارزیابی و نظارت وزارت امورخارجه اعلام کرد : «به دنبال رسیدگی به پرونده تخلفاتی کارمند شاغل در سفارت جمهوری اسلامی ایران در برزیل با توجه به احراز مغایرت رفتار نامبرده با مقررات اداری و همچنین شئونات شغلی و اسلامی و تطبیق آن با بندهای ۱ و ۲۱ ماده ۸
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پایان ماجرای دیپلمات ایرانی در برزیل؟


 مدیرکل ارزیابی و نظارت وزارت امورخارجه اعلام کرد : «به دنبال رسیدگی به پرونده تخلفاتی کارمند شاغل در سفارت جمهوری اسلامی ایران در برزیل با توجه به احراز مغایرت رفتار نامبرده با مقررات اداری و همچنین شئونات شغلی و اسلامی و تطبیق آن با بندهای 1 و 21 ماده 8 قانون رسیدگی به تخلفات اداری مشارالیه به اخراج از وزارت امور خارجه محکوم شد.»


وزارت امور خارجه

خبرگزاری مهر از اخراج "کارمند متخلف سفارت ایران در برزیل" از وزارت خارجه ایران توسط هیأت بدوی رسیدگی به تخلفات اداری خبر داد.

به گزارش خبرنگار مهر، مدیرکل ارزیابی و نظارت وزارت امورخارجه اعلام کرد : «به دنبال رسیدگی به پرونده تخلفاتی کارمند شاغل در سفارت جمهوری اسلامی ایران در برزیل با توجه به احراز مغایرت رفتار نامبرده با مقررات اداری و همچنین شئونات شغلی و اسلامی و تطبیق آن با بندهای 1 و 21 ماده 8 قانون رسیدگی به تخلفات اداری مشارالیه به اخراج از وزارت امور خارجه محکوم شد.»

پیش‌تر رامین مهمان‌پرست، سخنگوی وزارت خارجه ایران اعلام کرده بود که دیپلمات ایرانی متهم به آزار جنسی دختران برزیلی در یک استخر عمومی، به تهران بازگشته و به زودی به خاطر تخلف صورت‌گرفته، مجازات خواهد شد.

در این رابطه سایت الف در تحلیلی این چنین نوشت:

در هفته های گذشته ماجرای تعدی و رسوایی رفتاری دیپلمات ایرانی در برزیل، در خبرگزاری‌های بین‌المللی شد و بعد از آن آقای مهمان‌پرست این خبر را تکذیب کرد و گفت : "بررسی‌های به عمل آمده نشان می‌دهد كه مطالب منتشر شده توسط این گونه رسانه‌ها، خلاف واقع و فاقد صحت است." و دلیل آن را مغایرت این موضوع با سوابق این عضو سفارت ایران در برزیل دانست.

اندکی بعد سفارت ایران در برزیل با صدور بیانیه ای این موضوع را تفاوت فرهنگی دانست و اعلام ‌کرد: "سفارت اعلام می‌کند که اتهام دیپلمات ایرانی تنها یک سوء تفاهم به دلیل تفاوت در مفاهیم فرهنگی است."

حال باید از سخنگوی محترم وزارت خارجه پرسید آیا تکذیبیه اول خود را دروغ نمی‌خوانید در حالی که تخلف دیپلمات مذکور مشهود بود و حتی فیلم آن بر روی اینترنت پخش شده بود؟! آیا بررسی‌های وزارت خارجه ناقص بود؟ و بیانیه سفارت ایران چه مفهومی داشت؟ تفاوت فرهنگی یعنی چه؟!

در تاریخ پنجم اردیبهشت، مهمان‌پرست سخنگوی وزارت خارجه اعلام كرد: "این دیپلمات به خاطر تخلف به کشور فرا خوانده شده است." و در تاریخ یکم خرداد مدیرکل ارزیابی و نظارت وزارت امورخارجه اعلام کرد : "به دنبال رسیدگی به پرونده تخلفاتی کارمند شاغل در سفارت جمهوری اسلامی ایران در برزیل، با توجه به احراز مغایرت رفتار نامبرده با مقررات اداری و همچنین شئونات شغلی و اسلامی و تطبیق آن با بندهای 1و 21 ماده 8 قانون رسیدگی به تخلفات اداری، مشارالیه به اخراج از وزارت امورخارجه محکوم شد " در گفته های مدیر کل ارزیابی و نظارت وزارت خارجه به انجام اعمال مغایر شئونات اسلامی توسط این فرد تصریح شده است.

حال باید از سخنگوی محترم وزارت خارجه پرسید آیا تکذیبیه اول خود را دروغ نمی‌خوانید در حالی که تخلف دیپلمات مذکور مشهود بود و حتی فیلم آن بر روی اینترنت پخش شده بود؟! آیا بررسی‌های وزارت خارجه ناقص بود؟ و بیانیه سفارت ایران چه مفهومی داشت؟ تفاوت فرهنگی یعنی چه؟!

آیا كاری كه آقای دیپلمات در استخر كذایی انجام داده، ناشی از تفاوت فرهنگی ایران و برزیل بوده است؟! چرا گاهی مسئولین ما صادقانه با افكار عمومی برخورد نمی كنند؟ اگر وزارت خارجه ما صادقانه به واقعیت اعتراف و بابت این افتضاح از مردم ایران و برزیل عذرخواهی می كرد بیشتر ضایع می شد یا امروز كه كوس رسوایی دیپلمات ما به صدا درآمده است؟

خلاف گویی، پنهان كاری و پوشاندن حقیقت كه در بالا به دو نمونه کوچک در رفتار سیاستمداران ما اشاره شد، با اصول نظام اسلامی مغایرت جدی دارد و قویا باید اصلاح شود.

ریختن قبح دروغ و به حاشیه رفتن راستگوئی و صداقت حقیقت تلخی است كه در دوره اخیر شاهد آن هستیم. این كه مسئولی به خود جرات می دهد مقابل نمایندگان مردم در مجلس به صراحت هرچه تمام‌تر حقیقتی را تكذیب یا تصور موهومی را اعلام كند، چیزی جز نابودی سرمایه اجتماعی و ركن آن یعنی اعتماد اجتماعی نیست

در عرف عمومی این‌گونه موارد و اظهارات به جای اینکه مواضع و حرفه‌ای سیاسی خوانده شود ، به عنوان دروغ تلقی می شود.

ریختن قبح دروغ و به حاشیه رفتن راستگوئی و صداقت حقیقت تلخی است كه در دوره اخیر شاهد آن هستیم. این كه مسئولی به خود جرات می دهد مقابل نمایندگان مردم در مجلس به صراحت هرچه تمام‌تر حقیقتی را تكذیب یا تصور موهومی را اعلام كند، چیزی جز نابودی سرمایه اجتماعی و ركن آن یعنی اعتماد اجتماعی نیست، اما بدتر از وقوع چنین امری، سكوت دیگران در برابر این پدیده است.

همگانی شدن دروغ در كلیه سطوح اجتماعی عامل ویرانگری است كه هیچ گاه نباید در برابر آن بی تفاوت بود. همه باید نسبت به دروغ به شدت حساس باشیم و آن را جزء خطوط قرمز اخلاقی آحا جامعه به ویژه اهل سیاست و قدرت تلقی كنیم.

فرآوری : یوسف قاضی زاده

بخش سیاست تبیان


منابع:مهر، الف